به گزارش ایسنا، ماه رمضان ماه نزول قرآن است و همه ما باید تلاش کنیم در این ماه هر روز یک جز قرآن تلاوت کنیم و در کنار تلاوت، تدبر در قرآن و آوردن قرآن به متن زندگی نیز ضروری است.

پرداختن به تفسیر آیات باعث تقویت ایمان و امید در جامعه می شود. بر همین اساس در این ۳۰ روز ماه مبارک رمضان هر روز یک آیه از آیات «زندگی با آیه‌ها» که مربوط به توحید، نبوت و ایمان است انتخاب شده که راحت‌تر مفاهیم قرآنی در جامعه تبیین شود.  

چهارهمین آیه‌ای که به آن پرداخته شده، آیه ۹۰ سوره نحل در خصوص‌ عدالت خداوند است. خداوند در این آیه می‌فرماید: «إِنَّ اللَّهَ یَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالْإِحْسَنِ وَإِیتَایِ ذِی الْقُرْبَی / خدا از سر مهربانی و مصلحت به برقراری عدالت در جامعه، به خیر خواهی برای مردم و به بخشش به قوم و خویش فرمان می دهد».

همه جا عادل باشیم

در تفسیر این آیه برای زندگی امروزمان می‌توان گفت: موقع شنیدن کلمه عدالت فقط یاد دادگاه می‌افتاد، می‌گفت این چیزها را باید از ما بهتران رعایت کنند. ما که کاره‌ای نیستیم اما حواسش نبود که لحظه به لحظه زندگی‌اش میدان عدالت بود؛ محبتش را چطور بین بچه‌ها تقسیم می کرد؟ از همسرش چه توقعاتی داشت؟ آیا به همان اندازه خودش برای همسرش وقت میگذاشت؟ با همسایه ها چطور؟ حواسش بود که قبض مشترک آب را با انصاف محاسبه کند؟ توی صف فروشگاه چی؟ مراقب بود که از کسی جلو نزند؟ عدالت و خوب بودن از همین مراقبت‌های کوچک شروع می‌شود. میدان‌های بزرگ زندگی آینه همین میدان‌های کوچک و روزمره‌اند.

خداوند در این آیه از ما خواسته است:

عدالت را رعایت کنیم فراتر از آن احسان کنیم و نسبت به نزدیکان خود توجه و محبت ویژه داشته باشیم.

برای عمل به این آیه در زندگی می‌توانیم‌:

*فراتر از عدالت احسان را تمرین کنیم؛ مثلا با بخشش خطای دیگران یا کمک به کسی که شاید هیچ انتظاری از ما ندارد.

*فهرستی از خویشاوندانی که نیاز به حمایت مالی یا معنوی دارند تهیه کنیم و برای هر کدام یک قدم مثبت برداریم؛ مانند زنگ زدن دیدار یا کمک مالی.

*در تصمیم‌گیری‌ها همیشه خود را جای طرف مقابل بگذاریم تا عادلانه‌تر و مهربان‌تر عمل کنیم.

روایت شهدا: شخص مهم!

در مورد شهید هسته‌ای دکتر مجید شهریاری آمده است:

وقتی مادرش را می دید، دست و پایش را می بوسید.

موقع غذا خوردن اول لقمه در دهان مادرش می گذاشت سپس خودش غذا می خورد. سر کلاس درس، تنها تماسی که جواب می داد، تماس مادرش بود و خیلی راحت با او ترکی صحبت می‌کرد. مادرش ۲ سال مریض بود. اگر کار بیمارستان مادرش پیش می‌آمد، همه می‌دانستند که تمام قرارهایش منحل می‌شود. روزی قرار بود با فرد مهمی دیدار داشته باشیم، به خاطر کار مادرش زنگ زد و عذرخواهی کرد.

انتهای پیام