به گزارش ایسنا و به نقل از انگجت، فرودگر مریخی "اینسایت" متعلق به ناسا به زودی دیگر نمی‌تواند داده‌ها و تصاویری را که دانشمندان می‌توانند برای درک بهتر سیاره سرخ تجزیه و تحلیل کنند، به زمین ارسال کند.

مدتی است که "اینسایت" به تدریج نیروی خود را از دست داده است، زیرا گرد و غبار مریخ روی صفحات خورشیدی آن در حال انباشته شدن هستند و اجازه نمی‌دهند خود را با نور خورشید شارژ کند.

اکنون با وجود آسمان‌های تاریک‌تر در مریخ که برای چند ماه آینده پیش‌بینی می‌شود و همچنین به دلیل وجود گرد و غبار بیشتر در هوای این سیاره، به نظر می‌رسد وقت خداحافظی با "اینسایت" رسیده است.

پنل‌های خورشیدی "اینسایت" می‌توانستند حدود ۵۰۰۰ وات‌ساعت انرژی در هر روز مریخی تولید کنند که برای روشن کردن یک اجاق برقی به مدت یک ساعت و ۴۰ دقیقه کافی است. این روزها اما آنها تنها می‌توانند تقریباً ۵۰۰ وات‌ساعت انرژی در هر روز مریخی تولید کنند که برای روشن کردن یک اجاق برقی حداکثر برای ۱۰ دقیقه کافی است.

آژانس فضایی معتقد است این سطح‌نشین تا پایان تابستان دیگر نمی‌تواند انرژی لرزه‌سنج خود را تامین کند و به فعالیت‌های علمی خود پایان خواهد داد.

همچنین ابزارهای غیر لرزه‌سنج "اینسایت" هر چند وقت یک بار پس از ماه مه روشن خواهند شد، اما ناسا انتظار دارد که از ماه دسامبر دیگر کاملاً بی‌پاسخ بماند.

تنها راه برای جلوگیری از این اتفاق این است که گرد و غبار انباشته شده روی صفحات خورشیدی "اینسایت" با یک پدیده جوی قدرتمند مانند وزش بادهای شدید پاکسازی شود. گفتنی است که حذف حتی ۲۵ درصد از گرد و غبار از روی صفحات خورشیدی "اینسایت" به آن اجازه می‌دهد تا به فعالیت‌های علمی خود ادامه دهد.

سطح‌نشین "اینسایت" در نوامبر ۲۰۱۸ به مریخ رسید و چند سال گذشته را صرف جمع‌آوری اطلاعات در مورد مریخ‌لرزه‌ها کرده است تا به ما در اندازه‌گیری عمق و ترکیب پوسته، گوشته و هسته این سیاره کمک کند. این فرودگر یک بازوی رباتیک دارد که برای استقرار لرزه‌سنج و کاوشگر حرارتی آن استفاده می‌شود که زمانی نیز برای پاک کردن مقداری گرد و غبار از صفحه خورشیدی آن استفاده می‌شد، اما تیم عملیات زمینی "اینسایت" برای آخرین بار در اواخر ماه جاری، این بازوی رباتیک را در حالت بازنشستگی خود قرار خواهد داد.

"لوری گلیز" مدیر بخش علوم سیاره‌ای ناسا می‌گوید: "اینسایت" درک ما از فضای داخلی سیاره‌های سنگی را تغییر داده و زمینه را برای ماموریت‌های آینده فراهم کرده است. ما می‌توانیم آنچه را که در مورد ساختار درونی مریخ آموخته‌ایم در زمین، ماه، زهره و حتی سیارات سنگی در سایر منظومه‌های خورشیدی اعمال کنیم.

انتهای پیام