به گزارش ایسنا، موارد زوال عقل در سراسر جهان در حال افزایش است. در سال ۲۰۲۱ بیش از ۵۷ میلیون نفر با یکی از بیماری‌های تخریب کننده عصبی زیر چتر زوال عقل زندگی می‌کردند و پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۵۰ این تعداد به ۱۵۳ میلیون نفر برسد.

این در حالی است که یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که این روند ممکن است در حال معکوس شدن باشد و نسل‌های جوان با افزایش سن با خطرات کمتری برای ابتلا به این بیماری مواجه شوند.

یک تیم تحقیقاتی به رهبری شیائوژو دو(Xiaoxue Dou) از دانشگاه کوئینزلند استرالیا، یک مطالعه مشاهده‌ای مقطعی را با استفاده از داده‌های نظرسنجی سلامت از ایالات متحده، اروپا و انگلیس انجام داد. مطالعه‌ای که نماینده جمعیت‌های مختلف درگیر در یک مقطع زمانی واحد و بر اساس داده‌های مشاهده‌ای است.

محققان تنها از متغیرهایی استفاده کردند که در تمام داده‌های نظرسنجی موجود بود تا وضعیت زوال عقل شرکت‌کنندگان را تخمین بزنند تا هرگونه مشاهدات از دست رفته را جبران کنند.

محققان می‌گویند: گروه‌هایی که اخیراً در هر سه منطقه متولد شده‌اند، کمتر احتمال دارد دچار زوال عقل شوند، البته با نرخ‌های متفاوت. این روند کاهشی در بین زنان بیشتر از مردان بود.

آنها به ویژه بر روی افراد ۷۱ ساله یا بالاتر متمرکز شدند و داده‌ها در گروه‌های سنی با فاصله چهار ساله طبقه‌بندی شد.

گروه‌های جوان‌تر در مقایسه با گروه‌های مسن‌تر، میزان شیوع زوال عقل مربوط به سن کمتری داشتند که ۲۱.۲ درصد برای کسانی که در مطالعه ایالات متحده بودند، ۳۸.۹ درصد در افراد اروپایی و ۲۸.۳ درصد در انگلستان بود.

سابرینا لنزن(Sabrina Lenzen)، اقتصاددان و نویسنده همکار از دانشگاه کوئینزلند گفت: برای مثال، در ایالات متحده، در بین افراد ۸۱ تا ۸۵ ساله، ۲۵.۱ درصد از متولدین بین ۱۸۹۰-۱۹۱۳ در مقایسه با ۱۵.۵ درصد از متولدین بین ۱۹۳۹-۱۹۴۳ دچار زوال عقل بودند.

این تیم هشدار می‌دهد که داده‌های آنها ممکن است به طور دقیق آنچه را که در گروه‌های اقلیت اتفاق می‌افتد، منعکس نکند، اما یافته‌ها نشان می‌دهند که در حالی که پیری جمعیت در سطح جهان احتمالاً به معنای تعداد بیشتری از افراد مبتلا به زوال عقل است، درصد افراد مبتلا ممکن است حداقل در میان گروه‌های مورد مطالعه در واقع در حال کاهش باشد.

نویسندگان این مطالعه می‌گویند که این کاهش نسلی در خطر زوال عقل، پیامدهای مهمی برای برنامه‌ریزی مراقبت‌های بهداشتی، سیاست‌های مراقبت بلندمدت و نیازهای نیروی کار در جمعیت‌های سالخورده دارد.

این پژوهش در مجله JAMA Network Open منتشر شده است.

انتهای پیام