به گزارش ایسنا، دیواره یا سد بزرگ مرجانی به مجموعه بسیار بزرگی از آبسنگ‌های مرجانی گفته می‌شود که در دریای مرجان در خاور استرالیا و در اقیانوس آرام قرار گرفته‌اند. دیواره بزرگ مرجانی، بزرگ‌ترین مجموعه صخره‌های مرجانی در جهان و از جاذبه‌های گردشگری استرالیا است.

بنا بر اعلام موسسه علوم دریایی استرالیا که بزرگ‌ترین مجموعه مرجانی دنیا را ۳۵ سال زیر نظر داشته است، صخره‌های مرجانی در این دیواره عظیم بعد از سال‌ها آسیب دیدن به دلیل امواج گرمایی و چرخندهای دریایی دوباره در حال ترمیم‌اند.

سازمان دولتی مذکور در گزارش سالانه خود اعلام کرد که با این حال به علت تغییر آب‌وهوا، فرصت برای احیای آن‌ها هر روز کمتر می‌شود.

این گزارش تنها چند روز پیش از گزارش یونسکو، اداره فرهنگی سازمان ملل، منتشر شد که قرار است تعیین کند آیا سد بزرگ مرجانیِ استرالیا باید در فهرست گونه‌های در حال انقراض قرار بگیرد یا خیر.

در پیش‌نویس این گزارش که ماه گذشته منتشر شد، یونسکو از استرالیا خواسته بود در زمینه تغییر آب‌وهوا در تمام سطوح ممکن اقدام‌های لازم را انجام دهد.

بنا بر پژوهش علمی دیگری که در اکتبر ۲۰۲۰ انجام شد، از سال ۱۹۹۵ تاکنون، سد بزرگ مرجانیِ استرالیا که مساحتی حدود ۵۷۰ هزار کیلومتر مربع دارد، نیمی از مرجان‌های خود را از دست داده که بخشی از آن به دلیل امواج گرمای دریایی مکرر بوده که سفید شدن صخره‌های مرجانی بسیاری را در پی داشته است.

با گرم شدن اقیانوس، جلبک دریایی زوکسانتلای از صخره‌های مرجانی خارج می‌شود. این جلبک داخل بافت مرجان‌ها زندگی می‌کند و از طریق فتوسنتز غذای آن‌ها را تامین می‌کند. این جلبک همچنین عامل رنگ روشن مرجان‌ها است و از بین رفتن آن باعث می‌شود صخره‌های مرجانی سفید شوند.

بنا بر اعلام موسسه علوم دریایی استرالیا از سال ۱۹۶۲، گسترش ستاره دریایی تاج‌تیغی که از مرجان‌ها تغذیه می‌کند نیز مشکلی جدی برای سد بزرگ مرجانی ایجاد کرده است.

ستاره دریایی تاج‌تیغی به طور طبیعی در صخره‌های مرجانی سراسر اقیانوس هند و آرام ایجاد می‌شود اما بنا بر اعلام این مرکز پژوهشی اگر شرایط مطلوب باشد، آن‌ها می‌توانند مانند طاعون گسترش یابند و خسارت‌های شدید برای صخره‌های مرجانی به همراه داشته باشند.

پاول هاردیستی، مدیرعامل موسسه علوم دریایی استرالیا، گفت: افزایش شدید حوادث طبیعی حاصل از آب‌وهوا ناشی از تغییرات آب‌وهوایی و گسترش ستاره دریایی تاج‌تیغی، فشار شدیدتر و مکرر بر صخره‌های مرجانی را در پی داشته و باعث شده است آن‌ها برای بازسازی خود فرصت کمتری داشته باشند.

دانشمندان موسسه علوم دریایی استرالیا برای گزارش جدید خود ۱۲۷ منطقه دارای مرجان را در سال جاری بررسی کردند و نتیجه گرفتند پوشش سخت مرجانی از ۶۹ منطقه در ارزیابی دو سال پیش آن‌ها به ۸۱ مکان افزایش یافته است.

آن‌ها نتیجه گرفتند که مرجان‌های آکروپورا که رشد سریع و انواع و اشکال متنوعی دارند، به طور عمده در احیای این مناطق نقش داشته‌اند.

بنابر گزارش روزنامه ایندیپندنت، بریتا شافلکه، دبیر تحقیقات موسسه علوم دریایی استرالیا، گفته است که این یافته «بارقه‌ای از امید» است که نشان می‌دهد سد بزرگ مرجانی هنوز مقاومت می‌کند اما او می‌افزاید: چشم‌انداز آینده این منطقه هنوز خیلی ضعیف است چون خطرات تغییر آب‌وهوا و سایر عناصر که بر موجودات تشکیل‌دهنده سد بزرگ مرجانی اثر می‌گذارند، زیاد است.

سد بزرگ مرجانیِ استرالیا که در سال ۱۹۸۱ در فهرست میراث‌های دنیا قرار گرفت، یکی از هفت مکان در سراسر جهان است که به دلیل آسیب‌های زیست محیطی، توسعه بیش از حد، گردشگری و دغدغه‌های امنیتی با خطر نابودی مواجه است. 

انتهای پیام