«آب بندان» حیدرکلای بابل یا همان سادات محله با مساحتی بالغ بر ۳۹ هکتار در کمربندی شرقی بابل قرار دارد و یکی از بزرگترین آب بندان‌های کشورمحسوب می‌شود که محل رویش لاله آبی یا لوتوس هندیست که در کشور ما به اشتباه به اسم نیلوفر آبی شناخته می‌شود. آغاز دوره گل‌دهی لاله های آبی اواخر خرداد ماه تا اوایل تیر و پایان دوره گل دهی اواخر تابستان است. لاله آبی از گیاهان شناوری محسوب می‌شود که ریشه آن داخل آب قرار دارد و ساقه و برگ‌ها و گل در خارج از آب است، ولی در تماس با آن یعنی به شکل شناور در سطح آب مشاهده می‌شود. لاله آبی گیاه ملی کشورهایی نظیر هند و ویتنام است.

در این آب بندان پرندگان بیشماری نظیر چنگرنوک سرخ و نوک سفید، حواصیل کوچک یا گاوچرانک، سسک بزرگ و کوچک، پرستوهای دریائی، چلچله، ماهی خورک، طاووسک و کشیم یا پرلا زندگی می‌کنند. علاوه بر این پرندگان این آب بندان میزبان ماهی چکاب، اردک ماهی، آمور و کپور هم هست که برخی افراد جهت ماهی‌گیری به این آبندان ساعاتی را سپری می‌کنند. از آب این آب بندان جهت مصارف کشاورزی هم استفاده می‌شود. این آب بندان‌ها می‌توانند کلیه‌های کره‌زمین تصور شوند. چرا که نقش مهمی در تصفیه آب برای اکوسیستم‌های طبیعی دارند. یکی از فواید آب بند همین تصفیه آب‌های آلوده است. منبع ذخیره آبی این آب بندان علاوه بر بارش‌های سالیانه باران، رودخانه ارباب رود از شاخه‌های رودخانه بابل رود است که به علت عبور از فضای شهری مملو از آلودگی است. میزان الودگی این رودخانه که بیشتر به مسیر فاضلاب شباهت دارد به حدیست که علاوه بر بوی نامطبوع آن، توان تصفیه را از این آب بندان رو به کاهش برده است و در صورت استمرار این معضل، آب بندان با مشکل بسیار جدی روبرو می شود.