به گزارش ایسنا، «تامار زندبرگ» رئیس موسسه سیاست‌های آب و هوا و محیط زیست در دانشگاه بن گوریون و وزیر سابق حفاظت از محیط زیست گفت: در سه روز اول جنگ، این «لحظه صفر» برای پالایشگاه‌های نفت در خلیج حیفا بود. دو موشک بالستیک که از ایران شلیک شدند، به سیستم‌های دفاعی اسرائیل نفوذ کرده و مستقیما به قلب صنعت پتروشیمی خلیج حیفا اصابت کردند.

زندبرگ در مقاله‌ای در کانال ۱۲ تلویزیون رژیم صهیونیستی گفت: در نتیجه این حمله، آتش‌سوزی رخ داد که منجر به کشته شدن سه تن شد و آسمان شهر پر از دود سیاه غلیظی شد. این رویداد تا تقریبا یک روز بعد به مردم اسرائیل اعلام نشد و حقیقت کامل بجز در گزارش شرکت بورس «بازان» آشکار نشد؛ به دلیل حمله، پالایشگاه‌ها از کار افتادند.

وی تأکید کرد: این نه یک مانور است و نه یک ارزیابی آینده. این دقیقا سناریویی است که شهرک‌نشینان، متخصصان، فعالان محیط زیست و پرسنل امنیتی سال‌هاست که درباره آن هشدار داده‌اند. تأسیسات صنعتی سنگین و قابل اشتعال که در قلب یک کلان‌شهر پرجمعیت واقع شده‌اند، نه تنها در برابر خرابی و آلودگی، بلکه در برابر تهدیدات امنیتی نیز آسیب‌پذیر هستند. آنچه از آن می‌ترسیدیم، اتفاق افتاده است.

وی ادامه داد: افراد زیادی به یاد ندارند اما کمتر از یک دهه پیش، یک مخزن عظیم آمونیاک در قلب خلیج حیفا وجود داشت که پر از گاز سمی و قابل اشتعال بود. فعالان، ساکنان و سازمان‌های محیط زیستی، با حمایت دیدگاه‌های امنیتی، آن را به عنوان یک بمب ساعتی توصیف کردند و به طور خاص در مورد حمله موشکی یا حتی یک نقص ساده هشدار دادند.

وی با یادآوری تهدیدهای شهید سید حسن نصرالله، دبیرکل فقید حزب‌الله لبنان در سال ۲۰۱۶ در مورد مخزن آمونیاک، خاطرنشان کرد: این تهدید دهه‌ها ادامه داشته است اما فشارهای عمومی زیست‌محیطی و امنیتی که توسط شهرک‌نشینان و سازمان‌های زیست‌محیطی در عرصه عمومی، حقوقی و سیاسی اعمال می‌شد، بر حذف آن اصرار داشت. آنها موفق شدند مخزن را تخلیه کنند، در غیر این صورت، مخزن هنگام رسیدن موشک‌های ایرانی در آنجا باقی می‌ماند.

زندبرگ ادامه داد: فشار برای تخلیه مخزن آمونیاک یکی از موفق‌ترین فشارهای زیست‌محیطی بود و امروز می‌توان گفت که جان انسان‌ها را نجات داد. این دقیقا همان چیزی است که باید برای بقیه صنایع پتروشیمی اتفاق بیفتد.

وی اظهار داشت: یک طرح دولتی سازمان‌یافته برای تخلیه کارخانه‌ها وجود دارد که در سال ۲۰۲۲ طی مصوبه‌ای دولتی تصویب شده است. این طرح نه تنها شامل تعطیلی پالایشگاه‌ها در عرض یک دهه می‌شود، بلکه توسعه یک کلان‌شهر با مسکن، فرصت‌های شغلی، سرگرمی و طبیعت، احیای جامع محیط زیست و تبدیل خلیج حیفا از یک منطقه صنعتی آلوده به یک فضای شهری سالم، متصل و احیاکننده را نیز شامل می‌شود. این طرح‌ها وجود دارند. اجرای آنها باید تسریع شود.

وی خاطرنشان کرد: این بار جایی برای تأخیر وجود ندارد، زیرا جنگ فعلی به روشنی نشان داده است که این مسئله زیست‌محیطی یک مسئله امنیت داخلی است. بخش انرژی اسرائیل بیش از حد در معرض خطر است و به شدت به سوخت‌های فسیلی وابسته است. در دو سال گذشته، اصطلاح «سناریوی تاریک» بسیار رایج شده است. شهروندان اسرائیلی نمی‌توانند در کنار مخازن قابل اشتعالی زندگی کنند که در زمان صلح هوا را آلوده می‌کنند و در زمان جنگ به یک هدف آشکار تبدیل می‌شوند.

وی در پایان گفت: ساکنان حیفا و منطقه الکریوت به اندازه کافی هزینه پرداخت کرده‌اند. هوایی که آنها تنفس می‌کنند حتی بدون جنگ هم آلوده است. اما روز بعد از جنگ، ما برای «آینده‌مان - آینده‌ای سالم، مستحکم و امن» تحت فشار خواهیم بود.

انتهای پیام