رابطه انسان و طبیعت در طول تاریخ بشری دست خوش فراز و نشیب‌های بسیاری بوده است. در باورهای گذشته، طبیعت زنده و دارای روح بود و انسان باستان خود را با طبیعت و جهان یگانه می‌دانست و خود را جزئی از کل می‌پنداشت. با گذر زمان، انسان مدرن در محور قرار گرفت و با ابزاری که علم به او هدیه داده بود راه پیشرفت را در تسخیر طبیعت و بهره برداری از آن می دید. نظام های سرمایه داری در جهان مدرن پدیده مصرف گرایی را با استفاده از تبلیغات و در دست داشتن رسانه های مختلف بوجود آوردند که این مصرف گرایی با افزایش جمعیت و نیز مقوله مهاجرت، شهرها را بزرگ تر و طبیعت را بیشتر به انزوا کشاند که حاشیه نشینی و شهرک سازی از بزرگترین مصداق این سبک از زندگی مدرن است.

شهر اهواز یکی از بزرگترین شهرهای صنعتی ایران است که بخاطر موقعیت جغرافیایی جلگه ای، بستر مناسبی برای رشد شهری است و با وجود صنایع مختلف و افزایش جمعیت شرایطی بوجود آمده که در این شهر شاهد مهاجر پذیری بالا و حاشیه نشینی باشیم.

عکس: رضا سلیمانی روزبهانی