حجت‌الاسلام والمسلمین سید محی‌الدین طاهری امروز شنبه ۲۴ آبان در نشست تخصصی گورستان تاریخی دارالسلام در شیراز با اشاره به حساسیت علما نسبت به این آرامستان، گفت: دارالسلام شناسنامه معنوی شیراز است و از دیرباز دغدغه بزرگان دینی و فرهنگی این شهر بوده است.

وی با یادآوری مخالفت علماء شیراز به ویژه حضرات آیات حائری شیرازی و ایمانی ائمه جمعه اسبق و سابق شیراز با هر نوع تغییر کاربری زمین‌های دارالسلام همواره نسبت به حفظ حرمت این مکان مقدس تأکید داشته‌اند، گفت: این دغدغه در دوره آیت‌الله دژکام نیز ادامه داشته و نشان‌دهنده اهمیت ویژه دارالسلام در نگاه دینی و تاریخی است.

طاهری با اشاره به قدمت دارالسلام که از تخت فولاد اصفهان نیز بیشتر است، وضعیت فعلی این گورستان را نگران‌کننده دانست و گفت: متأسفانه زمانی به فکر دارالسلام افتادیم که بسیاری از سنگ‌های میراثی آن یا سرقت شده و یا از بین رفته است و علیرغم دیوارهای بلند اطراف آن ، این مکان به محل تجمع معتادان تبدیل شده و خیابان‌ها و کوچه‌های اطراف آن نیز از این آسیب در امان نمانده است.

دبیر جامعه روحانیت شیراز تصریح کرد: همان‌گونه که حرم‌های مطهر نگین شهر مقدس شیراز هستند، آرامستان دارالسلام هم جزئی از این نگین با ارزش است.

وی با تأکید بر جنبه معنوی دارالسلام، گفت: این مکان متعلق به مردم است و نباید صرفاً با نگاه گردشگری به آن نگریست، بسیاری از بزرگان مدفون در این گورستان، امامزاده یا علما با جایگاه علمی والا هستند که تربیت نسل‌ها از آن‌ها آغاز شده است.

طاهری، خواستار مدیریت واحد برای دارالسلام شد و افزود: نبود مدیریت یکپارچه در شهرها نقطه‌ضعف نظام اسلامی است. باید تکلیف مدیریت این مجموعه مشخص باشد تا عملکردها با احترام به جایگاه مؤمنین انجام شود.

وی با اشاره به حرمت شرعی قبور، گفت: نبش قبر شرعاً جایز نیست و نگاه ما با نگاه غربگرایان تفاوت دارد، مؤمنین زنده‌اند و قبورشان محترم است و بعضی از مدفونین در این مکان مقدس جز و اجساد جاویدان بوده است، همان‌گونه که جسد شهید آیت‌الله سید محمد باقر صدر پس از دفن‌های متعدد در عراق هنوز سالم است، یقین داریم برخی قبور در دارالسلام نیز چنین ویژگی‌هایی دارند.

دبیر جامعه روحانیت شیراز در پایان خواستار توجه جدی به نظرات علماء در تصمیم‌گیری‌های مرتبط با دارالسلام شد و تأکید کرد: عملکردها باید به‌گونه‌ای باشد که بی‌احترامی به جایگاه مؤمنین تلقی نشود و این میراث معنوی با نگاه فرهنگی و دینی حفظ شود.

انتهای پیام