معین اعتقادی که به تازگی برنده تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و جایزه نقدی موسیقی تئاتر «کودک‌کش» در هفدهمین جشنواره ملی تئاتر کوتاه ارسباران شده است در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: مضمون اصلی این تئاتر، تبعات جنگ بر جامعه جهانی و درواقع روایتگر چندین داستان درمورد جنگ غزه است. در این اجرا سعی بر آن بوده که به ابعاد مختلف وقایع جنگ و پس از جنگ پرداخته و تصویری متفاوت از آن ارائه شود.
وی در خصوص پروسه تولید آلبوم موسیقی برای «کودک‌کش» گفت: با توجه به تک شخصیتی بودن داستان و مکان روایت آن که از لحاظ موسیقی تا حدودی به فرهنگ ما نزدیک است، تلاش کردم تا با استفاده از تعدادی لایت موتیف یا همان الگوی موسیقی تکرارشونده که در طول اجرا به گوش می‌رسد به فرهنگ آن کشور اشاره کنم به طوریکه حتی اگر فردی از یک موقعیت مکانی دیگر به این آلبوم گوش دهد فضای خاکستری و جنگ را احساس کند. در ساخت آلبوم این تئاتر، از موسیقی و سازهایی نظیر پیانو، درام، گیتار الکتریک، گیتار کلاسیک و ویلون استفاده شده است که امروزه افراد از قشرهای گوناگون به آن گوش می‌دهند.
آهنگسازان با چالش‌های فنی، اقتصادی و فرهنگی دست و پنجه نرم می‌کنند
اعتقادی با اشاره به محدودیت‌های موجود در حیطه آهنگسازی افزود: کسی که به عنوان آهنگساز در فضاهای مختلف مثل تئاتر یا سینما فعالیت می‌کند با چالش‌هایی از جنبه اقتصادی و فنی مواجه می‌شود. جشنواره‌های هنری شهرهای میزبان مثل مشهد، نیشابور و تربت حیدریه آنگونه که باید چه از لحاظ مسائل مالی و چه بعد فرهنگی حمایتی از هنرمندان نشان نمی‌دهند. نبود سالن‌های مناسب و به طورکلی امکانات فنی موجب می‌شود تا اهالی موسیقی در این راه انگیزه خود را از دست بدهند.
وی ادامه داد: درست است که در برخی از جشنواره‌های بزرگ که حمایت بیشتری از گروه‌های موسیقی می‌شود، شرایط اجرای زنده چه در فضای رقابتی و چه اجرای عمومی فراهم است. اما در همین جشنواره ارسباران، ما توانایی اجرای زنده را به علت چالش‌های مالی نداشتیم و در بخش داوری از موسیقی ضبط شده استفاده کردیم.
این دانشجوی موسیقی با اشاره به تفاوت‌های آهنگسازی برای تئاتر و سینما، گفت: در آهنگسازی برای تئاتر لازم است در ابتدا فضای تئاتر و احساسات حاکم بر صحنه را به خوبی شناخت. محیط تئاتر برخلاف سینما یک محیط زنده است که کسب تجربه و درک عوامل صحنه باعث می‌شود آهنگساز، موسیقی بهتری را تهیه کند. علاوه بر این‌ها در موسیقی تئاتر چه به شیوه اجرای زنده و چه به شیوه پخش فایل ضبط شده، می‌توان بر ایجاد حس‌آمیزی در صحنه افزود. در تئاتر، موسیقی می‌تواند به عنوان دومین عنصر مهم اجرا شمرده شود که در برخی موارد حتی از سازهای موسیقی استفاده نمی‌شود و به جای آن از ابزار صحنه برای تولید صدا به کار می‌رود. اگر شخصی به عنوان آهنگساز به میزان لازم در محیط تئاتر تجربه کسب کرد می‌تواند برای ادامه مسیر حرفه‌ای خود در فضای سینما به تولید اثر بپردازد.
ترکیب تئاتر با موسیقی، اثرگذاری آن را تقویت می‌کند
اعتقادی با اشاره به اینکه در سینما برخلاف تئاتر تعامل آهنگساز با عوامل صحنه کمرنگ است و این مسئله هم جنبه منفی و هم جنبه مثبت دارد، خاطر نشان کرد: در فضای تئاتر با توجه به زنده بودن و پویایی آن، عوامل موسیقی نقش مهم‌تری را ایفا می‌کند اما در سینما به عنوان یک عنصر همراه ریتم داستان را کنترل می‌کند. در گذشته کارگردانان به جنبه موسیقی در تئاتر اهمیت زیادی نمی‌دادند و از قطعه‌های موسیقی انتخابی استفاده می‌کردند اما خوشبختانه امروزه اگر نگاهی به لیست عوامل اجرایی تئاترهای شهر مشهد بیندازیم نقش آهنگساز پررنگ‌تر از سابق است. موسیقی یک هنر انتزاعی است و اگر با جنبه تصویری ترکیب شود در انتقال معنا و احساسات تاثیرگذاری بیشتری بر مخاطب خواهد داشت.
وی ادامه داد: در این حوزه اگر کسی صرفا دارای تحصیلات موسیقی باشد دلیل بر این نیست که قطعا توانایی درک فضای اجرا و تولید یک آلبوم خوب را دارد چون لازم است در فضای تئاتر حضور داشته باشد و تجربه کسب کند. امروزه باتوجه به اینکه دانشجویان متعددی در فضای تئاتر و یا حتی سینما به عنوان آهنگساز و نوازنده فعالیت دارند امیدواریم که اعتماد کارگردانان نسبت به دانشجویان موسیقی بیش از پیش شود تا در آینده رزومه خوبی برای آن‌ها شکل بگیرد.
این هنرمند مشهدی با اشاره به فضای حاکم بر جشنواره‌ها، اظهار کرد: در فضای جشنواره‌ای آنگونه که بر روی هنرهای نمایشی تمرکز می‌شود و سالانه تعداد بالایی از این مراسم‌ها در دانشگاه‌ها و یا حتی خارج از محیط‍‌های آموزشی برگزار می‌شود، برای موسیقی موقعیت‌های کمتری وجود دارد. اگر فضای مناسبی فراهم نشود دانشجویان موسیقی نیز دیرتر خود را به چالش می‌کشند که امیدواریم این چالش در آینده وضعیت مناسب‌تری پیدا کند.
انتهای پیام
نظرات