باید گفت معلولیت بیش از آنکه جنبه پزشکی داشته باشد پدیده‌ای است اجتماعی. بطور میانگین ۱۰ درصد از افراد جامعه را معلولین تشکیل می‌دهند که در ساده‌ترین تعریف آنرا "ایجاد اختلال در رابطه بین فرد و محیط دانسته‌اند. یعنی وقتی معلول با موانع فرهنگی، اجتماعی یا فیزیکی روبرو میشود چیزی که بیشتر به چشم می‌آید و میتواند باعث سرخوردگی و آزار این قشر از جامعه شود، نبود یا محدودیت فرصت‌ها در راه مشارکت زندگی اجتماعی در سطحی همانند دیگران است. " هرچند وظیفه اصلی در رفع این موانع و محدودیت‌ها بر عهده قانون‌گذاران و دولت‌ها است اما باید این سوال اساسی نیز مطرح شود که نقش و وظیفه سایر شهروندان در قبال معلولین چیست؟
بیشتر "ما" ممکن است نسبت به هر موقعیت مکانی تعلق خاطری داشته باشیم و یا بخواهیم تا در آن موقعیت باشیم. فرقی نمیکند که قبلا آنجا بودیم یا اینکه میخواهیم تا بودن در آنجا را تجربه کنیم. مهم این است که فقط باور داشته باشیم این "تجربه و بودن"، "حق" همه افراد جامعه هست. حال اگر قرار باشد این تجربه‌ی بودن، همراه با یک "ویلچیر" باشد احتمالا تبدیل به یک تجربه سخت و بعضا ناممکن میشود. شاید بهترین جواب به این سوال که "من" چه نقشی در جهت تسهیل این تجربه می‌توانم بازی کنم را زمانی بدست بیاورم که حتی برای لحظه‌ای خودم را "به‌جای تو" تصور کنم.
سوم دسامبر هر سال به نام روز جهانی معلولین نامگذاری شده است.
نظرات