به گزارش ایسنا، علیرضا قربانی ـ خواننده شناخته‌شده کشورمان ـ در گفت‌وگو با شبکه تلویزیونی TRT ترکیه دیدگاه‌های خود درباره موسیقی، ساز و خوانندگی را اینگونه عنوان کرد: موسیقی شاید بی‌واسطه‌ترین و انتزاعی‌ترین هنر بین هنرهای هفت‌گانه باشد و این رمز و راز را دارد که حتی اگر شما ادبیات یا شعر آن اثر را ندانید، فقط با شنیدنش می‌توانید بفهمید آن موسیقی چقدر عمیق، احساسی، حماسی، رزمی، غمگین یا شاد است و بسیاری چیزهای دیگر را هم حس کنید. این جزو اسرار موسیقی است که بدون نیاز به درک کلام، روی آدم‌ها تاثیر می‌گذارد.

وی درباره نقش جغرافیا در شکل‌گیری و درک موسیقی بیان کرد: زیست یا آشنایی با منطقه جغرافیایی باعث می‌شود موسیقی آن جامعه بهتر شناخته شود. طبیعتا مردمی که در منطقه خاورمیانه زندگی می‌کنند، موسیقی‌های همدیگر را بیشتر شنیده‌، از هم الهام گرفته‌اند و تاثیرشان روی یکدیگر بیشتر بوده است.

این هنرمند بار دیگر بر انتزاعی بودن موسیقی تاکید کرد و گفت: اگر نخواهم خیلی طولانی بگویم، رمز و راز موسیقی به این دلیل است که حتی اگر با شعر آن آشنا نباشید، می‌تواند کاملا در وجودتان نفوذ کند و شما را تحت تاثیر قرار دهد.

وی همچنین درباره چگونگی حفظ هویت اثر در ترکیب موسیقی ایرانی با ارکستر یا فرم‌های دیگر بیان کرد: تلاش بر این است که هویت موسیقی حفظ شود و رنگ و بوی خودش را از دست ندهد؛ به‌ویژه وقتی با ارکستر بزرگ و سازهای مختلف غیرایرانی ترکیب می‌شود.

به گفته وی، المان‌های مختلفی برای حفظ هویت وجود دارد از جمله ادبیات و شعر. بسیاری از ملودی‌های جدید بر اساس موسیقی ردیفی، دستگاهی یا تصانیف مختلف موسیقی ایرانی ساخته و یا از آن‌ها بهره گرفته می‌شود.

قربانی درباره نقش سازهای سنتی در حفظ هویت گفت: استفاده از سازهای مختلف سنتی و ایرانی، مثل آنچه در فرهنگ‌های دیگر جهان هم وجود دارد، راهکاری برای نگه‌داشت یک هویت و ایجاد رنگ و طعم خاص از آن فرهنگ در موسیقی حتی با اجراهای جدید است.

وی در پایان درباره جایگاه خواننده در این نوع موسیقی تصریح کرد: خواننده به‌عنوان سولیست، روایت‌گر و داستان‌گوی آن ادبیات و شعر است. او ظرایف احساسی را اضافه می‌کند و صدایش باعث می‌شود شعری که اگر فقط به صورت دکلمه خوانده شود اثری محدود دارد، اثرگذاری و نفوذش در مخاطب چندین برابر شود.

انتهای پیام