حجت السلام والمسلمین سید جلال موسوی شربیانی در گفت‌وگو با ایسنا ضمن تسلیت شهادت خورشید خراسان، امام رضا(ع) اظهار کرد: جایگاه امام رضا(ع) در میان امامان شیعه از نظر علمی و فرهنگی، ویژگی‌های ممتاز و منحصر به فردی دارد که در تاریخ اسلام و تمدن اسلامی نقشی تعیین‌کننده ایفا کرده است. این ویژگی‌ها سبب شده است که ایشان در عرصه‌های گوناگون دینی، علمی، فرهنگی و تمدنی جایگاهی ویژه داشته باشند که شرایط تاریخی دوران مأمون عباسی زمینه‌ساز این امر شد.
وی با بیان اینکه برای امام رضا(ع) شرایطی پدید آمد که بُعد علمی و مناظراتی شخصیت ایشان برجسته شود، افزود: این بدان معنا نیست که دیگر امامان از دانش کمتری برخوردار بودند، بلکه اقتضائات زمان سبب شد که «عالمیت» امام رضا آشکارتر شود. حتی مأمون عباسی با وجود انگیزه‌های سیاسی به دانش گسترده آن حضرت اعتراف کرده و می‌گفت: «در روی زمین کسی داناتر از علی بن موسی الرضا نیست.»
گستردگی علم امام رضا(ع) حتی در علوم طبیعی و پزشکی
وی مطرح کرد: علوم و معارف امام رضا(ع) تنها به حوزه‌های دینی محدود نبود. علاوه بر کلام، الهیات، فقه، حدیث و تفسیر، ایشان در علوم طبیعی و پزشکی نیز صاحب نظر بودند.
"رساله ذهبیه نامه طبی امام رضا(ع)"
این استاد دانشگاه تشریح کرد: یکی از شواهد علم گسترده امام، رساله معروف «ذهبیه» است که به درخواست مأمون نگاشته شد. این رساله مجموعه‌ای از دستورات طبی و بهداشتی است که در آن اصول تغذیه سالم، بهداشت بدن، مزاج‌شناسی و پیشگیری از بیماری‌ها مطرح شده است. از منظر تاریخ علم، این رساله پلی میان طب اسلامی و میراث طبی یونانی_ایرانی محسوب می‌شود و جایگاه علمی امام رضا(ع) را فراتر از حوزه‌های دینی نشان می‌دهد و نمایانگر دانش گسترده امام در حوزه پزشکی است.
نقش امام رضا(ع) در گسترش مباحث کلامی شیعه
وی با بیان اینکه یکی دیگر از ابعاد برجسته علمی امام رضا(ع)، تبیین نظام امامت بود، گفت: ایشان در دوران ولایتعهدی فرصت یافتند مباحث مربوط به جایگاه و صفات امام همچون علم الهی، عصمت و هدایتگری را به صورت استدلالی مطرح سازند. این سخنان که در منابعی چون الکافی و دیگر آثار حدیثی ثبت شده، از غنی‌ترین مباحث کلامی در حوزه امامت به شمار می‌آید و بنیان‌های فکری کلام شیعی را تقویت کرده است.
پیوند عقل و دین در اندیشه امام رضا(ع)
وی با بیان اینکه از نظر فرهنگی، دوران امام رضا(ع) سرآغاز رسمی شدن فرهنگ گفت‌وگو و مناظره علمی میان اسلام و دیگر مکاتب بود، خاطرنشان کرد: ایشان با استفاده از شیوه‌های منطقی، نشان دادند که اسلام توانایی پاسخگویی به شبهات مختلف را دارد. همچنین در سخنان ایشان عقل و دین نه تنها در تعارض با یکدیگر قرار نگرفته، بلکه در کنار هم تبیین شده‌اند. همین رویکرد موجب شد که بسیاری از متکلمان عقل‌گرا، از جمله معتزلیان، احترام ویژه‌ای برای امام رضا قائل باشند.
مشهد مقدس با حضور امام رضا(ع) پایگاه تمدنی و فرهنگی تشیع
حجت الاسلام شربیانی ادامه داد: از دیگر آثار فرهنگی امام رضا(ع)، حضور ایشان در ایران پس از پذیرش ولایتعهدی مأمون است. این رویداد زمینه‌ساز گسترش فرهنگ شیعی در ایران شد و حرم مطهر ایشان در مشهد به یکی از بزرگ‌ترین پایگاه‌های فرهنگی و معنوی جهان تشیع تبدیل گشت. این امر نقشی اساسی در پیوند هویت شیعی با تمدن ایرانی_اسلامی ایفا کرده است.
وی بیان کرد: بنابراین، لقب «عالم آل محمد» به دلیل جایگاه علمی و فرهنگی امام رضا(ع) نه تنها در میان امامان شیعه، بلکه در تاریخ اسلام و تمدن اسلامی جایگاهی ممتاز و بی‌بدیل است و تأثیرات عمیق ایشان تا امروز نیز ادامه دارد.
حضور امام رضا(ع) در خراسان؛ نقطه عطف تمدنی ایران
وی تاکید کرد: حضور امام رضا(ع) در خراسان، تنها یک رویداد تاریخی نبود، بلکه نقطه‌ای تمدنی و تعیین‌کننده در شکل‌گیری هویت ایرانی_اسلامی محسوب می‌شود. این هجرت و اقامت امام رضا(ع) تأثیرات عمیقی در حوزه‌های فرهنگی، اجتماعی و هویتی بر جای گذاشت.
زمینه تاریخی حضور امام رضا(ع) در خراسان
این کارشناس مذهبی یادآوری کرد: در حدود سال ۲۰۰ هجری قمری، مأمون عباسی امام رضا(ع) را به خراسان فراخواند. هدف اصلی مأمون، تثبیت قدرت و کنترل امام بود، اما این هجرت ناخواسته به بسترسازی فرهنگی و هویتی عمیق در ایران منجر شد و زمینه‌ساز تغییرات گسترده در فرهنگ و جامعه ایرانی شد که در ادامه به مهم‌ترین ابعاد آن اشاره می‌شود.
تثبیت جایگاه اهل‌بیت در فرهنگ ایرانی
وی مطرح کرد: پیش از این، ایرانیان گرایش و محبت به خاندان پیامبر داشتند، اما حضور عینی امام رضا(ع)، این محبت را به بافت فرهنگی و آیینی ایران پیوند زد. از آن پس، فرهنگ زیارت و تکریم امامان، بخشی جدایی‌ناپذیر از هویت ایرانی شد.
گسترش معارف علمی و دینی
وی بیان کرد: امام رضا(ع) در خراسان و نیشابور حلقه‌های علمی تشکیل دادند و احادیث مهمی مانند سلسله الذهب را نقل کردند. این فعالیت‌ها پایه‌های هویت دینی شیعی در ایران را مستحکم ساخت و نشان داد که توحید بدون امامت ناقص است.
پیوند عقلانیت شیعی با فرهنگ ایرانی
حجت الاسلام شربیانی با بیان اینکه ایرانیان از دوران ساسانی حامل سنت‌های فلسفی و حکمی بودند، افزود: مناظرات عقلانی امام رضا(ع) با متکلمان، علمای یهود و نصارا، فضایی از گفتگو و استدلال منطقی ایجاد کرد که با روح فرهنگ ایرانی هم سو شد و باعث ریشه‌دار شدن تشیع در ایران به عنوان یک چارچوب عقلانی و فرهنگی شد.
مرکز ثقل تمدنی تشیع و شکل‌گیری دانشمندان برجسته در ایران
وی با بیان اینکه حضور امام رضا(ع) ایران را به مرکز تشیع در جهان اسلام تبدیل کرد، گفت: این مرکزیت موجب رشد دانشمندان برجسته شیعه مانند شیخ طوسی، خواجه نصیرالدین و علامه مجلسی شد و تمدن اسلامی از این نقطه به سایر مناطق گسترش یافت.
انتقال تاریخی مرکز فرهنگ شیعی
وی خاطرنشان کرد: هجرت امام رضا(ع) موجب انتقال محور فرهنگی و مذهبی از مدینه به ایران شد و مسیر تاریخی تشیع و فرهنگ اسلامی را دگرگون ساخت. بسیاری مورخان معتقدند بدون حضور امام رضا(ع)، تشیع هرگز به یک فرهنگ ملی-تمدنی در ایران تبدیل نمی‌شد.
این استاد دانشگاه گفت: به این ترتیب، حضور امام رضا(ع) در خراسان نه تنها زمینه‌ساز تحول فرهنگی و علمی شد، بلکه هویت ملی و مذهبی ایرانیان را تحت تأثیر قرار داد و پایه‌های تمدن شیعی در ایران را مستحکم ساخت.
اندیشه‌های امام رضا(ع)؛ راهکاری برای مسائل فرهنگی و اجتماعی امروز
وی اذعان کرد: اندیشه‌های امام رضا(ع) تنها در قالب تاریخی قابل مطالعه نیست، بلکه ظرفیت‌های تمدنی و کاربردی آن می‌تواند در دنیای امروز برای حل مشکلات فرهنگی، اجتماعی و حتی سیاسی بسیار مؤثر باشد. این ظرفیت‌ها را می‌توان در چهار محور مهم بررسی کرد.
عقلانیت و گفت‌وگو
وی با بیان اینکه یکی از میراث‌های برجسته امام رضا(ع) عقلانیت و تأکید بر گفت‌وگوی منطقی و استدلالی است، گفت: مناظرات علمی ایشان با متکلمان، فلاسفه و علمای ادیان دیگر، نشان می‌دهد که امام همواره بر آرامش، منطق و استدلال در گفتگو تأکید داشتند و از هیاهو، جنجال و خشونت دوری می‌کردند.
حجت الاسلام شربیانی اضافه کرد: در دنیای امروز، با وجود تعارضات مذهبی و فرهنگی، این شیوه می‌تواند الگویی برای گفت‌وگوی ادیان و مذاهب و همچنین کاهش تنش‌های داخلی باشد. عقلانیت و منطق در مباحث اجتماعی و فرهنگی می‌تواند به کاهش تعارضات و ایجاد صلح و همزیستی کمک کند.
اخلاق و کرامت انسانی
وی با بیان اینکه امام رضا(ع) همواره بر احترام به انسانیت و آزادی انتخاب افراد حتی غیرمسلمانان، تأکید داشتند، افزود: این نگرش می‌تواند در جوامع امروز که با تبعیض، تحقیر و شکاف‌های طبقاتی روبه‌رو هستند، الگوی عدالت اجتماعی و اخلاق انسانی باشد. تقویت فرهنگ گفت‌وگو، همزیستی و احترام متقابل، می‌تواند راهکار بسیاری از بحران‌های نژادی و مذهبی در سطح جهانی باشد.
زیست پایدار و عدالت اقتصادی
وی مطرح کرد: سیره زندگی ساده امام رضا(ع)، پرهیز از تجمل و تأکید بر تقسیم عادلانه منابع، می‌تواند الگویی برای کاهش شکاف اقتصادی و مقابله با مصرف‌گرایی افراطی در جوامع امروز باشد. عدالت اقتصادی و مبارزه با فساد از آموزه‌های محوری امام رضا(ع) است که در جهان مدرن و بحران‌های اقتصادی، اهمیت ویژه‌ای دارد.
معنویت و هویت فرهنگی
این کارشناس مذهبی با اشاره به اینکه معنویت و ایمان عقلانی از دیگر آموزه‌های امام رضا(ع) است، یادآوری کرد: در حدیث سلسله الذهب، ایشان توحید و امامت را به عنوان دو رکن امنیت انسان معرفی کرده‌اند. در دنیای مدرن که بحران هویت و اضطراب‌های روحی گسترده است، بازگشت به معنویت و ایمان عقلانی می‌تواند آرامش فردی و انسجام اجتماعی را فراهم کند. دین و معنویت در پیوند با عقلانیت، می‌توانند بنیان یک جامعه سالم و مقاوم در برابر آشوب‌های اجتماعی و فرهنگی را ایجاد کنند.
وی گفت: اندیشه‌های امام رضا(ع) نه تنها میراثی تاریخی، بلکه راهکاری کاربردی برای حل مسائل فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی و ارتقای اخلاق و معنویت در جهان امروز محسوب می‌شوند.
انتهای پیام
نظرات