به گزارش ایسنا، علی‌اکبر الوندیان در نشست خبری امروز (یکشنبه) که با تاکید بر موضوع سوخت صنعت سیمان و اعمال محدودیت‌های زودهنگام گاز کارخانه‌های سیمان، با بیان اینکه در شرایطی که حمایت از تولید در صنعت سیمان پیگیری می‌شود، بنابراین ضروری دانستیم که چالش‌های پیش‌روی تولید را زودتر و پیش از برخورد با مشکلات بزرگتر، منعکس کنیم، اظهار کرد: چالش انرژی در صنعت سیمان به چالش کلیدی این صنعت تبدیل شده است.

دبیر انجمن صنفی صنعت سیمان تصریح کرد: آنچه که با آن در تامین انرژی مواجه هستیم این است که در شش ماهه ابتدایی سال با موضوع محدودیت‌های برق مواجه هستیم و در نیمه دوم سال با محدودیت‌های گاز. امسال از اواسط خرداد ماه، محدودیت‌های برق آغاز شد و تا اواسط شهریور ماه هم ادامه پیدا کرد؛ بنابراین نسبت به سال گذشته، شرایط تامین برق، شرایط نامساعدتری منعکس کرد. بر اساس تجربه سال‌های گذشته در ماه‌های پیش از اعمال محدودیت سعی شد که در ماه‌هایی که محدودیت نیست، بیشترین تولید را به‌ویژه در تولید کلینکر داشته باشیم که ذخیره‌سازی صورت گیرد. بر همین اساس در اردیبهشت ماه تولید حدود ٧۶٠٠ تن اتفاق افتاد.

وی خاطرنشان کرد: اما از خرداد ماه این روند تولید به تدریج کاهش پیدا کرد و در مرداد ماه به دو میلیون و ۸۰۰ هزار تن تولید رسیدیم؛ این در واقع تمام تاثیر نامطلوب محدودیت برق در تولید را نشان می‌دهد. در مرداد ماه سال گذشته بالغ بر پنج میلیون تن تولید داشتیم؛ بنابراین نزدیک به ۷۰ درصد کاهش تولید اتفاق افتاده است؛ یعنی امسال تولید ما نسبت به سال گذشته در تابستان و در ماه‌های مختلف، متاثر از محدودیت‌های برق، بسیار کاهشی شد. مجدد در شهریور ماه که تازه شروع کردیم به ظرفیت تولید نزدیک شویم، محدودیت‌های گاز آغاز شد.

دبیر انجمن صنفی صنعت سیمان، با بیان اینکه محدودیت‌های گاز بسیار زودتر از همیشه و از  ۱۵ مهر ماه با ۲۰ درصد محدودیت آغاز شد، گفت: در هفته بعد از آن به ۵۰ درصد رسید و اکنون به ۸۰ درصد محدودیت گاز رسیده‌ایم. در حقیقت اکنون احساس خطر می‌کنیم و نگران از آینده صنعت و به‌تبع بازار هستیم؛ چراکه دلالان بسیار زود وارد عمل می‌شوند و بازار را برای مردم دچار مشکل می‌کنند.

الوندیان یاداور شد: این درحالیست که این محدودیت در سال‌های گذشته در آذر ماه آغاز می‌شد اما سال گذشته در آبان ماه و امسال به مهر رسیده است.

وزارت نفت تجدیدنظر کند

این مقام صنفی- صنعتی تصریح کرد: ما در صنعت سیمان سوخت جایگزین داریم؛ زمانیکه گاز ما محدود می‌شود، به مصرف سوخت جایگزین که مازوت است، سوئیچ می‌کنیم. موضوعی که به شدت صنعتگران سیمان را نگران کرده این است که امسال برای اولین بار با محدودیت مازوت مواجه شدیم. در حال حاضر کارخانه‌های سیمان را برای تامین مازوت به سمت ماهشهر و بندرعباس هدایت می‌کنند؛ با توجه به پراکندگی جغرافیایی صنعت سیمان که در تمام نقاط کشور (در شرق کشور، در شمال غرب، غرب و در حقیقت در همه نقاط کشور) کارخانه سیمان هست، فاصله طولانی که بندر ماهشهر به‌طور مثال تا تهران یا شمال شرق کشور دارد، هزینه حمل‌ونقل گزافی را تحمیل می‌کند. طبیعتا کارخانجات سیمان، از انبارهای نفت و پالایشگاهی سوخت دریافت می‌کنند که به لحاظ بُعد مسافتی نزدیک باشد.

دبیر انجمن صنفی صنعت سیمان ادامه داد: این موضوع هزینه‌های حمل‌ونقل را بسیار بالا می‌برد. علاوه بر مشکل هزینه حمل‌ونقل که صرفه اقتصادی برای کارخانه‌های سیمان برای تامین مازوت ندارد و بسیار بیشتر از قیمت سیمان می‌شود، ناوگان حمل‌ونقل نیز برای این جابه‌جایی در مسافت‌های طولانی تجهیز نشده و ممکن است که به قدر کافی (طی این مسیر) سوخت به دست کارخانه‌ها نرسد. بنابراین بُعد مسافت این نگرانی را ایجاد می‌کند که سوخت کافی دریافت نشود.

وی خاطرنشان کرد: البته فراموش نکنیم که برخی کارخانه‌های سیمان در کلان‌شهرها نظیر  سیمان تهران، سیمان آبیک، سیمان شمال، فارس، درود، اصفهان و سپاهان که شامل هشت واحد است، اجازه استفاده از مازوت هم ندارند. تلاش می‌شود که گاز این واحدها محدودیت کمتری باشد، اما به هرحال برای آن‌ها محدودیت‌ها وجود دارد.

الوندیان تاکید کرد: صنعت سیمان برای مصرف مازوت طراحی شده و گوگل یا سولفور که ایجاد می‌کند، مستقیما مصرف و خارج می‌شوند؛ در حقیقت در فرآیند تولید با آهک جذب شده و تبدیل به گوگرد می‌شود؛ آزمایش‌های محیط‌زیست هم انجام می‌شود و اثبات کردیم که آن آلودگی که در واقع تصور می‌شود، وجود ندارد. تمام کارخانه‌های سیمان شاخصه‌های زیست محیطی را رعایت و پاس می‌کنند و در حال حاضر ۶۰ کارخانه مازوت مصرف می‌کنند. این موضوع تحت پایش سازمان حفاظت محیط زیست است.

این مقام صنفی- صنعتی تصریح کرد: صنعت سیمان از لحاظ هزینه‌ای چندان علاقه‌ای به مصرف مازوت ندارد؛ چراکه بیش اتز هزینه خود سوخت بایستی هزینه حمل‌ونقل بپردازیم. ضمن اینکه گاز داخل کارخانه است و با باز کردن شیر گاز، سوخت در اختیار است اما به جهت کمبود گاز مجبور هستیم برای حفظ تولید به سمت سوخت جایگزین برویم.

وی افزود: آنچه که امسال با آن مواجه شدیم و از جهت تولید ، بسیار احساس خطر کرده‌ایم و به شدت نگران هستیم؛ محدودیت مازوت است. سال گذشته با محدودیت مواجه نبودیم و علاوه بر مصرف جاری، ذخیره‌سازی هم داشتیم اما امسال با محدودیت تامین مازوت هم روبه‌روییم. سال‌های گذشته، در زمان محدودیت گاز، تا اواخر دی ماه مازوت را از نزدیکترین انبارهای نفت تحویل می‌گرفتیم. بنابراین همانطور که اشاره شد، این موضوع علاوه بر افزایش هزینه، با احتمال عدم رسیدن سوخت به کارخانه‌جات هم مواجه می‌شویم.

الوندیان تاکید کرد: سوختی که در حال حاضر در مخازن ذخیره‌سازی کرده‌ایم، در حدود ۵۰ درصد مخازن ما ذخیره‌سازی شده است. خواست ما از وزارت نفت این است که در این سیاست تا پیش از اینکه منجر به آسیب به صنعت و از سوی دیگر سوداگری در بازار شود، تجدیدنظر کنند و تلاش می‌کنیم که بتوانیم از نزدیکترین پالایشگاه‌ها، مازوت دریافت کنیم.

دبیر انجمن صنفی صنعت سیمان در رابطه با پیش‌بینی‌ها از میزان کاهش تولید در شش ماهه دوم سال و تاثیر آن بر قیمت سیمان در بازار آزاد، گفت: در حال حاضر حدود ۴۶۰ میلیون لیتر ذخیره سوخت ماست که حدود پنج میلیون تن تولید را کفایت می‌کند؛  بنابراین مصرف حدود یک ماه است. آنچه که پیش روی ماست این است که احتمالا محدودیت گاز تا آخر اسفند وجود داشته باشد. (سال گذشته هم اواخر اسفند ماه محدودیت گاز برطرف شد)؛ بنابراین بتوانیم خودمان را تا آخر اسفند ماه با سوخت جایگزین بکشانیم.

وی افزود: براین اساس تلاش کردیم و چندبار از وزارت نفت درخواست کردیم که از حالا ما را به سمت تامین سوخت از ماهشهر و بندرعباس ارجاع ندهند. از اواخر دی ماه این اتفاق بیفتد بسیار متفاوت است تا از هم‌اکنون. این موضوع ریسک تولید را به شدت بالا می‌برد. ما معمولا برای این شرایط، کلینکر را ذخیره‌سازی می‌کردیم. از سال گذشته امسال بیشتر کلینکر تولید کردیم اما محدودیت‌های برق تابستان اجازه نداد که بتوانیم ذخیره‌سازی بیشتری داشته باشیم.

۱.۵ میلیون تن ذخایر کلینکر کاهش پیدا کرد

این مقام صنعتی تصریح کرد: ذخایر کلینکر ما بیش از ۱.۵ میلیون تن نسبت به سال گذشته کاهش پیدا کرده است و اکنون قریب به ۱۳ میلیون تن ذخیره کلینکر داریم اما موضوع مهم این است که این ۱۳ میلیون تن کجاست؟ حدود ۵۰ درصد این ذخیره در استان‌های شرق کشور نظیر سیستان، خراسان و... است؛ بنابراین در مناطق پر مصرف سیمان نظیر تهران که با بیشترین محدودیت گاز مواجه است، این ذخایر نمی‌توانند به دلیل هزینه حمل با قیمت مناسب،  جابه‌جا شوند و به تهران برسند. هزینه حمل بالاست و اجازه نمی‌دهد که سیمان با قیمت اقتصادی جابه جا شود. امیدوار هستیم که این سیاست تامین سوخت صنعت سیمان که به مناطق دوردست هدایت می‌کنند، مورد تجدید نظر قرار گیرد.

الوندیان خاطرنشان کرد: هنوز جامعه حس نکرده است که با کمبود سیمان روبرو خواهیم بود. هنوز ذخایر داریم و تولید انجام می‌شود اما این ذخایر محدود هستند و به‌زودی تمام می‌شوند که قطعا بر تولید اثر جدی خواهد داشت. امیدوار هستیم پیش از آنکه با چالش جدی مواجه شویم، از خسارت‌های جبران‌ناپذیر جلوگیری شود.

دبیر انجمن صنفی صنعت سیمان در رابطه با آمار تولید و صادرات این صنعت، اظهار کرد: سال گذشته ۷۶ میلیون تن کلینکر تولید شد که از این میزان در مجموع ۱۳ میلیون تن صادرات سیمان و کلینکر داشتیم و ۶۳ میلیون تن صرف مصرف داخلی شد.

وی افزود: در هفت ماهه سال گذشته ۴۶ میلیون و ۵۰۰ هزار تن تولید کلینکر داشتیم که امسال به ۴۳ میلیون و ۱۰۰ هزار تن رسیده‌ایم، یعنی حدوداً هفت درصد در مجموع هفت ماهه امسال کاهش تولید کلینکر اتفاق افتاده است که امیدواریم این روند کاهشی ادامه‌دار نباشد. در سیمان شرایط محدودتر بود و حدود ۴۲ میلیون تن در هفت ماهه ۱۴۰۲ تولید سیمان داشتیم که امسال به ۴۱.۳ میلیون تن رسید و حدود یک درصد کاهش داشته‌ایم که در حقیقت ذخایر کلینکر جبران محدودیت‌ها کرده است. 

انتهای پیام