ایمان زنگنه در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به بازگشت تحریم‌های سازمان ملل و فعال شدن مکانیسم ماشه و لزوم ارائه راهکارها برای کاهش اثرپذیری اثرات این تحریم ها اظهار کرد: در مرحله نخست، باید فضای راکد و خاکستری را که باعث شده تا فضای نااطمینانی در اقتصاد و بازار حکم فرما شود را کاهش دهیم. برای این امر، مدیران و مسئولان باید نهایت گفت‌وگو و تعامل خود را با مردم افزایش و مشکلات و واقعیت‌های اقتصادی را به صورت شفاف و صریح با مردم در میان بگذارند و اگر دولت در شرایط تحریمی انتظار همراهی مردم را دارد راه حل، آن است که درباره واقعیت‌ها با مردم صحبت شود.

وی افزود: بی‌شک آثار تحریم و فعال شدن مکانیسم ماشه بر اقتصاد کشور قطعی است و همین که بر انتظارات تورمی دامن زده نیز خود یک خسران است که این مسائل اتفاقات مطلوبی نیست و باید برای آن راه حل و راهکار چاره اندیشی شود و اما مهم‌تر از همه باید واقعیت‌ها را به مردم گفت و آنها را از برخی مسائل و واقعیت‌های اقتصادی مطلع کرد. 

این کارشناس اقتصادی ادامه داد: برای مثال با بازگشت تحریم‌ها، درآمدهای نفتی و ارزی - دلاری با محدودیت روبرو و روابط مالی و سیستم تسویه که بیشتر متکی بر حواله است دچار موانع می‌شود و در این میان اگر مدیریت افکار عمومی شکل نگیرد، احتمال افزایش انتظارات تورمی نیز بیش از پیش خواهد بود.

زنگنه خاطرنشان کرد: اقتصاد ایران طی سال‌های گذشته متاثر از شوک‌های سیاسی بوده و این نشان می‌دهد که کشور طی سال‌های گذشته در معرض تهدیدها و ریسک‌های اقتصادی بوده و هر کانالی که در کشور برای تسهیل ورود ارز و منابع ارزی ایجاد می‌شد، عمدتا توسط تحریم‌ کنندگان محدود می‌شد و متعاقب این موضوع یک جدال قدیمی بین فضای تحریمی بیرونی و فضای مدیریت تحریم در داخل کشور وجود داشت که همین موضوع نشان می‌دهد کشور در گذشته نیز این شرایط را تجربه کرده و از آن شناخت دارد و در مجموع اقتصاد ایران مجبور شده به یک هم‌زیستی با شرایط تحریمی برسد که این خود نشان دهنده مدیریت در فضای تحریمی است.

کشور طی سال‌های گذشته در معرض تهدیدها و ریسک‌های اقتصادی بوده و هر کانالی که در کشور برای تسهیل ورود ارز و منابع ارزی ایجاد می‌شد، عمدتا توسط تحریم‌ کنندگان محدود می‌شد و متعاقب این موضوع یک جدال قدیمی بین فضای تحریمی بیرونی و فضای مدیریت تحریم در داخل کشور وجود داشت.

وی تصریح کرد: این در حالی است که مردم نیز توانسته‌اند تا حد توان خود سرمایه خویش را از تورم ناشی از تحریم محافظت کنند و تلاش می‌کنند تا سرمایه آنها کمتر ارزش خود را در شرایط تورمی و تحریمی از دست دهد که همین موضوع خود به مدیریت اقتصادی در شرایط تحریمی نیز کمک کرده است. به عبارتی یک بخش کاهش اثر تحریم‌ها از طریق دولت با روش‌هایی مانند مدیریت تحریم‌ها، انتقال منابع به سمت حواله‌ها، پیمان‌های دوجانه، تهاتر و شیوه‌های کالایی و موارد دیگر صورت گرفت و در طرف دیگر، مردم نیز به سمت دارایی‌هایی رفتند که ارزش آنها محفوظ شود و از تورم مصون باشد.

این کارشناس اقتصادی با اشاره به لزوم بهره برداری مناسب از سازمان‌ها و پیمان‌هایی که ایران در عضویت آنها قرار دارد گفت: به نظر می‌رسد که با گذر از شرایط کوتاه مدت به بلند مدت، بسیاری از بازیگران به ویژه برخی از بازیگران بزرگ که رقیب غرب نیز هستند با این تحریم‌ها به صورت کامل همراهی نکنند و روابط سیاسی و بازیگران جهانی نیز از همه تحریم‌ها همانطور که در گذشته نیز تجربه نشان داد، حمایت نکنند؛ چراکه اجرای این تحریم‌ها در دست کشورها است و ما نیز طی دهه‌های اخیر با کشورهای تحریم کننده نیز روابطی نداشتیم و روبط تجاری ما نیز بیشتر با کشورهایی بود که از تحریم‌ها حمایت نکردند.  

به نظر می‌رسد که با گذر از شرایط کوتاه مدت به بلند مدت، بسیاری از بازیگران به ویژه برخی از بازیگران بزرگ که رقیب غرب نیز هستند با این تحریم‌ها به صورت کامل همراهی نکنند.

زنگنه افزود: برای مثال نقش کشوری مانند چین در این شرایط می‌تواند به کم اثرکردن تحریم‌ها کمک کند. علاوه بر آن بازیگران و سازمان‌های دیگری مانند پیمان شانگهای، بریکس و اتحادیه ارواسیا و انگیزه آنها برای دوری از یک جانبه گرایی غرب و کم اثر شدن تحریم‌ها اثرگذار است. امروز چین در صدد است تا در قامت یک ابر قدرت جهانی خود را نشان دهد و در قامت ابرقدرت بودن خود را در این شرایط نشان می‌دهد. برای مثال اگر قرار است از ظرفیت‌های بریکس یا شانگهای برای همگرایی بیشتر استفاده شود، امروز این ظرفیت وجود دارد که کشورهای عضو با یکدیگر تعامل بیشتری انجام دهند.

وی با اشاره به اینکه همیشه همه‌ی کشورهای جهان با قطعنامه‌های تصویب شده در سازمان ملل همراهی کامل نمی‌کنند، اظهار کرد: بسیاری از کشورهای دنیا طی سال‌های گذشته با بسیاری از قطعنامه‌های سازمان ملل همراهی نکردند و به نظر می‌رسد که اگر چین احساس کند که در این موقعیت می‌تواند وجهه ابرقدرتی برای خود ابجاد کند، احتمال همراهی نکردن آن با تحریم‌ها بسیار بالا خواهد بود.

درهای باز دیپلماسی

این عضو هیات مدیره انجمن اقتصاددانان خاطرنشان کرد: در این میان اما امروز بیش از هر چیر، اقتصاد کشور وابسته به دیپلماسی سیاسی است و به هر میزانی که دیپلماسی سیاسی قوی‌تر باشد، دیپلماسی اقتصادی نیز از آن متاثر می‌شود؛ به عبارتی باید کلید دیپلماسی فعال باشد و فعالانه دریچه دیپلماسی سیاسی - اقتصادی کشور باز باشد و اجازه ندهیم که درهای دیپلماسی بسته شود؛ چراکه بسیاری از مشکلات ذیل دیپلماسی سیاسی - اقتصادی حل خواهد شد.

زنگنه در پایان گفت: در طرف دیگر، در این شرایط و برای کاهش اثر تحریم‌ها، باید یک بسته هدفمند اجتماعی در دو محور کوتاه مدت و بلند مدت طراحی شود و بانک مرکزی باید با تخصیص‌های ارزی، نگرانی را از این بخش‌ها برطرف کنند. همچنین باید اعتبارات جدید تزریق شود؛ برای مثال می‌توان از روش‌های تامین مالی مانند اوراق گام و تامین مالی زنجیره تولید استفاده کرد و برای تامین مالی بنگاه‌های تولیدی کوچک و متوسط مقیاس باید یک برنامه جدی و اساسی پیش‌بینی و هدف‌گذاری شود؛ چراکه با تضعیف این بنگاه‌ها، تعطیل می‌شوند و موقعیت‌های شغلی بسیاری از بین می‌رود و تولید در بخش‌های مختلف با چالش روبرو می‌شود.

انتهای پیام