به گزارش ایسنا، مقاله‌ای با عنوان "Mapping and Estimating Blue Carbon in Mangrove Forests Using Drone and Field-Based Tree Height Data: A Cost-Effective Tool for Conservation and Management" در شماره جدید مجله بین‌المللی Forests منتشر شده است.

این مقاله حاصل همکاری مشترک دکتر کیوان کبیری عضو هیات علمی پژوهشگاه ملی اقیانوس‌شناسی و علوم جوی، دکتر بهروز ابطحی استاد دانشگاه شهید بهشتی و علی کریمی دانش‌آموخته کارشناسی‌ارشد زیست‌دریا است.

دکتر کبیری در گفت‌وگو با ایسنا در این باره گفت: در این پژوهش، پژوهشگران با بهره‌گیری از داده‌های حاصل از تصویربرداری پهپادی و اندازه‌گیری‌های میدانی، به برآورد میزان زی‌توده هوایی (Above-Ground Biomass) و کربن آبی در گونه حرای Avicennia marina در منطقه «مل‌گنزه» در نزدیکی منطقه حفاظت‌شده «مُند» در جنوب ایران پرداختند.

نتایج به‌دست‌آمده نشان می‌دهد که استفاده از پهپادهای استاندارد تجاری نظیر Phantom 4 Pro، همراه با مدل‌های آلومتریک معتبر، امکان تخمین دقیق ذخایر کربنی جنگل‌های حرا را فراهم می‌کند؛ آن هم بدون نیاز به قطع درختان یا ورود فیزیکی به مناطق سخت‌گذر.

به گفته وی این روش به‌عنوان راهکاری مقرون‌به‌صرفه و غیرتهاجمی، ظرفیت بالایی برای مدیریت و حفاظت از منابع طبیعی دارد.

این تحقیق که در چارچوب پایان‌نامه کارشناسی‌ارشد علی کریمی و با راهنمایی دکتر ابطحی و مشاوره دکتر کبیری انجام شده، نمونه‌ای موفق از تلفیق فناوری‌های نوین با اهداف زیست‌محیطی است و می‌تواند الگوی مناسبی برای پژوهش‌های مشابه در سایر زیست‌بوم‌های ساحلی باشد.

این مقاله به‌صورت دسترسی آزاد (Open Access) منتشر شده و علاقه‌مندان می‌توانند متن کامل آن را از طریق لینک زیر مطالعه کنند:

 https://www.mdpi.com/1999-4907/16/7/1196

به گزارش ایسنا، «برآورد دقیق کربن آبی» یعنی اندازه‌گیری مقدار کربنی که در اکوسیستم‌های آبی و ساحلی مثل جنگل‌های حرا ذخیره شده است، آن‌هم به شکلی علمی، کم‌خطا و قابل اتکا.

کربن آبی (Blue Carbon) به کربنی گفته می‌شود که توسط گیاهان ساحلی مثل حرا، علف‌های دریایی و جلبک‌ها از جو، جذب و در زی‌توده (مثل تنه و برگ‌ها) و خاک ذخیره می‌شود. این کربن نقش خیلی مهمی در کاهش گازهای گلخانه‌ای و مقابله با تغییرات اقلیمی دارد.

برآورد دقیق کربن آبی در این پژوهش از این جهت مهم است که بدون تخریب محیط یا قطع درختان می‌توان میزان کربن ذخیره در آن منطقه را برای حوزه‌هایی چون برنامه‌ریزی محیط‌زیستی و حفاظت از منابع طبیعی اندازه‌گیری کرد.

اگر منطقه‌ای، کربن آبی زیادی داشته باشد یعنی آن منطقه یک ذخیره‌گاه طبیعی برای مبارزه با تغییرات اقلیمی محسوب می‌شود و در نتیجه حفظ آن منطقه از نظر محیط‌زیستی، ضروری و ارزشمند تلقی می‌شود.

انتهای پیام