به گزارش ایسنا، صنعت پوشاک ایران طی سال‌های اخیر بارها از ناحیه واردات غیررسمی و قاچاق متضرر شده است. فعالان این حوزه معتقدند ورود پوشاک بی‌کیفیت و استوک به کشور، علاوه بر آسیب به تولیدکنندگان داخلی، هزاران فرصت شغلی را تهدید کرده و فضای رقابت سالم را از بین برده است.

بر اساس گزارش‌های پیشین ایسنا، اتحادیه‌ها و انجمن‌های صنفی پوشاک بارها از نبود نظارت کافی از سوی ستاد مقابله با قاچاق کالا و ارز و گسترش عرضه پوشاک قاچاق در بازارها و حتی فروشگاه‌های بزرگ گلایه کرده‌اند. 

در این رابطه سعید درودیان در گفت‌وگو با ایسنا، با انتقاد از وضعیت قاچاق پوشاک در کشور، گفت: قاچاقچیان رسماً کالاهای بنجل دنیا را می‌آورند، اتو می‌زنند و در بازار عرضه می‌کنند. مشخص نیست این کالاها از چه مسیری وارد می‌شود. برخی از این اجناس در فروشگاه‌های بزرگ و با اجاره‌های بسیار بالا عرضه می‌شود.

وی با بیان اینکه ورود غیرقانونی پوشاک به کشور بازار تولیدکنندگان داخلی را زمین‌گیر کرده است، افزود: تولیدی‌های داخلی بخش عمده‌ای از نیاز قشر متوسط و پایین جامعه را تأمین می‌کنند. وقتی یک شومیز ایرانی ۱۲۰ تا ۱۸۰ هزار تومان هزینه تولید دارد، چطور ممکن است همان کالا با قیمت بسیار پایین‌تر در فروشگاه‌های لوکس عرضه شود؟ این رقابت نابرابر است و تولیدکننده داخلی توان رقابت ندارد. یکی از بهترین فروشگاه‌های بازار با اجاره‌های میلیاردی در اختیار قاچاقچی‌ها قرار گرفته است. وقتی پوشاک قاچاق با قیمت پایین‌تر عرضه می‌شود، طبیعی است که کارگر ایرانی که برای دوخت و تولید هزینه می‌کند، متضرر شود. 

درودیان با اشاره به حضور گسترده کارگران افغان در صنعت پوشاک ایران، گفت: در بخش دوخت و تولید، بسیاری از دوزندگان و خیاط‌ها از میان مهاجران افغان بودند و به همین دلیل اخراج مهاجران منجر به وقفه کوتاه در تولید شد. اما با استفاده از کارگران ایرانی در حال حاضر این مشکل تا حدودی حل شده است.  

این تولیدکننده پوشاک با تأکید بر اینکه این حجم قاچاق نمی‌تواند بدون حمایت و پشتوانه وارد کشور شود، تصریح کرد: قاچاق پوشاک در حد کانتینری انجام می‌شود. این دیگر شبیه یک بسته مواد مخدر نیست که در جیب فردی جا شود. چنین حجمی از قاچاق بدون اتصال به مراکز خاص امکان‌پذیر نیست. 

او با اشاره به اینکه پوشاک یکی از ظرفیت‌های اشتغال‌زایی بزرگ در کشور است، گفت: ۸۰ میلیون جمعیت ایران، یعنی یک بازار گسترده. اگر مدیریت صحیحی بر تولید و توزیع پوشاک اعمال شود، می‌توانیم نه تنها نیاز داخلی را تأمین کنیم بلکه به بازارهای همسایه هم صادرات داشته باشیم. ما حتی توان رقابت با برندهای اروپایی را هم داریم؛ به شرط آنکه رقابت سالم باشد. تولیدکنندگان با واردات برندهای خارجی مشکلی ندارند. برند معتبر قیمت مشخصی دارد و رقابت سالم ایجاد می‌کند. مشکل ما ورود اجناس بی‌کیفیت، استوک و تاریخ‌گذشته است که به اسم پوشاک خارجی در بازار عرضه می‌شود. این کالاها نه تنها تولید داخلی را نابود می‌کند بلکه شأن مصرف‌کننده ایرانی را هم زیر سؤال می‌برد.

انتهای پیام