محمد دلنوازی، نوازنده و مدرس عود و داور هجدهمین جشنواره ملی موسیقی جوان، در گفت‌وگویی با ایسنا این رویداد را یکی از مؤثرترین جشنواره‌های موسیقی کشور دانست و گفت: «جشنواره موسیقی جوان مفیدتر از تمام جشنواره‌هاست؛ چراکه جوان‌ها تشویق می‌شوند و خودشان را باور می‌کنند که در این جشنواره‌ها شرکت کنند. همین امروز هم به بچه‌ها گفتم: فکر نکنید حتماً باید اول شوید؛ همین که تا این مرحله آمده‌اید و در جمع شرکت‌کنندگان حضور دارید، ارزشمند است. بعد از این جلسات ممکن است همدیگر را ببینید، با هم قرار بگذارید و این روابط برای موسیقی ما بسیار مفید است.»
وی ادامه داد: «کودکانی که در سنین ۱۲ یا ۱۳ سالگی در جشنواره شرکت می‌کنند، وقتی به ۱۷ سالگی برسند، پیشرفتشان بسیار چشمگیر خواهد بود. به هر صورت این جشنواره‌ها بسیار مفید و کارساز هستند و همه جوان‌ها را به ادامه مسیر تشویق می‌کنند.»
دلنوازی درباره نقش جشنواره در شناسایی استعدادهای واقعی افزود: «اصولاً هنر یک موهبت الهی است. برای مثال، اگر کسی بخواهد پزشک شود، حتی با استعداد کمتر هم می‌تواند با تلاش موفق شود، اما در هنر چنین نیست. اگر خمیره ذاتی وجود نداشته باشد، تکرار کافی نیست. در زمان استاد دهلوی در هنرستان، هنرجویان تا سال سوم می‌ماندند و از آن پس تنها کسانی ادامه می‌دادند که واقعاً توانایی داشتند. کسانی که استعداد نداشتند، باید راه دیگری را در زندگی انتخاب می‌کردند، زیرا ماندن در هنر بدون پیشرفت، تنها رنج‌آور است. جشنواره جوان نیز به نوعی همین نقش را ایفا می‌کند و استعدادهای واقعی را شناسایی می‌کند.»
این نوازنده باسابقه عود درباره کیفیت آثار ارسالی سالهای اخیر گفت: «از دید من آثار روزبه‌روز رو به پیشرفت هستند. حتی اگر قطعات انتخابی تکراری باشند، نحوه نوازندگی شرکت‌کنندگان نشان می‌دهد که کیفیت اجراها بالاتر رفته است. قطعات همان است، اما نوع نوازندگی‌ها رشد و پیشرفت چشمگیری را نشان می‌دهد. این روند از همه لحاظ مشهود است.»
دلنوازی در بخش دیگری از سخنانش به وضعیت ساز عود اشاره کرد و گفت: «این موضوع واقعاً جای خوشحالی دارد. نوازندگان قدیمی عود ـ از جمله خودم ـ اغلب نوازندگان تار بودیم و بعد به عود علاقه‌مند شدیم. در زمان ما، عود در هنرستان ساز دوم محسوب می‌شد. هنرجویان ساز تخصصی خود را داشتند و برای انتخاب ساز دوم به سراغ عود می‌رفتند، که اغلب هم ادامه نمی‌دادند. حتی معلم عود هنرستان، مرحوم زرین‌پنجه، خودش نوازنده تار بود. بنابراین نسل ما ابتدا نوازنده تار بودیم و سپس به عود روی آوردیم.»
داور هجدهمین جشنواره ملی موسیقی جوان در پایان خاطرنشان کرد: «امروز شرایط متفاوت است. بچه‌ها از همان ابتدا با علاقه سراغ عود می‌روند و آن را جدی دنبال می‌کنند. خوشبختانه کسی دیگر به سراغ ساز دیگری نمی‌رود و بعد به عود بازگردد. هم‌اکنون شاگرد ۱۲ سالهای دارم که به‌قدری عالی می‌نوازد که واقعاً تحسین‌برانگیز است. در جشنواره عودنوازی قشم نیز شاهد هنرنمایی کودکان خردسال بودیم که با تکنیک‌های فوق‌العاده ساز می‌زدند. این همه علاقه و کیفیت در نسل جدید، نویدبخش آینده‌ای بسیار روشن برای ساز عود است.»
انتهای پیام
نظرات