به گزارش ایسنا، عصر ایران نوشت: امروز چهارم تیر ۱۴۰۴ است. تا اینجا روزی است از روزهای خدا اما به عدد می شود ۰۴/۰۴/۰۴ و همین رُندی باعث شده خانم های باردار که قرار بوده در تیرماه سزارین کنند از پزشک خود بخواهند روز چهارم باشد تا روز تولد نورسیده بشود: ۰۴/۰۴/۰۴ و دفترخانه های عقد هم تقاضایی بیش از معمول دارند.

با این که با شروع جنگ ۱۲ روزه گمان می رفت دل و دماغی باقی نماند یا ۰۴/۰۴/۰۴ درون جنگ بیفتد اما از دیروز آتش بس برقرار شده و تقاضاها مثل سال های قبل در روزهای رُند است.

این ماجرا از ۹/۹/۹۹ شروع شد. سال ۸۸ هم ۸/۸/۸۸ داشت و اگرچه زمان شهرهای بزرگ دست خوش اعتراضات سیاسی بود  اما چون ۸/۸/۸۸ با سال روز تولد امام هشتم مقارن شد در تبلیغات تلویزیونی به این امر اشاره می شد خاصه از جانب یک مجموعه بزرگ اقتصادی که رییس آن بعدها گرفتار هم شد. 

در ۷/۷/۷۷ هم اگرچه خبری از فضای مجازی و شبکه ها اجتماعی نبود اما جالب است بدانید که در تاریخ ۷/۷/۷۷۷ یا هفتم مهر ۱۳۷۷ خورشیدی اعلام شد که جمعیت ایران دقیقاً به ۷۷.۷۷۷.۷۷۷ یا ۷۷ میلیون و ۷۷۷ هزار و ۷۷۷ نفر رسیده و این رند را به مردم یادآور شدند!

 پس خطا نیست اگر بگوییم از ۹/۹/۹۹ شروع شد و در ۱۴۰۰ چون صفرِ صفر نداشتیم متوقف شد و بعد دوباره روز رُند ادامه یافت.

سال ۹۹ نکاتی را به این بهانه ذکر کردم و یادآوری برخی از آنها که همچنان باقی اند خالی از لطف نیست: 

  ۱. اصرار بر زایمان در این روز خاص از ترجیح غالب زنان باردار ایرانی بر وضع حمل با سزارین خبر می‌دهد وگرنه اگر مانند ۵۰ سال قبل تا هزارها سال قبل‌تر، زایمان ها طبیعی بود کی و کجا می‌شد از پیش تاریخ دقیق تعیین کرد؟ جالب این که نرخ سزارین در ایران از بسیاری از کشورهای اروپایی هم بالاتر است! ولو مطابق روایت شاهنامه رستم به این صورت به دنیا آمده باشد و بهتر است به رستم خودمان نسبت دهیم تا سزار روم!

۲. تمایل به عدد رُند به خاطر تبلیغات رسانه‌ها و خصوصاً خرید و فروش شماره تلفن‌های رُند به قیمت بالاتر و ذکر تاریخ کامل تولد در غالب فرم‌ها و کارت‌های شناسایی است. حال آن که۲۰ سال پیش این وضعیت نبود و بخشی از تمایل و شاید تمایز ناشی از این امر است.

۳. هشتم آبان ۱۳۸۸ خورشیدی با زادروز امام هشتم شیعیان مقارن شد و به همین خاطر تبلیغات گسترده‌ای در صدا و سیما صورت پذیرفت و این تقارن به فال نیک گرفته و در حافظۀ جمعی ثبت شد و مدام از ۸/۸/۸۸ گفته شد.

۴. چنانچه اشاره  شد در تاریخ ۷۷.۷.۷ یا هفتم مهر ۱۳۷۷ خورشیدی و مطابق آمارتارنمای رسمی سازمان ثبت احوال، جمعیت ایران دقیقاً به ۷۷.۷۷۷.۷۷۷ یا ۷۷ میلیون و ۷۷۷ هزار و ۷۷۷ نفر رسید! نمی دانم این هم یک کار تبلیغاتی بود یا ترجیح دادند بعد از ۷۷.۷۷۷.۷۷نفر زاد و ولد جدید را در آن روز ثبت نکنند. اما جالب بود!

۵. اگر در سال ۱۳۶۶ این اتفاق نیفتاد چند دلیل داشت:

اول این که رسانه‌های مدرن هنوز پا نگرفته بود و صدا و سیما این گونه امور را خُرافی می‌دانست.

ثانیا کشور هنوز درگیر جنگ بود و این جور کارها زیاده از حد فانتزی به حساب می‌آمد و دهه هفتادی‌ها و دهه هشتادی‌ها هنوز چشم به جهان نگشوده بودند.

مهم‌تر این که این جور کارها ریشۀ غربی دارد و در غرب از عدد ۶۶۶ به عنوان «عدد وحش» و نماد بدشانسی یاد می‌شود و در کتاب مکاشفۀ یوحنا (عهد جدید) این عدد ذکر شده و برخی اشارۀ آن را متوجه «نرون» امپراتور روم و بعضی شناسۀ ویژۀ «کالیگولا» دیگر امپراتور روم می‌دانند این رو دلیلی نداشته برای ثبت ۶۶.۶.۶ سر و دست بشکنند! به عکس گریزان بودند.

۶. دربارۀ ۵۵.۵.۵ هم می‌دانیم در تصمیمی که در واقع خودزنی شاه و تحریک سنتی‌های غیر سیاسی هم بود در پایان سال ۱۳۵۴ تاریخ هجری خورشیدی (که به خاطر تفاوت با هجری قمری کاملا ایرانی است) به شاهنشاهی تغییر یافت یعنی ۱۳۵۵ به صورت رسمی شد ۲۵۳۵ شاهنشاهی. 

بنا براین امکان صدور شناسنامه به تاریخ ۵۵.۵.۵ نبود. در حالی که در آن زمان به خاطر امکان ثبت نام یک سال زودتر متولدین نیمۀ دوم سال در مدرسه و بر پایۀ گواهی ماماهای خانگی ترجیح خانواده‌ها تغییر تاریخ تولد به مرداد یا شهریور بود و از این رو متولد شهریور در دهۀ ۵۰ فراوان است در حالی که در ماه های بعد به دنیا آمده‌اند.

۷. چنان‌که در صدر گفتار هم آمد بخشی از این تمایل به خاطر فراوانی عمل سزارین وتبلیغ شمارۀ رُند تلفن همراه و افزایش ناگهانی ضریب نفوذ شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی و به حاشیه رانده شدن صدا و سیماست. هر چند مردم به سبب رایگانی ودر دست‌رس بودن و نیاز به کسب خبرهای رسمی همچنان تلویزیون می‌بینند و رادیو گوش می‌کنند.

۸. اگرچه از سال ۸۸ تا ۹۹ یازده سال فاصله افتاد اما از سال ۱۴۰۱ این اتفاق هر سال تکرار شده: ۰۱/۰۱/۰۱ یا ۰۲.۰۲.۰۲ و ۰۳/۰۳/۰۳ و امروز. از این رو حکایت ادامه دارد و سال بعد هم ۰۵/۰۵/۰۵ را داریم!

۹. هر چند مراد ما از ۰۴/۰۴ در اینجا روز چهارم تیر است اما ساعت ۴ و ۴ دقیقه را برخی از زمان های خوش یمن می دانند که فرشتگان الهی نازل می شوند. در باور مسلمانان چنین مووضعی نیست اما نماز شب و گاهی نماز صبح هم حوالی همین ساعت اقامه می شود.

۱۰. زمان اما در هر صورت در گذر است و با این ترفندها به دام نمی افتد. بهترین تعبیر همین سخن شاعر است:

روزها گر ر فت گو رو باک نیست

تو بمان ای آنکه چون تو پاک نیست

انتهای پیام