به گزارش ایسنا، رسانه انگلیسی در مقاله‌ای به بررسی نیروهای سیاسی، ایدئولوژیک و فرهنگی پرداخته که اتحاد میان رژیم صهیونیستی و جنبش «عظمت را به آمریکا بازگردانیم» موسوم به «ماگا» را شکل داده‌اند.
پایگاه تحلیلی «میدل‌ایست آی» می‌نویسد: این اتحاد در نگاه نخست متناقض به‌نظر می‌رسد، چراکه در خود جنبش ماگا نشانه‌هایی از یهودستیزی دیده می‌شود؛ اما در واقع ریشه آن در حافظه تاریخی، نوستالژی استعمار و پروژه‌ای عامدانه برای پاک کردن درس‌های استعمارزدایی نهفته است.
رسانه انگلیسی گزارش خود را با اشاره به یک رخداد در گردهمایی ماه ژوئیه در ایالت آیووا آغاز می‌کند، جایی که ترامپ هنگام سخن گفتن درباره سیاست‌های مالیاتی از واژه «شایلاک» استفاده کرد. این واژه که از نمایشنامه تاجر ونیزی شکسپیر برگرفته شده است، به‌طور گسترده به‌عنوان یک کلیشه یهودستیزانه شناخته می‌شود. ترامپ مدعی شد که از بار یهودستیزانه این عبارت آگاه نبوده، اما رسانه انگلیسی یادآور می‌شود که این موضوع یک اتفاق منفرد نبوده است، بلکه بخشی از الگوی گسترده‌تر یهودستیزی مرتبط با جنبش ماگا به شمار می‌رود.
به‌عنوان نمونه، رادیو عمومی ملی آمریکا (موسوم به ان‌پی‌آر) سه مقام دولت ترامپ را شناسایی کرده است که با افراطیون یهودستیز ارتباط داشتند و در همین حال، ایلان ماسک – که زمانی متحد نزدیک ترامپ بود – به‌دلیل اظهارات ضدیهودی منتسب به سامانه هوش مصنوعی «گروک» تحت انتقاد قرار گرفته است.
با وجود این شواهد، میدل‌ایست آی خاطرنشان کرده است که دولت ترامپ سیاست‌هایی را با عنوان مقابله با یهودستیزی دنبال می‌کند و در مواضعی کاملاً حامی رژیم صهیونیستی اتخاذ کرده است. در ۲۹ ژانویه ۲۰۲۵، ترامپ یک فرمان اجرایی با عنوان «اقدامات تکمیلی برای مقابله با یهودستیزی» امضا کرد. بنا بر این مقاله، این فرمان به دولت او دستاویزی برای هدف قرار دادن و اخراج فعالان دانشجویی طرفدار فلسطین از جمله محمود خلیل فراهم آورد. این مقاله همچنین یادآور شده که یک ماه پیش از ماجرای «شایلاک»، ترامپ به پیروی از ارتش رژیم صهیونیستی، ایران را طی حرکتی متجاوزانه بمباران کرده و از مذاکرات مربوط به برنامه هسته‌ای عقب‌نشینی کرد.
این مقاله افزوده است که حتی ایلان ماسک نیز پس از انتقادها ناگزیر شد با رژیم صهیونیستی همراهی علنی کند و در نوامبر ۲۰۲۳ از محل حمله ۷ اکتبر حماس بازدید تبلیغاتی به‌عمل آورد. بنابراین، یک تناقض آشکار می‌شود: جنبش ماگا عناصر ضدیهودی در خود دارد، اما در عین حال سرسختانه به دفاع از رژیم صهیونیستی می‌پردازد.
رسانه انگلیسی برای توجیه این تناقض، ۲ توضیح رایج از سوی تحلیلگران را یادآور می‌شود: نخست، نفوذ و قدرت گروه‌های لابی صهیونیستی، حامیان مالی و فعالان رسانه‌ای؛ و دیگری نقش مسیحیان صهیونیست در جنبش ماگا، از جمله چهره‌ای چون «مایک هاکبی» سفیر کنونی آمریکا در اراضی اشغالی. به نوشته این مقاله، هاکبی آشکارا اعلام کرده است که حمایت او از اراضی اشغالی از باور دینی‌اش ناشی می‌شود که «رستاخیز نزدیک است و اسرائیل صحنه تحقق پیشگویی‌های کتاب مقدس در آخرالزمان خواهد بود.»
اما با وجود اهمیت این ۲ عامل، هیچ‌یک به‌تنهایی عمق پیوند ماگا و رژیم صهیونیستی را توضیح نمی‌دهد. به گزارش میدل‌ایست آی، عامل اصلی، تمایل به بازسازی مشروعیت استعمار است. اتحاد ماگا و اسرائیل باید بخشی از برنامه‌ای گسترده‌تر در نظر گرفته شود که شامل سرکوب یادآوری جنایات استعمار، توجیه تاریخی آن‌ها، تضعیف حقوق بشردوستانه بین‌المللی و مقاومت در برابر جنبش‌های استعمارزدایی است. در این چارچوب، رژیم صهیونیستی به‌عنوان آخرین نماد استعمار اروپایی معرفی می‌شود و فلسطین نماد آخرین مقاومت ضداستعماری.
این مقاله خاطرنشان کرده است که جنبش ماگا از نوستالژی برای نظمی جهانی نیرو می‌گیرد که در آن تمدن سفید، غربی و مسیحی بر جهان مسلط بود. این نوستالژی صرفاً بازگشت به دهه ۱۹۵۰ نیست، بلکه به قرن نوزدهم – دوران اوج استعمار اروپایی و آمریکایی – بازمی‌گردد. به‌عنوان نمونه، این مقاله به علاقه ترامپ به «جیمز پولک» رئیس‌جمهور آمریکا در میانه قرن نوزدهم اشاره کرده که بزرگ‌ترین الحاق سرزمینی تاریخ آمریکا پس از جنگ با مکزیک را رهبری کرد. نصب پرتره پولک در دفتر کار ترامپ، از نظر نویسنده مقاله، نشانگر تمجید او از دوران تصرفات سرزمینی و سلطه جهانی است.
مقاله این جهان‌بینی را در تضاد با نظم پس از جنگ جهانی دوم می‌داند؛ نظمی که بر اساس منشور ملل متحد بنا شد و بر اصل برابری حاکمیتی تأکید داشت. جنبش‌های استعمارزدایی دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ امپراتوری‌های اروپایی را از هم پاشیدند. اما هواداران ماگا، به‌دلیل نقش ویژه آمریکا در شکل‌گیری نظم پس از جنگ، گمان می‌کنند می‌توانند از نقد استعمار معاف بمانند.
مقاله بُعد فرهنگی این ایدئولوژی را نیز بررسی کرده و به وسواس «آمریکای میانه» نسبت به جنگ جهانی دوم اشاره کرده است. این روایت از «جنگ خوب» به ملی‌گرایان اجازه می‌دهد تاریخ آمریکا را تطهیر کرده و ارتباط میان غرور ملی خود و نژادپرستی استعماری را انکار کنند.
در این میان، اسرائیل نقشی نمادین و پررنگ می‌یابد. به‌زعم رسانه انگلیسی، تشکیل رژیم اسرائیل پس از هولوکاست به غرب امکان داد خود را «عادل و درستکار» جلوه دهد. این «جبران نمادین» سبب شد غرب از لکه ننگ یهودستیزی شسته شود، در حالی که توجهات از سایر جنایات استعماری – از کنگو تا هند و قاره آمریکا – منحرف شد.
این مقاله ریشه تاریخی تشکیل رژیم صهیونیستی را به قیمومیت بریتانیا بر فلسطین پس از جنگ جهانی اول پیوند می‌دهد. در حالی که دیگر سرزمین‌های قیمومیتی به مردمان بومی بازگردانده شدند، در فلسطین مهاجران یهودی اروپایی به‌عنوان حاکمان به رسمیت شناخته شدند. بنابراین، فلسطین تنها موردی است که هرگز روند استعمارزدایی را طی نکرده است. به همین دلیل، توصیف رژیم صهیونیستی به‌عنوان یک تشکیلات استعماری-مهاجر با مقاومت شدید مواجه می‌شود، چراکه آن را از مسیر اخلاقی جهان مدرن جدا می‌سازد.
از منظر ایدئولوگ‌های ماگا، همین ویژگی است که رژیم صهیونیستی را ارزشمند می‌سازد. مقاله توضیح داده است که ماگا اسرائیل را نه «با وجود» ماهیت استعماری‌اش، بلکه «به‌خاطر» آن تحسین می‌کند. این رژیم نمونه‌ای از آن چیزی است که غرب «باید» انجام می‌داد: تثبیت قدرت، عدم عذرخواهی و سرکوب سخت مقاومت بومیان.
مقاله این رویکرد را با پروژه‌های وسیع‌تر راست‌گرایان مانند مقابله با نظریه نژادی انتقادی و «دستور کار ووک» ترامپ مرتبط دانسته است. دفاع از رژیم اشغالگر و این سیاست‌ها بخشی از تلاشی مشترک برای بازگرداندن جهان به عصر پیش از ۱۹۴۵ است.
رسانه انگلیسی تاکید می‌کند که هسته اتحاد ماگا و رژیم صهیونیستی نه مذهب است، نه رأی و نه حتی امنیت. این اتحاد پروژه‌ای از «فراموشی تاریخی» است که می‌کوشد درس‌های استعمارزدایی را پاک کند و استعمار را دوباره مشروعیت بخشد. این پروژه هولوکاست را در انزوا یادآوری می‌کند و سایر جنایات استعماری را به حاشیه می‌راند. از نگاه نویسنده، فلسطین آخرین آینه‌ای است که غرب می‌تواند در آن چهره واقعی گذشته استعماری خود را ببیند. بنابراین این آینه باید شکسته شود. فلسطینیان و حامیانشان باید خاموش شوند، نه به این دلیل که نادرست‌اند، بلکه چون با یادآوری گذشته، اسطوره‌هایی را تهدید می‌کنند که امپراتوری آمریکا بر آن‌ها استوار است.
انتهای پیام
نظرات