گروه تحقیقاتی سوییسی این اصلاح را در تولید گوجه‌فرنگی انجام داد و ژن «اس اس پی دو» (SSP2) را تغییر داد و در نتیجه این عمل، گیاهان توانستند زودتر به باردهی برسند.

محققان نشان دادند که این اصلاح می‌تواند برنامه رشد گیاه را به روشی قابل پیش‌بینی تنظیم کند. گوجه فرنگی، تغییر کوچکی در ژنی به نام «اس اس پی دو» داشت که به تغییر مسیر در حال رشد از برگ‌ساز به گل‌ساز کمک کرد. این تغییر سرعت میوه‌دهی را تعیین می‌کند، بنابراین ترمیم ژن «اس اس پی دو»، گیاهان را به سمت میوه‌دهی سریع‌تر بدون افزایش اندازه سوق داد.

سباستین سویک در دانشگاه لوزان سوییس این بررسی را با تمرکز بر ژنتیک گلدهی و معماری گیاه انجام داده است. وی گفت: نتایج تحقیق ما نشان می‌دهد که چگونه گونه‌های مضر، ژنوتیپ‌های مدرن را برای تنظیم فنوتیپی حساس کرده‌اند و چگونه ترمیم جهش‌های مضر با ویرایش ژنوم می‌تواند بهبود قابل پیش‌بینی محصول را ممکن سازد. افراد طی فرایند کشت، ویژگی‌هایی مانند میوه بزرگتر و رشد محدود را انتخاب کردند.

نتایج تحقیقی در سال ۲۰۱۸ توضیح داد که چگونه چنین جهش‌هایی در کنار هم، می‌توانند به‌طور نامحسوس عملکرد را تغییر و کاهش دهند.

گروه سوییسی، تغییر اندکی در «اس اس پی دو»، شناسایی کرد که باعث تضعیف اتصال پروتئین به دی‌ان‌ای می‌شد. آنان همچنین نشان دادند که «اس اس پی دو»، معمولا از یک پارالوگ مرتبط به نام «اس اس پی»، پشتیبانی می‌کند و این افزونگی در گوجه‌فرنگی‌های پرورشی به مرور زمان از بین می‌رود.

«اس اس پی» و «اس اس پی دو»، از عوامل رونویسی هستند که به فلوریژن کمک می‌کنند تا برنامه گل دهی را فعال کند. هنگامی که که «اس اس پی دو»،  به خطر می‌افتد، این سوئیچ کند می‌شود، شاخه‌ها قبل از گلدهی بیشتر بلند می‌شوند و تشکیل میوه‌های اولیه کاهش می‌یابد. گیاهان پس از اصلاح، در شرایط کنترل‌شده، بخش زودتری از میوه‌های رسیده تولید کردند.

سوییس از سال ۲۰۰۵، توقف کشت محصولات اصلاح ژنتیکی شده را حفظ کرده است و قانون‌گذاران در ژوئن ۲۰۲۵ به تمدید آن رأی دادند. قانون‌گذاران سوییسی از ادامه این روند تا سال ۲۰۳۰ حمایت کردند، در حالی که در مورد قوانین متناسب برای روش‌های جدید ویرایش ژن نیز بحث می‌کردند.

این زمینه سیاست‌گذاری مهم است زیرا گیاهان ویرایش شده پایه، از جمله گیاهانی که با تعویض دقیق ایجاد می‌شوند، ممکن است براساس صلاحیت قضایی، تحت تعاریف قانونی متفاوتی قرار گیرند. بحث بر سر این است که آیا ویرایشی که می‌تواند به‌طور طبیعی رخ دهد، باید مانند رویکردهای تراریخته قدیمی‌تر که DNA خارجی را وارد می‌کنند، تنظیم شود یا خیر.

لاین اصلاح‌شده رشد فشرده و تعداد گل کمتری در هر خوشه نشان داد که این امر، رشد را به سمت بلوغ زودتر هدایت کرد. در زمان برداشت، گیاهان اصلاح‌شده در مقایسه با گیاهان هم‌خانواده اصلاح‌نشده، هشت درصد سهم بیشتری از میوه‌های کاملا قرمز داشتند و ۱۱ درصد محتوای قند کمتری نشان دادند. تغییرات کوچک در کنترل گلدهی به تشکیل میوه و زمان برداشت منجر می‌شود.

نتایج این تحقیق در مجله «ژنتیک طبیعت » (Nature Genetics) منتشر شده است.

انتهای پیام