نازنین رحمانی در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، بااشاره به شرایط نامناسب این روزهای قایقرانی کرمانشاه، اظهار کرد: یکی از مزیت‌های کرمانشاه، فیزیک مناسب جوانان این شهر برای رشته قایقرانی است، اما متاسفانه چندسالی است که هیچ فعالیت خاصی نه در بحث استعدادیابی و نه در بحث آموزش در این رشته در کرمانشاه صورت نمی‌گیرد. 

مربی تیم ملی قایقرانی افزود: استعدادهای زیادی در این رشته داریم که به دلیل اینکه وضعیت هیات قایقرانی کرمانشاه معلق است، از دست می‌روند. 

رحمانی تصریح کرد: مدیریت هیات، به قایقرانی کرمانشاه آسیب زده و شرایطی را بوجود آورده که علاقمندان به این رشته نه جایی را برای استعدادیابی، نه آموزش و نه تمرین داشته باشند. 

وی اضافه کرد: تا حدود یکی دو دهه پیش، تنها با تمرین کردن در یک فضای ۲۰۰ متر مستقیم در دریاچه شهربازی کرمانشاه، حدود ۱۷ تا ۱۸ ملی پوش فیکس در قایقرانی ایران داشتیم که اکثرا هم مدال آور بودند، اما از آن تعداد اکنون فقط به دو نفر یعنی هیوا افضلی و شهلا بهروزی راد رسیده‌ایم که این دو نفر هم هیچگونه فعالیتی در کرمانشاه ندارند و تمام تمرینات خود را به تهران منتقل کرده‌اند. 

دارنده چهار مدال بازی‌های آسیایی در رشته قایقرانی با بیان اینکه مسئولین هیات قایقرانی کرمانشاه در سال‌های اخیر تنها به دنبال بهانه جویی برای علت اُفت این رشته بوده‌اند، عنوان کرد: بهانه می‌آورند که چون شهربازی نیست، قایقرانی کرمانشاه نیز افت پیدا کرده‌است، درحالیکه در دوره خانم فرشته قیطانی رئیس اسبق هیات قایقرانی کرمانشاه، همگی ما ملی پوشان برای تمرین به پشت سدهای اطراف شهر می‌رفتیم و اینگونه نبود که تنها به دریاچه شهربازی بسنده کنیم. تمام این ۱۷ تا ۱۸ ملی پوش هم مربوط به همان دوره بودند. 

وی یادآورشد: غیر از شهرهای شمالی ایران، در دیگر استان‌های کشور نیز مشکل نبود محل تمرین در داخل شهرها برای ورزشکاران قایقرانی وجود دارد و همگی برای تمرین به پشت سدها می‌روند. 

این ملی پوش سابق قایقرانی ایران ادامه داد: اگر هم مسئولین هیات می‌گویند که خانواده‌ها اجازه نمی‌دهند که فرزندانشان را برای تمرین به خارج از شهر ببریم، باید گفت که اگر خانواده‌ها بدانند که شرایط برای تمرین فرزندانشان در پشت سدها امن است، قطعا موافقت می‌کنند. 

وی تصریح کرد: چند خانواده کرمانشاهی را می‌شناسم که در همین چندسال اخیر به خاطر فرزندانشان که در رشته قایقرانی فعال بودند و به دلیل مشکلاتی که قایقرانی کرمانشاه داشت، از این شهر مهاجرت کرده و به تهران رفتند. 

رحمانی در ادامه به نیمه کاره ماندن پروژه پیست کانوپولو مجموعه ورزشی ۱۵ خرداد هم اشاره کرد و گفت: بخاطر لج و لجبازی دوستان، این پروژه چند سال است همینطور باقی مانده، درحالی که اگر یک رئیس هیات پای کار داشتیم، اکنون تمام شده بود و بسیاری از مشکلات فضای تمرینی را نداشتیم. 

این قهرمان قایقرانی ایران تاکید کرد: هیات قایقرانی کرمانشاه در چندسال اخیر به وضعیتی دچار شده که مشخص نیست رئیس آن چه کسی است. کاندیداهای انتخابات(مرداد ۱۴۰۱) مدام در حال شکایت کردن از یکدیگر هستند و در این میان آسیب‌ها فقط به ورزشکاران رسیده است. 

مربی تیم ملی قایقرانی ایران اضافه کرد: اگر هدف و نیت کمک به پیشرفت قایقرانی کرمانشاه است، پس یکی بیاید و همه به او کمک کنند تا کار کند، نه اینکه مدام سد راه یکدیگر شوند. 

وی با بیان اینکه قایقرانی کرمانشاه در حال حاضر روی هواست، عنوان کرد: درحالی که رشته‌ای مانند قایقرانی بویژه در بخش روئینگ پس از دوومیدانی یکی از پرمدال‌ترین رشته‌های ورزشی در مسابقات المپیک و بازی‌های آسیایی است و همه کشورها و استان‌های دیگر روی آن سرمایه گذاری می‌کنند، در کرمانشاه دعوای بر سر ریاست هیات باعث شده تا رسما این رشته در کرمانشاه در حال حذف شدن باشد. 

انتهای پیام