لک‌لک‌هایی که پیام‌آور صلح، امید و دوستی‌اند، از سرزمین‌های سرد و دور، راهی این آشیانه‌ امن می‌شوند و بر تیرهای چوبی و ستون‌های قدیمی، لانه می‌گزینند، بر بام خانه‌های روستایی فرود می‌آیند، و با حضورشان، دەرەتفی را به مکانی اسطوره‌ای بدل می‌کنند؛ به سرزمینی که در آن، انسان و پرنده در کنار هم زیستن را آموخته‌اند.

با آمدن لک‌لک‌ها، روستا رنگ دیگری می‌گیرد؛ زنان لبخند می‌زنند، مردان آرام‌تر گام برمی‌دارند و کودکان با شور و شگفتی، در سایه‌ی لانه‌ها می‌دوند و آسمان را نگاه می‌کنند. گویی هر لک‌لک، پیغام‌آوری‌ است از دنیایی مهربان‌تر، دنیایی که در آن طبیعت و انسان نه رقیب، که همراه و همدل‌اند.

دەرەتفی فقط یک روستا نیست، ترانه‌ای‌ است از دل طبیعت، قصه‌ای‌ است از مهربانی، افسانه‌ای‌ است از همزیستی کە خانه‌های ساده‌اش، گرمی دل مردمانی را در خود نهفته دارند که مهمان‌نوازی را نه یک رسم، بلکه آیین زندگی می‌دانند؛ مردمانی که لک‌لک‌ها را نه مزاحم، بلکه ساکنان اصلی خانه‌های خود می‌پندارند.

درختان بلوط، مراتع سرسبز، هوای کوهستانی و آسمانی آبی، منظره‌ای بکر و دست‌نخورده را شکل داده‌اند؛ جایی که هنوز از هیاهوی آهن و دود دور مانده و بوی زمینِ خیس، آفتاب تازه، و نان تنور به مشامت می‌رسد و در واقع روستای دەرەتفی تصویر آینده‌ای‌ است که در آن انسان و طبیعت نه در تقابل، که در آغوش هم زندگی می‌کنند.

پس شما هم اگر دلتان سفری آرام، متفاوت و به‌یادماندنی می‌خواهد، اگر چشم‌هایتان در ازدحام شهر گم شده‌اند، به دەرەتفی بیایید، به «شهر لک‌لک‌های سفید»، جایی که صدای بال زدن پرندگان، شما را به یاد کودکی‌ها، رؤیاها می‌اندازد، به یاد انیمیشنی از روزگاران دور به نام «خدا لک‌لک‌ها را دوست دارد»!

عضو شورای روستای دەرەتفی، درباره میزبانی این روستا از لک‌لک‌ها و وضعیت گردشگری منطقه می‌گوید: لک‌لک‌های سفید از اوایل بهمن ماه وارد درەتفی می‌شوند و تا اواخر مرداد حضور دارند و در حال حاضر حدود ۷۰ لانه در روستا داریم و در هر لانه معمولاً دو لک‌لک هست و هر جفت بین ۲ تا ۵ جوجه به دنیا میاورند.

محمد بی‌کس در گفت‌وگو با ایسنا استقبال گردشگران از این روستا را بی‌نظیر خواند و اظهار کرد: از سال ۱۳۹۴ به بعد، دەرەتفە به «شهر لک‌لک‌ها» معروف شده و سالانه ده‌ها هزار نفر از سراسر ایران به این روستا سفر می‌کنند و خوشبختانه تا امروز حتی یک نفر هم ناراضی از اینجا بیرون نرفتە است.

وی با اشاره به اینکە به دنبال افزایش تعداد لانەها هستیم، افزود: مشکل بزرگ ما نبود منابع مالی است، هرچند کە خود مردم روستا برای تامین زیرساختها از جیب خرج می‌کنند از پول مسجد گرفته تا جمع‌آوری‌های محلی. وی ادامه داد: با پول اهالی خود روستای درەتفی سرویس بهداشتی و خانه‌های بوم‌گردی برای گردشگران درست کردیم ولی نگهداری‌ از آن‌ها سخت و منابع محدود است، همچنین مسیر رسیدن به لک‌لک‌ها سربالایی و خاکی است که رفت‌وآمد گردشگرها را با سختی مواجە کرده است.

بی‌کس ادامه داد: ما برای توسعه گردشگری در این روستا نیازمند سرمایه‌گذاری دولتی و خصوصی هستیم تا مسیرهای دسترسی، خانه‌های بوم‌گردی استاندارد، پارکینگ، رستوران، سرویس بهداشتی، تابلوهای راهنما را در این روستا راەاندازی کنند.

وی از آوردن جراح پرنده، برای لک‌لک‌ها خبر داد و گفت: خواهش من از مسئولان این است که به درخواست‌ها و دغدغەهای ما گوش دهند، زیرا مردم اینجا فوق‌العاده بافرهنگ و مهمون‌نواز اما تنها و دست‌خالی هستند و با همت اهالی روستا است کە درەتفه تا این مرحله هم رسیده است، لذا اگر این روستا با آن همە ظرفیتی که در خود دارد، اگر حمایت شود، این روستا به یکی از معروف‌ترین مقاصد طبیعت‌گردی ایران تبدیل می‌شود.

انتهای پیام