فرزانه قاسمی در گفت‌وگو با ایسنا، در رابطه با مشکلات افراد ناشنوا در استان، اظهار کرد: زبان‌ گفتاری تنها راه ارتباطی و اندیشه است که همه افراد با استفاده از آن با دیگر افراد در جامعه ارتباط برقرار می‌کنند که به همین ترتیب افراد ناشنوا نیز از زبان اشاره که در آن از حالت دست‌ها، چهره (حالت چشم، ابرو و ...) استفاده می‌شود، برای ارتباط‌گیری با افراد دیگر استفاده می‌کنند.

وی با اشاره به اینکه دو نوع زبان اشاره وجود دارد، افزود: در حال حاضر در ایران دو نوع زبان اشاره طبیعی و استاندارد وجود دارد که ناشنوایان می‌توانند از آن استفاده کنند. در زبان اشاره طبیعی هر شهر و استانی اشاره‌های خاصی دارد که از دوران کودکی به صورت طبیعی آن‌ها را یاد گرفته و استفاده می‌کنند، البته زبان اشاره طبیعی هر منطقه، شهر یا استان با دیگر مناطق متفاوت است.

این مسئول با اشاره به اینکه زبان اشاره استاندارد در تهران بر اساس کتاب و نرم‌افزار آموزش داده شده و تاکید می‌شود که همه ناشنوایان آن را فراگیرند، تصریح کرد: بر اساس زبان اشاره استاندارد، همه افراد ناشنوا در کشور از اشارات یکسانی برای کلمات استفاده می‌کنند ولی چون ناشنوایان زبان اشاره طبیعی را از ابتدا آموخته‌اند، تمایل بیشتری به استفاده از زبان اشاره طبیعی دارند و ترجیح می‌دهند از آن استفاده کنند.

قاسمی با اشاره به اینکه ساخت ۳۲ حروف الفبای فارسی به زبان اشاره توسط «جبار باغچه‌بان» کمک زیادی به افراد ناشنوا بود که از طریق فراگیری آن می‌توانند به ادامه تحصیل بپردازند، ادامه داد: عمل کاشت حلزون که برای افراد ناشنوا انجام می‌شود، هزینه بالایی دارد و متاسفانه اقدامات کمکی دولت در رابطه با این کار در استان کمتر شده و خانواده‌ها از این مسئله شاکی هستند، در حالی‌ که انجام اقدامات حمایتی در این راستا به بهبود وضعیت ناشنوایان کمک می‌کند.

مترجم و کارشناس دادگاه ناشنوایان در استان زنجان، با اشاره به اینکه نبود مترجم و رابط نیز از دیگر مشکلات ناشنوایان در استان است، عنوان کرد: وجود مترجم و رابط برای انجام کارهای اداری، دانشگاهی و حضور آن‌ها در اخبار استانی که پخش می‌شود، برای افراد ناشنوا لازم است ولی متاسفانه در استان به این امر اصلاً توجهی نشده و برخلاف تلاش‌هایی که انجام می‌دهیم، اقداماتی برای افزایش تعداد مترجمان توسط مسئولان انجام نمی‌شود.

وی با بیان اینکه به اشتغال و تحصیل ناشنوایان در استان نیز باید توجه بیشتری شده و امتیاز ۳ درصدی که برای اشتغال آن‌ها در نظر می‌شود، اعمال شود، خاطرنشان کرد: متاسفانه هنوز هم وقتی دو فرد ناشنوا در محیط بیرون با زبان اشاره با یکدیگر صحبت می‌کنند، نگاه‌ها روی آن‌ها متمرکز می‌شود یا در برخی موارد مردم نگاه ترحم‌آمیزی به افرد ناشنوا دارند که همچنان در این زمینه نیاز به فرهنگ‌سازی درست داریم تا ناشنوایان نیز به راحتی بتوانند در جامعه حضور داشته‌ باشند.

انتهای پیام