حمیدرضا محمدی در گفت‌وگو با ایسنا، در تحلیل حقوقی تجاوز رژیم صهیونیستی به ایران گفت: در جهانی که از عدالت و نظم بین‌المللی سخن می‌گوید، پر واضح است وقوع هرگونه حمله نظامی به خاک یک کشور بدون مجوز شورای امنیت یک تهاجم خارج از چارچوب دفاع مشروع و  نقض صریح حقوق بین‌الملل و جنایت محسوب می‌شود.

وی افزود: طبق ماده ۲ بند ۴ منشور ملل متحد، " استفاده از زور علیه حاکمیت یا تمامیت ارضی هر کشور ممنوع است، مگر در صورت دفاع مشروع مطابق با ماده ۵۱ همان منشور." لذا  هرگونه عملیات نظامی فرامرزی که خارج از این چارچوب باشد، به موجب قطعنامه ۳۳۱۴ مجمع عمومی سازمان ملل، مصداق بارز تهاجم و تجاوز است؛ جرمی که در اساسنامه دیوان کیفری بین‌المللی (ICC) نیز تعریف شده و مسئولیت کیفری بین‌المللی در پی دارد.

این وکیل دادگستری تصریح کرد: در جریان چنین حملاتی از سوی رژیم غاصب و کودک کش صهیونیستی به تمام کشورهای همسایه خصوصا کشور عزیزمان که در فاصله بسیار دوری از آنهاست ، متأسفانه هدف اصلی نه مواضع نظامی بلکه اغلب مناطق مسکونی و غیرنظامیان به‌ ویژه زنان و کودکان است،  مطابق کنوانسیون چهارم ژنو ۱۹۴۹و پروتکل اول الحاقی ۱۹۷۷، غیرنظامیان باید در همه شرایط  مورد حمایت مطلق قرار گیرند و حمله عمدی به آن‌ها یا به اماکنی از جمله منازل مسکونی، مدارس، بیمارستان‌ها و مراکز فرهنگی، نه‌تنها غیرقانونی بلکه جنایت جنگی است.

محمدی تصریح کرد:  اینگونه حملات که به شکل گسترده و سازمان دهی شده صورت گرفته باشد را می‌توان تحت عنوان جنایات جنگی و جنایت علیه بشریت پیگیری کرد؛ همانگونه که در ماده ۷ اساسنامه رم تصریح شده است.

وی تاکید کرد: آنچه دردناک‌تر از موشک و بمب است، سکوت سنگین نهادهای بین‌المللی خصوصا شورای امنیت سازمان ملل متحد است که با وجود وظیفه اولیه در حفظ صلح و امنیت جهانی، بارها در مواجهه با رفتارهای تجاوزکارانه رژیم صهیونیستی یا از اتخاذ موضع صریح خودداری کرده یا در دام سیاست‌های دوگانه قدرت های پوشالی غربی افتاده  است که خود را آقای دنیا دانسته و حتی حقوق بین الملل را که برای تبعیت بوجود آمده با تفسیر به نفع خود و بر اساس منافع خودشان تغییر می‌دهند تا جایی که حقوقدانان بتازگی مرگ حقوق بین الملل و ناکارآمدی سازمان های بین المللی را مورد تایید قرار دادند. 

وی ادامه داد: آیا این همان نظمی است که بر اساس حقوق بنا شده؟ آیا تجاوز به خاک ایران و تهدید جان میلیون‌ها ایرانی، کم‌اهمیت‌تر از دیگر منازعات منطقه‌ای است که هیچ صدایی از کشورهای مدعی حقوق بشر شنیده نمی شود. 

وی گفت: از تمامی نهادهای بین‌المللی، دانشگاهیان و وجدان‌های زنده انتظار می‌رود که این بار نه تنها در بیانیه‌های خود، بلکه با اقدام عملی و حقوقی در برابر تجاوز سکوت نکنند.

محمدی در پایان گفت: حمله به ایران، حمله به اصل «حاکمیت ملی» است که ستون اصلی حقوق بین‌الملل مدرن محسوب می‌شود و از بین رفتن آن به منزله  از بین رفتن حقوق بین الملل و نشانگر ناکارآمدی جمیع سازمانهای بین المللی است. 

انتهای پیام