به گزارش ایسنا، مرتضی بهرامی در بهمن‌ماه ۱۳۶۸ در شهرستان استهبان دیده به جهان گشود. او از همان روزهای نوجوانی به تواضع، خوش‌رویی و مردم‌داری شناخته می‌شد و احترام به پدر و مادر را نه‌فقط وظیفه، بلکه عبادتی شیرین می‌دانست.

در تیرماه ۱۳۷۸ به جمع دلاوران پدافند هوایی پیوست و سال‌ها با روحیه‌ای جهادی در مسیر خدمت به میهن گام برداشت. مسئول عملیات گردان هاگ بود و در این جایگاه حساس با دقت، انضباط و تعهدی مثال‌زدنی به وظایف خود عمل می‌کرد.

شهید بهرامی مردی ساده‌زیست، بی‌ریا و اهل حلال و حرام بود. چهره‌اش همیشه با لبخندی گرم مزین بود و دلش سرشار از مهر به خانواده و مردم. او نماز اول وقت را هیچ‌گاه ترک نکرد و در لحظه‌لحظه زندگی‌اش یاد خدا جاری بود. در کنار سختی‌های شغل نظامی، پدری مهربان و همسری فداکار بود و خانه‌اش را با عشق و آرامش معطر می‌کرد.

او مرد میدان بود؛ چه در جبهه دفاع از وطن و چه در میدان زندگی. هر جا که مسئولیت و سختی بود، پیش‌قدم می‌شد. دوستان و همرزمانش می‌گویند: مهربانی‌اش بی‌ادعا، خدمتش بی‌چشم‌داشت و بزرگی‌اش بی‌هیاهو بود.

سرانجام در تاریخ ۱ تیر ۱۴۰۴، هنگام انجام مأموریت در گروه پدافند هوایی فردو جان خود را در راه حراست از آسمان میهن فدا کرد و به قافله شهیدان پیوست. پیکر پاکش در گلزار شهدای استهبان آرام گرفت، اما یادش تا همیشه در دل هم‌رزمان و مردمانش زنده خواهد ماند نه فقط به خاطر شهادتش، بلکه به خاطر انسانیت و بزرگیِ روحی که در زندگی از خود به یادگار گذاشت.

انتهای پیام