محله عامری، که از آن به عنوان اهواز قدیم هم یاد می‌شود، با پیشینه تاریخی از نظر نقش شهری به صورتی خطی در تبعیت از رودخانه کارون شکل گرفته است. خانه‌های قدیمی و نخل‌های بلند و پیر این محله شرقی کارون را ، شاید بتوان شناسنامه عامری دانست. قدیمی های اهواز معمولا بیشتر در این منطقه ساکن بوده اند. بافت جمعیتی این محله نسبتا پیر است و ساکنان آن را خانواده هایی تشکیل می دهند که فرزندانشان ازدواج کرده و از این محله رفته اند و تداعی گر زنجیره ای از خانواده ها با ویژگی های اجتماعی، اقتصادی و ارزش های فرهنگی نسبتا شبیه به هم در یک بافت و محدوده ی مشخص شهری به نام عامری است. در این محله خبری از ادارات دولتی نیست. لایه حاشیه ای آن را کاربری تجاری تشکیل می دهد.  محله عامری در محدوده بافت فرسوده اهواز قرار دارد اما زندگی در آن همچنان جاریست. این محله در جوار رودخانه کارون شکل گرفته و مردم با این رود خو گرفته اند، تا آنجا که بسیاری ساکنان آن، محله خود را بدون حضور کارون، بی معنی می دانند. اگرچه در اثر بی توجهی و آلودگی های زیست محیطی این رودخانه در مقایسه با سالهای پیش تفاوتهای بسیاری کرده و ورود بی رویه فاضلاب های شهری، اکوسیستم آن را به خطر انداخته، هنوز هم ماهیگیری در حاشیه این رودخانه، تفریح بسیاری از ساکنان قدیمی محله عامری است. آرامگاه علی ابن مهزیار اهوازی از دانشمندان  و اصحاب امامان (از امام جواد تا امام زمان) در ابتدای محله عامری واقع شده که هر ساله گردشگران زیادی را از داخل یا خارج استان برای زیارت جذب می کند.

عکس: منا صیافی‌زاده