حمیده زرآبادی در گفت وگو با ایسنا، با اشاره به محورهای سخنرانی رئیس جمهور در نشست مجمع عمومی سازمان ملل، بیان کرد: از نگاه بنده تمرکز محوری سخنرانی رئیس جمهور در نشست مجمع عمومی سازمان ملل باید مبتنی بر سه پیام کلیدی باشد؛ امنیت جمعی، رفاه اشتراکی و احترام متقابل. رئیس جمهور باید در سخنرانی خود در سازمان ملل این موضوع را تبیین کند که ثبات منطقه و رفاه اقتصادی به هم گره خورده‌اند و بدون تعامل سازنده نمی‌توان به صلح پایدار رسید.

تاکید بر ابتکار منطقه ای برای کاهش تنش ها به پیام ایران در سازمان ملل اعتبار می بخشد

وی در ادامه اظهار کرد: از نگاه بنده مهم‌ترین بخش سخنرانی رئیس جمهور، ارائه یک نقشه‌راه شفاف برای همکاری با آژانس انرژی اتمی است تا فضای بی‌اعتمادی کاهش یابد. همچنین تأکید بر ابتکارهای منطقه‌ای برای کاهش تنش‌ها و تضمین امنیت خطوط انرژی و کشتیرانی، به پیام ایران اعتبار می‌بخشد.

رئیس جمهور توافق با عربستان را به عنوان مدل همکاری منطقه ای معرفی کند

نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی در پاسخ به این پرسش که از نگاه شما چگونه می‌توان در این سفر توجه جامعه جهانی نسبت به ایران را جلب کرد، تصریح کرد: با پیام‌های مشخص و قابل سنجش. اگر سخنرانی شامل چند اقدام زمان‌بندی‌شده باشد، نگاه‌ها مثبت‌تر خواهد شد. رئیس جمهور باید روند بهبود روابط با همسایگان، مثل توافق با عربستان، را به‌عنوان مدل همکاری منطقه‌ای معرفی کند. همچنین رئیس جمهور می‌تواند از سرمایه‌گذاری بین‌المللی در حوزه‌های کم‌حساسیت مثل سلامت، محیط‌زیست و انرژی‌های نو دعوت کند.

آمریکا به طور کلی رویکرد محتاطانه ای دارد

وی در ادامه خاطر نشان کرد: در حال حاضر اروپا در حال بررسی فعال‌سازی مکانیزم اسنپ‌بک است. اگر پیام ایران در نشست سازمان ملل روشن و عملی باشد، این روند متوقف یا کند می‌شود. آمریکا به‌طور کلی رویکرد محتاطانه دارد؛ در صورت مشاهده گام‌های واقعی، ممکن است از کاهش تنش حمایت کند، اما تحریم‌های هدفمند را حفظ خواهد کرد.

اگر پیام رئیس جمهور در نیویورک مبهم باشد روایت های امنیتی علیه ایران را تشدید می کند

وی در پاسخ به این پرسش که از نگاه شما این سفر چه فرصت‌ها یا تهدیداتی را برای دیپلماسی ایران ایجاد خواهد کرد، بیان کرد: از نگاه بنده فرصت های سفر رئیس جمهور به نیویورک به منظور سخنرانی در نشست مجمع عمومی سازمان ملل،  شامل باز کردن مسیر برای گفت‌وگوهای محدود هسته‌ای یا بشردوستانه و تقویت جایگاه ایران به‌عنوان عامل ثبات در منطقه است. اما در مقابل اگر پیام‌ها مبهم باشد، اروپا به سمت بازگرداندن تحریم‌های سازمان ملل خواهد رفت و غرب  نیز ممکن است روایت‌های امنیتی علیه ایران را تشدید کند.

وی افزود: رئیس جمهور در نشست مجمع عمومی سازمان ملل، می‌تواند یک بسته تحریم‌گریز ارائه دهد که شامل همکاری‌های زیست‌محیطی مثل مقابله با ریزگردها و کمبود آب، بهداشت و درمان با کانال‌های مالی بشردوستانه،  کریدورهای ترانزیتی و دیجیتال با مدل‌های غیردلاری می شود. این موضوعات حساسیت سیاسی کمتری دارند و می‌توانند همکاری‌های پایدار ایجاد کنند.

ایران در نیویورک چارچوب همکاری با آژانس را علنی کند

این فعال سیاسی در ادامه خاطر نشان کرد: اگر ایران در نیویورک چارچوب همکاری با آژانس را علنی کند، فرصت برای یک توافق موقت به سبک «freeze-for-freeze» ایجاد می‌شود؛ یعنی توقف گام‌های هسته‌ای در برابر کاهش فشارها. در سطح منطقه‌ای نیز ، تأکید بر امنیت انرژی و خطوط کشتیرانی می‌تواند زمینه‌ساز گفت‌وگوهای جمعی با کشورهای خلیج فارس باشد.

در اروپا همه چیز به سیگنال های هسته ای ایران وابسته است

وی در پاسخ به این پرسش که آیا انتظار می‌رود این سفر باعث باز شدن فاز جدیدی در روابط ایران با کشورهای اروپایی و آسیایی شود، تصریح کرد: در اروپا، همه‌چیز به سیگنال‌های هسته‌ای ایران وابسته است. در آسیا و منطقه، ظرفیت بالایی برای همکاری اقتصادی وجود دارد، به‌ویژه در پروژه‌های زیرساختی و انرژی.

نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی در پاسخ به این پرسش که چه نقش‌های غیررسمی و پشت‌پرده ای در حاشیه این اجلاس می‌تواند برای ایران مهم باشد، بیان کرد: این دیدارها حیاتی هستند. رئیس جمهور می‌تواند با گفت‌وگوهای غیررسمی با اروپا و آژانس، مانع فعال شدن اسنپ‌بک شود. همچنین رایزنی با میانجی‌های منطقه‌ای و همسایگان کلیدی برای پیشبرد پروژه‌های اقتصادی کوتاه‌مدت، اعتمادسازی فوری ایجاد می‌کند.

انتهای پیام