به گزارش ایسنا، علی رفسنجانی، فعال رسانه‌ای در یاددداشتی نوشت: پس از تجاوز اخیر اسرائیل به خاک ایران و شهادت چهره‌های ارزشمند علمی و نظامی کشورمان، دوباره بحث «نفوذ» در فضای عمومی و رسانه‌ای داغ شد.

برخی با تمرکز بر ابزارهای دیجیتال مثل تلفن همراه، شبکه‌های اجتماعی یا اپلیکیشن‌ها، تلاش کردند ردّ تهدید را از لابه‌لای خطوط سیگنال پیدا کنند.

بااین‌حال، بسیاری افراد ازجمله نزدیکان شهدا معتقدند نفوذی که می‌تواند به چنین ضربه‌های سهمگین و عمیقی ختم شود، الزاماً از ابزارهای دیجیتال نمی‌گذرد و گاه شاید از مناسبات عبور کرده باشد!

نفوذی که خطرناک‌تر است، نه از پشتِ دوربین، بلکه از پشتِ میز می‌آید. گاهی در قامت فردی با ظاهرِ موجه، کارت شناسایی معتبر و حتی سابقه‌ای قابل ارائه، اما انتخابی بر پایه رابطه یا توصیه؛ و نه اعتقادِ حقیقی و شایستگیِ واقعی!

بی‌اعتمادی به فناوری، ساده‌ترین و گاه کم‌اثرترین واکنش به یک بحرانِ امنیتی است. مؤثرتر، آن است که در روش‌های گزینش، در روندهای انتصابی، و در مسیرهای رشدِ افراد بازنگری شود.

اگر راهِ نفوذ در گوشیِ تلفن، بسته شود ولی ساختارهای درونی همچنان به چینشِ حلقه‌ها بر مدار روابط شخصی و نزدیکی‌های غیرفنی اصرار ورزند، امنیت نیز شکننده باقی خواهد ماند؛ دراین‌صورت، امنیت نه‌تنها حفظ نمی‌شود بلکه دقیقاً از جایی ضربه می‌خورد که باید پشتوانه آن باشد.

انتهای پیام