علی‌رضا محمدی در گفت‌وگو با ایسنا، با اشاره به اهمیت منطقه حفاظت شده جنگلی دینارکوه اظهار کرد: منطقه دینارکوه بر اساس مصوبه شماره ۲۱۷ مورخ ۲۵ آبان ماه سال ۱۳۸۰ و به استناد بند (الف) ماده ۳ قانون حفاظت و بهسازی محیط زیست، با وسعتی بالغ بر ۳۰ هزار هکتار به عنوان منطقه حفاظت‌شده جنگلی تعیین شده است.
وی خاطرنشان کرد: از زمان تصویب این منطقه به عنوان منطقه حفاظت شده، شاهد تحولات چشمگیری در افزایش تنوع گونه‌های گیاهی و جانوری بوده‌ایم، به‌طوری‌که امروز دینارکوه یکی از مناطق شاخص استان ایلام در زمینه تنوع زیستی محسوب می‌شود.
محمدی توضیح داد: این منطقه از شمال به تنگ خزان، آب تختان، منطقه بایش و دامنه‌های کوه کلون نرمه و در ادامه به آب ما مال حاضری و ارتفاعات گرازان پایین متصل می‌شود، از جنوب نیز از خط‌الرأس آبریز شمالی تنگ سپاه، سرچنار و چشمه آب ده بانه تا خط‌الرأس دینارکوه امتداد یافته و در نهایت به سمت غرب تا تنگ سرقه ادامه دارد.
مدیرکل محیط زیست استان ایلام با اشاره به موقعیت جغرافیایی این منطقه تصریح کرد: منطقه حفاظت شده دینارکوه با حداقل ارتفاع ۸۰۰ متر و حداکثر ارتفاع ۱۹۰۰ متر از سطح دریا، در غرب شهرستان آبدانان واقع شده و از نظر توپوگرافی، منطقه‌ای کوهستانی با چشم‌اندازهای طبیعی منحصر به‌فرد است.
وی ادامه داد: از جمله گونه‌های گیاهی شاخص این منطقه می‌توان به بلوط ایرانی، بنه، بادام کوهی، زالزالک، کیکن و سایر گونه‌های بومی اشاره کرد که نقش مهمی در حفظ اکوسیستم منطقه دارند.
محمدی تشریح کرد: در حوزه جانوری نیز گونه‌هایی چون کل و بز، خرس، پلنگ، گرگ، کفتار و دیگر پستانداران در این منطقه زیست می‌کنند که نشان‌دهنده سلامت زیست‌بوم و پویایی چرخه‌های طبیعی در دینارکوه است.
وی تأکید کرد: منطقه حفاظت شده جنگلی دینارکوه به دلیل پوشش جنگلی بکر و انبوه و همچنین قرار گرفتن در آخرین حد پراکنش جنگل‌های بلوط در جنوب غربی کشور، از نظر اکولوژیکی اهمیت بسیار بالایی دارد و حفاظت از آن یک ضرورت ملی برای حفظ تنوع زیستی و منابع طبیعی است.
انتهای پیام
نظرات