علی احمدی در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: شرایط داخلی و بین‌المللی موقعیتی را به وجود آورده که باید ظرفیت‌های نهفته در جریان های سیاسی و مذهبی و مردمی به میدان آورده شوند تا انسجام ملی بیش از پیش نشان داده شود.
عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس هفتم بیان کرد: جنگ تحمیلی ۱۲ روزه دو مولفه کلیدی بازدارنگی ایران را به نمایش گذاشت؛ یکی بازدارندگی دفاعی و نظامی و مولفه دیگر حضور مردم. نهادینه کردن این حضور به معنای به میدان آوردن پشتوانه های نرم افزاری و تحکیم پایه های اجتماعی و مقبولیت نظام است. مشارکت طلبیدن و ایفای نقش جریان های سیاسی و مذهبی در تبیین سیاست های نظام با تولی گری وزارت کشور و سایر مجموعه های دولتی و حاکمیتی، از طریق برگزاری همایش ها و سمینارهای سیاسی و نشست های تخصصی و بازنشسته کردن تفکر حذفی بین جریان‌ها و تفکرات سیاسی و اجتماعی و همینطور جریان مستقر در قدرت با سایر جریان های سیاسی است. همانگونه که در سیاست خارجی به دنبال قاعده برد - برد هستیم در داخل و در میان احزاب و جریان های سیاسی نیز قاعده برد - برد را دنبال کنیم.
وی تاکید: این نگاه باید به جد مورد توجه قرار گیرد تا جایگزین نگاه حذفی شود. مردم ایران از ابتدای تاریخ همواره در برابر معماهای امنیتی نوآوری هایی داشته اند که هم برای دشمن و هم برای حکمرانان داخلی قابل محاسبه نبوده است. نوع حکمرانی بعد از جنگ ۱۲ روزه بعد از حضور مردم در صحنه باید با نوع حکمرانی قبل از جنگ ۱۲ روزه متفاوت باشد؛ در حقیقت باید بازنگری هایی در نحوه حکمرانی انجام شود.
نماینده مردم ممسنی در مجلس هفتم گفت: باید ظرفیتی در حکمرانی جمهوری اسلامی ایران ایجاد شود که از توانمندی ها و نقش آفرینی های اقشار مختلف مردم استفاده کند. توسعه از نظر بنده به معنای ایجاد ظرفیت در نحوه حکمرانی و قدرت برای به مشارکت طلبیدن همه اقشار و گروه هایی است که می خواهند در توسعه و حکمرانی نقش ایفا کنند. جنگ ۱۲ روزه اسراییل و آمریکا علیه ایران درخواست برای شکل گیری و ایجاد چنین ظرفیت و تغییر نگرش و رفتار در نحوه حکمرانی است.
عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس هفتم ادامه داد: نکته بعد نوع تقسیم کار است، تقسیم کاری که افراد متناسب با اختیار، مسوولیت پذیر باشند. ایجاد ظرفیت و روان کردن تصمیم‌سازی وتصمیم‌گیری نیازمند حدف نهادهای موازی و بازنگری در حیطه اختیارات مسئولین است تا متناسب با وظایف، مسوولیت پذیر شوند.
احمدی خاطرنشان کرد: مسوولان دولتی در همه امور اظهار نظر نکنند بلکه اظهار نظر در هر موردی به نهادهای متولی همان موضوع محول شود. به عنوان نمونه در بحث سیاست خارجی نباید سخنگوی دولت یا معاون اجرایی رییس جمهور یا حوزه هایی که مباحث سیاست خارجی به آنها ربط ندارد، اظهارنظر کنند؛ به بیان دیگر اظهار نظر درباره سیاست خارجی کشور باید به بیانات و مواضع رییس جمهور و وزارت امور خارجه محدود شود.
نماینده مردم ممسنی در مجلس هفتم با اشاره نقش صدا و سیما در گسترش انسجام ملی، گفت: صدا و سیما هم در بحث اطلاع‌رسانی، هم در بحث تبیین دیدگاه ها و هم در موضع تضارب افکار باید دستخوش تحولات اساسی شود. تحول در صدا و سیما باید منجر به حضور کارشناسان منتقد اما ایران دوست و دلسوز شود. وقت بازنگری در روضه‌خوانی های سیاسی است که در رسانه ملی تحت عنوان مباحث کارشناسی ترویج می شود.
انتهای پیام
نظرات