رامیرو کیس سعیده، دانشجوی دکتری دانشگاه «منچستر» بررسی کرد که چگونه «نشت الکترومغناطیسی پنهان» زمین برای موجودات فرازمینی مجهز به تلسکوپ‌های رادیویی مشابه تلسکوپ‌های زمینی، اعلان وجود ما خواهد بود.
نتایج پژوهش‌های وی نشان داد، دهه‌هاست که به‌طور تصادفی در حال اعلان‌های فنی یا نشانه‌های قابل تشخیص از فناوری هوشمند هستیم و این اعداد سرسام‌آور گواهی بر وجود ما برای بیگانگان محسوب می‌شود. سیستم‌های رادار فرودگاهی در سراسر جهان با هم ترکیب می‌شوند تا سیگنال‌های رادیویی با مجموع ۲×۱۰¹⁵ وات ارسال کنند و به اندازه کافی قدرتمند هستند تا توسط تلسکوپ‌هایی قابل مقایسه با تلسکوپ «گرین بنک» در ویرجینیای غربی آمریکا در فاصله ۲۰۰ سال نوری شناسایی شوند.
برای روشن شدن موضوع بهتر است بدانید، این محدوده شناسایی شامل بیش از ۱۲۰ هزار ستاره، ازجمله جهان‌های بالقوه قابل سکونت است که می‌توانند تمدن‌های بیگانه با فناوری مشابه ما را در خود جای دهند. با این حال، این فقط مربوط به هوانوردی غیرنظامی است و سیستم‌های رادار نظامی اعلان متمایزتری با پرتوهای متمرکز و جهت‌داری تولید می‌کنند که مانند فانوس‌های دریایی در آسمان حرکت می‌کنند و به اوج انتشار حدود ۱×۱۰¹⁴ وات در جهات خاص می‌رسند.
اعلان فناوری؛ تحول جستجوی موسسه هوش فرازمینی
در حالی که موسسه جستجوی هوش فرازمینی (SETI) به‌طور سنتی بر شناسایی سیگنال‌های عمدی از تمدن‌های بیگانه متمرکز شده، این پژوهش، چنین دیدگاهی را تغییر می‌دهد و بر این اصل تکیه کرده که چه سیگنال‌های غیرعمدی ممکن است از ما نشت کنیم و چه نشت مشابهی را ممکن است از جهان‌های دیگر تشخیص دهیم.
این تحقیق با استفاده از شبیه‌سازی‌های پیچیده از نحوه انتشار سیگنال‌ها در فضا در طول زمان، بررسی کرد که چگونه انتشار رادار هنگام مشاهده از منظومه‌های ستاره‌ای نزدیک، از جمله ستاره «بارنارد» با فاصله ۶ سال نوری دورتر و ستاره کوتوله سرخ جوان، «ای‌یو میکروسکوپ» (AU Microscopii) با فاصله ۳۲ سال نوری دورتر، ظاهر می‌شود.
نتایج، الگوهای متمایزی را نشان می‌دهد که هم به توزیع جهانی تاسیسات راداری و هم به موقعیت ناظر نسبت به زمین بستگی دارد. این پژوهش بر اساس تحقیقات قبلی این پژوهشگر انجام شده است که نشان می‌دهد سیگنال‌های دکل‌های تلفن همراه می‌توانند تا ۱۰ سال نوری دورتر، قابل تشخیص باشند.
رادار فرودگاه؛ گستردگی برد برای اسکن مداوم
رادار فرودگاه به دلیل طراحی خاص برای اسکن مداوم حجم زیادی از فضای هوایی، برد بسیار بیشتری دارد و اعلان رادیویی ایجاد کرده است که با چرخش زمین تغییر می‌کند و از دیدگاه یک ناظر بیگانه، تاسیسات راداری مختلف، طلوع و غروب می‌کنند.
نتایج پژوهش کنونی برای محققان موسسه جستجوی هوش فرازمینی، نشان‌دهنده استراتژی جستجوی متفاوت است. اکنون دانشمندان می‌توانند به جای گوش کردن صرف به پیام‌های عمدی، به دنبال خروجی‌های فناوری تمدن‌هایی مانند مدیریت ترافیک هوایی، انجام عملیات نظامی یا حفظ زیرساخت‌های یک جامعه فضایی باشند که به کارهای روزانه خود می‌پردازند.
سایت ساینس گزارش کرد، طبق نتایج پژوهش کنونی، سیگنال‌های راداری که به‌طور ناخواسته توسط هر سیاره‌ای با فناوری پیشرفته و سیستم‌های هوانوردی پیچیده تولید می‌شوند، می‌توانند به عنوان نشانه‌ای جهانی از حیات هوشمند عمل کنند. این جهان‌شمولی کلیدی است زیرا هر تمدنی که به اندازه کافی پیشرفته باشد تا فناوری سفر هوایی و رادار را توسعه دهد، احتمالا اعلان‌های الکترومغناطیسی مشابهی تولید خواهد کرد.
نزدیک‌ترین سیاره فراخورشیدی بالقوه قابل سکونت، «پروکسیما قنطورس بی»، فقط ۴.۲ سال نوری با ما فاصله دارد که کاملا در محدوده تشخیص نشت راداری ما قرار دارد. اگر بیگانگانی با فناوری مشابه ما در آنجا وجود داشته باشند، می‌توانند از حضور ما آگاه باشند. به‌طور مشابه، اگر تمدن‌های قابل مقایسه‌ای در اطراف هر یک از هزاران ستاره در فاصله ۲۰۰ سال نوری وجود داشته باشند، ممکن است به زودی رادار فرودگاه آنها را نیز شناسایی کنیم.
این پژوهشگر نتیجه گرفت که نتایج پژوهش وی، هم از تلاش علمی برای پاسخ به این سوال که «آیا ما تنها هستیم؟» و هم از تلاش‌های عملی برای مدیریت تاثیر فناوری بر جهان و فراتر از آن پشتیبانی می‌کند.
بنابراین دفعه بعد که سوار هواپیما می‌شوید، به یاد داشته باشید که سفر شما ممکن است برای همسایگان ما در سراسر کهکشان قابل مشاهده باشد.
نتایج این پژوهش در نشست ملی نجوم انجمن سلطنتی نجوم ارائه شده است.
انتهای پیام
نظرات