محمدرضا شهیدی در گفت‌وگو با ایسنا، اظهار کرد: در صنعت تلویزیون و لوازم خانگی در مجموع کاهش تولید داشتیم؛ البته میزان آن در برخی زیرمجموعه‌ها کمتر و در برخی دیگر بیشتر بوده است. دلیل اصلی این افت، تخصیص‌نیافتن به‌موقع ارز و کاهش نقدینگی در بازار است، چراکه مردم به‌دلیل افت قدرت خرید، توان خرید کالاهای غیراساسی را ندارند. بعد از جنگ ۱۲ روزه، وضعیت تقاضا بدتر هم شده است.

به گفته‌ شهیدی در حال حاضر هیچ افزایشی در قیمت‌ها نداشتیم، چون تقاضایی وجود ندارد که بتوانیم افزایش قیمت را اعمال کنیم. البته اگر نرخ ارز برای مواد اولیه افزایش یابد، مجبور به تعدیل قیمتی خواهیم بود، ولی تا زمانی که بانک مرکزی ارز را به‌موقع تأمین کند، نیازی به افزایش قیمت نیست. در واقع الان مسئله‌ اصلی تولیدکنندگان سودآوری نیست؛ بلکه هدف حفظ سازمان و نیروی انسانی است.

دبیر انجمن تولیدکنندگان لوازم صوتی و تصویری در ادامه با تأکید بر اهمیت حفظ اشتغال در این صنعت گفت: ما برای حفظ نیروها هزینه و سرمایه‌گذاری کرده‌ایم و نیروهای ارزشمندی داریم. با وجود کاهش تولید، بیشتر واحدها تلاش کردند تعدیل نیرو نکنند؛ اما اگر وضعیت تولید بهتر نشود، ممکن است ناچار به کاهش نیرو شویم.

بیش از نیمی از ظرفیت تولید تلویزیون در کشور خالی است

شهیدی در بخش دیگری از گفت‌وگو با اشاره به ظرفیت تولیدی کشور اظهار کرد: در حال حاضر ظرفیت نصب‌شده تولید سالانه پنج میلیون تلویزیون در کشور وجود دارد، اما سال گذشته کمتر از دو میلیون دستگاه تولید شد و امسال نیز تولید کمتر خواهد بود. پیش‌بینی من این است که امسال حداکثر یک میلیون و ۵۰۰ هزار دستگاه تولید شود. نیاز واقعی کشور قبل از اتفاقات اخیر و افت تقاضا، حدود دو میلیون و ۵۰۰ تا دو میلیون و ۶۰۰ هزار دستگاه بود که نزدیک به دو میلیون دستگاه در داخل تولید می‌شد و نیز حدود ۵۰۰ تا ۶۰۰ هزار دستگاه هم از مسیر قاچاق وارد کشور می‌شد.

وی در پاسخ به اینکه چرا از ظرفیت خالی تولید، برای توسعه صادرات استفاده نمی‌شود؟ تصریح کرد: از نظر ماشین‌آلات، نیروی انسانی و زیرساخت‌ها ظرفیت تولید برای تأمین نیاز داخلی و حتی صادرات به ۱۰ کشور دیگر وجود دارد. توان صادراتی و قدرت رقابت از نظر قیمت و کیفیت نیز در کشور هست، اما مشکل اصلی برای صادرات نبود بستر بانکی برای تبادلات مالی بین‌المللی است. در حال حاضر هیچ شبکه بانکی برای دریافت پول و امکان نقل‌وانتقال بانکی رسمی وجود ندارد. پیش‌تر شعب بانک‌های صادرات، تجارت، ملت و ملی در کشورهای مختلف فعال بودند، اما اکنون همه بسته شده‌اند و این مسئله یکی از موانع جدی صادرات است.

شهیدی با بیان اینکه در نبود بستر بانکی، جابه‌جایی پول ریسک بسیار بالایی دارد، تصریح کرد: از طرف دیگر، صادرکنندگان ملزم به رفع تعهد ارزی هستند و اگر تعهد ارزی صادرکننده اجرا نشود، جرم محسوب می‌شود. این وضعیت، صادرات را بسیار دشوار کرده است.

انتهای پیام