به گزارش ایسنا، رسانه انگلیسی در مقاله‌ای به بررسی پیامدهای نزدیکی رهبران جهان به «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور ایالات متحده پرداخته و تاکید کرده است که روابط خارجی در دوران او نه بر پایه منافع مشترک یا راهبردهای پایدار، بلکه بر اساس امیال شخصی و متغیر شخص ترامپ شکل می‌گیرد.

روزنامه «گاردین» در این مقاله می‌نویسد: «نارندرا مودی» نخست‌وزیر هند آخرین رهبری است که به این واقعیت پی برده است. مودی زمانی ترامپ را «دوست واقعی» خود می‌نامید و اوج این رابطه در گردهمایی «هَودی مودی» در سال ۲۰۱۹ در تگزاس بود، جایی که آن‌ها دست در دست یکدیگر ظاهر شدند. اما این رابطه به‌سرعت با اعمال تعرفه‌های ترامپ و نزدیکی او به پاکستان فروپاشید.

گاردین در ادامه خاطرنشان کرده که مودی تنها قربانی این رفتار نبوده است. «امانوئل ماکرون» رئیس‌جمهور فرانسه نیز زمانی با شکوه و تشریفات از ترامپ استقبال کرد، اما پس از اختلاف بر سر موضوع غزه، ترامپ او را رها کرده و «شیفته تبلیغات» خواند. همچنین «اورزولا فون درلاین» رئیس کمیسیون اروپا با سفر به زمین گلف ترامپ در اسکاتلند برای جلب حمایت او، نهایتا با یک قرارداد تجاری تحقیرآمیز روبه‌رو شد.

به نوشته گاردین، ترامپ روابط خارجی را از مسیر سنتی قدرت و سیاست به عرصه روابط شخصی تقلیل داده است. از سوی دیگر، «کلودیا شینباوم» رئیس‌جمهور مکزیک نیز ابتدا از سوی ترامپ تحسین شد، اما اندکی بعد به تهاجم نظامی تهدید شد! رهبران کشورهایی چون کانادا، آلمان، ژاپن، کره‌جنوبی و آفریقای جنوبی نیز به‌نحوی مشابه ناکام ماندند.

گاردین هشدار داده که این تجربه‌ها باید برای «کر استارمر» نخست‌وزیر بریتانیا نگران‌کننده باشد؛ آن هم در آستانه دومین سفر رسمی ترامپ به لندن. این رسانه انگلیسی، رویکرد استارمر را «نامناسب و بی‌فایده» توصیف کرده است. گرچه استارمر این رابطه را یک دستاورد می‌پندارد، اما ترامپ خواسته‌های او درباره آتش‌بس در غزه را نادیده گرفته، با به‌رسمیت‌شناختن کشور فلسطین مخالفت کرده، با نشست آلاسکا موقعیت پوتین را تقویت کرده و سیاست‌های تجاری‌اش به کارگران بریتانیایی آسیب زده است.

ایستادگی مفیدتر از تسلیم است

نه‌تنها ترامپ را لایق سفر دوم و توجهاتی که از آن حاصلش می‌شود ندانسته، بلکه اساسا این سفر را برای بریتانیا زیان‌بار توصیف کرده و گفته است که او از آن به‌عنوان فرصتی برای خودنمایی و ایراد سخنان تفرقه‌افکنانه بهره خواهد برد. به باور گاردین، این وضعیت بریتانیا را به چشم جهانیان همچون یک «دولت دست‌نشانده» نشان خواهد داد. گاردین نوشته است که رابطه «ویژه» بریتانیا و آمریکا اکنون به چرخه‌ای از وابستگی بازگشته که بیش از هر چیز به دوران استعمار شباهت دارد.

این رسانه در عین حال مثال‌هایی از رهبران مقاوم در برابر ترامپ ذکر کرده است. مودی پس از فاصله گرفتن از ترامپ و همچنین «شی جین‌پینگ» رئیس‌جمهور چین با نطق غرای خود نشان دادند که ایستادگی و داشتن گزینه‌های جایگزین، نتیجه‌بخش‌تر از تسلیم است. پوتین نیز با بهره‌گیری از انعطاف و در عین حال حفظ قاطعیت، توانسته از ضعف ترامپ بهره ببرد.

این مقاله افزوده است که «بنیامین نتانیاهو» نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی و همچنین «کیم جونگ اون» رهبر کره‌شمالی موفق شدند ترامپ را به حمایت یا امتیازدهی وادارند. به‌ویژه پس از حمله متجاوزانه نتانیاهو به ایران در ژوئن، ترامپ با وجود تردید اولیه، همراه شد و سپس تلاش کرد دستاوردهای ادعایی را به نام خود ثبت کند.

گاردین همچنین از مقاومت «لوئیس ایناسیو لولا دا سیلوا» رئیس‌جمهور برزیل یاد کرده است که با وجود تعرفه‌های ۵۰ درصدی و انتقادهای مکرر ترامپ، حاضر به عقب‌نشینی نشد. لولا اعلام کرده است که اگر آمریکا مایل به تجارت نباشد، «جهان بزرگ است و مشتاق همکاری با برزیل.»

به گزارش رسانه انگلیسی، نزدیکی و چاپلوسی نسبت به ترامپ نه تنها سودی ندارد، بلکه پیامدهای تحقیرآمیز و زیانباری در پی خواهد داشت. این روزنامه هشدار می‌دهد که اگر نخست‌وزیر بریتانیا همچنان در پی جلب رضایت و چاپلوسی از ترامپ باشد، تنها نتیجه آن تحمیل هزینه‌های اخلاقی، وابستگی مضاعف و آسیب به وجهه بین‌المللی کشورش خواهد بود.

انتهای پیام