حسین بازگیر امروز پنجشنبه ۱۰ مهر، در نشست با فعالان زیست‌محیطی خراسان رضوی که در نیشابور برگزار شد، اظهار کرد: همه ما در هر سطحی تکالیفی نسبت به خانواده، جامعه و طبیعت داریم. کار خیر امروز یعنی تلاش برای حفظ بخشی از محیط‌ زیست، باید این نگاه اصلاح شود که مسئولیت اجتماعی تنها به اقدامات خیریه سنتی خلاصه شود. 

وی گفت: کار خیر در دنیای امروز تنها به مدرسه‌سازی یا حمایت از تیم‌های ورزشی محدود نمی‌شود، بلکه حفاظت از طبیعت و محیط‌ زیست به‌ عنوان بزرگ‌ترین مسئولیت اجتماعی باید در اولویت قرار گیرد.

مدیرکل دفتر مشارکت‌های مردمی و مسئولیت اجتماعی سازمان حفاظت محیط‌ زیست افزود: در همین راستا در برنامه هفتم توسعه، دولت قانون جدیدی در حوزه مسئولیت اجتماعی در نظر گرفته است که تهدیدهایی چون تخریب منابع طبیعی توسط صنعت، چرای بی‌رویه دام، بحران آب، فرونشست دشت‌ها و گسترش آلودگی‌ها  را شامل می‌شود.

در ادامه این نشست، سید امین طبسی -فعال و پیشکسوت محیط‌زیست اهل سبزوار- گفت: سبزوار که زمانی به آب آشامیدنی باکیفیت شهرت داشت، امروز جزء آلوده‌ترین شهرهای ایران است.

وی افزود: معادن و برداشت‌های بی‌رویه، محیط‌ زیست این منطقه را به مرز نابودی کشانده و دشت داورزن با فرونشست شدید روبه‌رو است.

حبیب‌الله متحدین -فعال محیط زیست نیشابور- اظهار کرد: نیشابور روزگاری برشی از بهشت بود، اما ۳۲ سال است تغذیه آب ندارد و دشت نیشابور دچار شکاف‌های ۷۰ کیلومتری شده است. شرکت‌های دانش‌بنیان باید فناوری‌هایی برای کاهش حرارت نیروگاه‌ها و کنترل ساخت‌وساز با نماهای آلاینده طراحی کنند.

مرتضی انسان -عضو نظام مهندسی و از فعالان حوزه منابع طبیعی- بر ضرورت آبخیزداری تأکید و تصریح کرد: برای حفاظت از سدهای خاکی هیچ حمایتی نمی‌شود. بارها در جلسات مختلف از مسئولان خواسته‌ام از سدهای خاکی حمایت کنند اما توجهی نمی‌شود. 

وی در ادامه در خصوص پیشنهادش به نظام مهندسی بیان کرد: اگر ناودان خانه‌ها به چاه‌های جذبی هدایت شود، می‌توان بخشی از سفره‌های زیرزمینی را تغذیه کرد.

حسین خوافی از فعالان محیط زیست در این جلسه به ارزش درختان و گیاهان بومی اشاره و بیان کرد: ارزش زیستی یک درخت بلوط تا ۲۰ میلیارد تومان برآورد می‌شود، اما کسی توجهی ندارد و هیچ مدیری این مسئله را درک نمی‌کند. ریواس و آنغوزه، دو گیاه ارزشمند نیشابور هستند که حتی در گزارش روزولت به چرچیل در ۸۰ سال پیش به آن اشاره شده است، ولی هنوز مورد غفلت قرار دارند.

انتهای پیام