به گزارش ایسنا، بوکایو ساکا در هفت سالگی به آکادمی آرسنال پیوست. او که اکنون ۲۴ ساله است، یکی از ارکان اصلی تیم  محسوب می شود و در ۲۷۷ بازی توانسته ۷۶ گل به ثمر رساند و  بین هواداران بازیکن محبوبی است.

او که عضوی از تیم آرسنال بود که در سال ۲۰۱۹ به فینال لیگ اروپا رسید و در سال ۲۰۲۰ جام حذفی را برد، به انگلیس نیز کمک کرد تا دو بار متوالی به فینال مسابقات جام ملت‌های اروپا راه یابد. ساکا می‌تواند در این فصل، با قهرمانی در لیگ برتر، یک افتخار دیگر را نیز به کارنامه خود اضافه کند. 

مصاحبه این ستاره توپچی را با بی بی سی اسپورت می‌خوانیم: 

چرا فوتبال؟

فوتبال برای من شادی است، بنابراین از لحظه‌ای که متوجه شدم وجود دارد، تمام چیزی بود که می‌خواستم انجام دهم.

اولین خاطره شما از فوتبال چیست؟

بازی در باغ پشتی خانه‌ با برادر و پدرم. در واقع ۲ در مقابل ۱ بود. من در مقابل آنها بودم و هر دو از من بزرگ‌تر بودن . من هرگز نمی‌باختم. 

آیا می‌توانید اولین تیمی را که در آن بازی کردید به خاطر بیاورید؟

گرینفورد سلتیک. همه چیز را به یاد دارم، از لباس گرفته تا بازی‌ها. لباس راه‌راه سبز با نوارهای سفید مثل لوگوی سلتیک بود. ما در یک پارک محلی بازی می‌کردیم، بعد از بازی، کفش‌ها کاملا گلی می‌شدند و باید آنها را به درختان می‌کوبیدید. همه چیز را به یاد دارم. آن روزها واقعا روزهای مهمی از زندگی من بود و از آن لذت بردم.

وقتی به این تیم پیوستی، چند سال داشتی؟

شاید شش ساله بودم.

در چه مقطعی فکر کردی که خب، من در فوتبال بازی کردن کاملا خوب هستم؟

می‌توانی فروتن باشی و در عین حال باور داشته باشی که خوب هم هستی. فکر می‌کنم هیچ مشکلی با هر دو وجود ندارد و هر دو می‌توانند با هم باشند.  من فقط از فوتبال لذت می‌بردم و در آن خوب بودم.

آن موقع در چه پستی بودی؟

همیشه قرار بود وینگر باشم. وینگر چپ.

همیشه آرسنال بوده، نه؟ یادت هست کی فهمیدی که قراره اینجا قرارداد ببندی؟

یادمه پدرم به من گفت که من را استعدادیابی کردند. استعدادیاب‌ها به پدرم یک کارت دادن و گفتند: زنگ بزن. یادم است اولین باری که به "هیل اند" اومدم موقع اولین تستم بود. حتی ذره‌ای هم ترس نداشتم. فقط گفتم قرار است فوتبال بازی کنم، پس باید لذت ببرم و خیلی خوب بازی کردم. فکر کنم تو تیم "ب" تست دادم. آن‌قدر خوب بازی کردم که من را در تیم "الف" گذاشتند و از آن‌جا قرارداد بستم و از آن موقع تا حالا در آرسنالم.

طرفدار آرسنال بودن و بازی کردن برای آرسنال چقدر خاص است؟

این فقط یک رویاست که به حقیقت پیوسته است. بدیهی است که بزرگ شدن، رفتن به استادیوم و تماشای بازی آرسنال در بازی‌های مختلف و حالا حضور در زمین و همه افرادی که شما را تماشا می‌کنند شگفت‌انگیز است. من هنوز هم از هر لحظه لذت می‌برم.

به نظر شما کدام مربی یا هم‌تیمی سابق بیش‌ترین تأثیر را در دوران حرفه‌ای شما داشته است؟

 گفتنش سخت است. من همیشه در مورد داوید لوییز و پیر امریک اوبامیانگ صحبت می‌کنم. هر دوی آن‌ها در بدو ورود به تیم به من کمک زیادی کردند. نحوه استقبال آن‌ها از من، باعث شد خیلی در تیم احساس راحتی کنم. قهرمانانان خودم را از نزدیک می‌دیدیم و خیلی ساکت بودم. نمی‌خواستم کسی را اذیت کنم. آن‌ها از من استقبال کردند و این به من کمک کرد تا خودم را حس کنم و به من اعتماد به نفس دادند.

بیایید کمی بیش‌تر بوکایو ساکا را بشناسیم. اسم کامل شما چیست؟

اسم من بوکایو موسی آیوینکا تمیدایو ساکا است.

این به خاطر ریشه‌های نیجریه‌ای شماست، این‌طور نیست؟ آیا به آن افتخار می‌کنید؟

من به اصالت نیجریه‌ای خودم خیلی افتخار می‌کنم. هر دو والدین من در نیجریه بزرگ شدند، بنابراین بسیاری از ارزش‌های آن‌ها در من نهادینه شده است.

یک روز معمولی در دوران کودکی‌تان را برایم تعریف کنید. چه کسی در خانه بود؟

 وقتی در خانه بودم صبحانه می‌خوردیم. مادرم معمولاً سر کار می‌رفت، پدرم همیشه مراقب تغذیه ما بود.  نان کراس تند، سوسیس، مثل سوسیس خرد شده. فرانکفورتر و کمی سس کچاپ. این صبحانه من بود. نان کراس تند را برش می‌دهی، سوسیس را برش می‌دهی، آن را داخل نان می‌گذاری، بعد سس کچاپ می‌ریزی.

در مدرسه چطور بودی؟

من در مدرسه خیلی باهوش بودم. احساس می‌کردم می‌توانم اطلاعات را خیلی سریع دریافت کنم. در درک آن، تمام موضوعات مختلفی که توضیح می‌دادند و تدریس می‌کردند، خوب بودم. بنابراین، بله، می‌توانم بگویم که یادگیرنده خوبی بودم.

اولین کسی که بعد از بازی با او صحبت می‌کنی کیست؟

بستگی دارد چه احساسی داشته باشم. من واقعا اهل تماس تلفنی نیستم. معمولاً به برادرم پیامک می‌دهم. پیامک‌های زیادی دریافت می‌کنم، مخصوصاً اگر برنده شوید یا گل بزنید... خیلی‌ها به شما تبریک می‌گویند که خوب است.

یک روز تعطیل ایده‌آل برای شما چگونه است؟

صبح از خواب بیدار شوم، خودم به تنهایی پیاده‌روی کنم.

آیا دوست دارید برای خودتان وقت بگذارید؟

بله. اخیراً، بیش از هر زمان دیگری، دوست دارم در طبیعت قدم بزنم، فقط استراحت می‌کنم. فکر می‌کنم خیلی آرامش‌بخش است. بعد به لندن بروم، فقط با نزدیکانم غذا بخورم اگر انرژی بیش‌تری داشته باشم، شاید کمی خرید کنم.

سرگرمی‌هایت چیست؟

فوتبال. اخیرا قهوه درست کردن را دوست دارم. فکر می‌کنم الان یک باریستای پاره وقت هستم. سعی می‌کنم این هنر را یاد بگیرم. خیلی سخت است اما دارم به آن می‌رسم، هم‌چنین به زودی قرار است دوباره درس بخوانم.

اگر فقط می‌توانستید یک چیز دیگر در زندگی‌تان به دست آورید، آن چه بود؟

تمام جام‌ها برای آرسنال و انگلیس. قطعاً چیزی است که می‌خواهم در دوران حرفه‌ای‌ام به آن برسم.

انتهای پیام