طبق گزارش لیتستلی، در این روز، دولت‌ها، سازمان‌ها و افراد تشویق می‌شوند تا تلاش‌ها برای پیشگیری، حفاظت و توانبخشی قربانیان را تقویت کنند. هرچند برده‌داری ممکن است فصلی دردناک از تاریخ به نظر برسد اما جهان امروز هنوز با سیستم‌هایی مبارزه می‌کند که افراد را در چرخه‌های کار اجباری، قاچاق، استثمار کودکان و اسارت به دام می‌اندازد.

این روز، آگاهی، پیشگیری و حمایت قوی از این افراد را تشویق و تضمین می‌کند که آزادی نه فقط حقی قانونی، بلکه واقعیت زنده برای همه است. تمرکز این روز بر ریشه‌کن کردن اشکال معاصر برده‌داری مانند قاچاق انسان، استثمار جنسی، بدترین اشکال کار کودکان، ازدواج اجباری و به کار گرفتن اجباری کودکان برای استفاده در درگیری‌های مسلحانه است.

تخمین زده می‌شود، حدود ۵۰ میلیون نفر در سراسر جهان در بردگی مدرن گرفتار هستند و بسیاری از آنان در معرض کار اجباری یا سایر اشکال استثمار اجباری قرار دارند و در این میان، به ویژه زنان و کودکان آسیب‌پذیر هستند. عاملان این جنایت اغلب از فقر، نابرابری، تبعیض، آوارگی و فقدان حمایت برای هدف قرار دادن گروه‌های آسیب‌پذیر ازجمله زنان، کودکان، جوامع بومی، اقلیت‌ها و کارگران مهاجر سواستفاده می‌کنند. در این زمینه، سازمان بین‌المللی کار (ILO) و نهادهای مختلف سازمان ملل‌ متحد بارها بر لزوم اقدام جمعی برای پایان‌ دادن به برده‌داری مدرن، تضمین عدالت و توانبخشی برای قربانیان و تقویت چارچوب‌های قانونی و آگاهی‌بخشی برای جلوگیری از استثمار تاکید کرده‌اند.

بر اساس گزارش آنلاین خبر، از آنجایی که استثمار مدرن همچنان بسیاری را تحت تاثیر قرار می‌دهد، نیاز به آگاهی، عدالت، شمول اجتماعی و حمایت از حقوق بشر، بیش از پیش ضروری شده است. این روز نه فقط یادآوری، بلکه فرصتی برای تعهد به اقدامات مشخص در حمایت از کسانی است که همچنان آسیب‌پذیرترین و استثمارشده‌ترین افراد هستند. 

برده‌داری مدرن

برده‌داری مدرن، اصطلاحی فراگیر است که شامل کار اجباری، اسارت ناشی از بدهی، قاچاق انسان و ازدواج اجباری می‌شود. در قلب آن، استثماری نهفته است که فرد به دلیل تهدید، اجبار، فریب، خشونت یا سواستفاده از قدرت نمی‌تواند از آن رهایی یابد. این بی‌عدالتی را می‌توان در همه جا یافت و از مرزهای اجتماعی، فرهنگی و مذهبی عبور می‌کند. تکان‌دهنده است که بیش از نیمی از کل کار اجباری و یک چهارم کل ازدواج‌های اجباری در کشورهای با درآمد متوسط ‌رو به بالا و کشورهای با درآمد بالا رخ می‌دهد، مکان‌هایی که اغلب تصور می‌شود از چنین سوءاستفاده‌هایی در امان هستند.

طبق گزارش ارسی دیا، انگلیس نیز از این قاعده مستثنی نیست. در واقع، موارد ابتلا به طرز چشمگیری در حال افزایش است. در جدیدترین آمار موجود که شامل سه‌ماهه منتهی به پایان سپتامبر ۲۰۲۵ می‌شود، تعداد افرادی که در شرایط برده‌داری مدرن تایید شده‌اند، در مقایسه با مدت مشابه در سال میلادی گذشته، ۳۵ درصد افزایش یافته است. این نتایج یادآوری آشکار محسوب می‌شود که برده‌داری مدرن دور نیست و در میان ماست.

درک برده‌داری مدرن؛ واقعیت پنهان اما جهانی

برده‌داری مدرن همیشه قابل مشاهده نیست. این پدیده مانند گذشته شامل زنجیر، حراج یا بازارهای برده‌فروشی نمی‌شود. در عوض، در اشکال آرام‌تر و پنهان‌تری وجود دارد که پشت مشکلات اقتصادی، مهاجرت، نابرابری جنسیتی و جرایم سازمان‌یافته پنهان می‌شوند. امروزه، برده‌داری اغلب به‌صورت کار اجباری در کارخانه‌ها و کارگاه‌های ساختمانی، اسارت ناشی از بدهی در مزارع و کوره‌ها، قاچاق در سرگرمی و شبکه‌های غیرقانونی و استثمار کودکان در کارهای خانگی و صنایع خطرناک ظاهر می‌شود. این شیوه‌ها با استفاده از تهدید، خشونت، فریب و عدم تعادل قدرت، آزادی افراد را سلب می‌کنند.

اَشکال مهم برده‌داری مدرن

کار اجباری

کار اجباری زمانی اتفاق می‌افتد که افراد تحت تهدید، دستکاری یا کنترل فیزیکی مجبور به کار می‌شوند. بسیاری از کارگران با وعده‌های دروغین شغل، فرصت‌های مهاجرت یا وام به دام می‌افتند. کارفرمایان ممکن است مدارک هویتی را مصادره، جابجایی را محدود کنند یا کارگران را بترسانند و ترک کار را برای آنان غیرممکن سازند.

قاچاق انسان

قاچاق انسان، یکی از بدترین اَشکال برده‌داری مدرن است. قاچاقچیان افراد را فریب می‌دهند یا می‌ربایند و از آنان برای اهداف تجاری، جنسی یا کاری سواستفاده می‌کنند. بازماندگان منزوی، تهدید و اغلب برای جلوگیری از فرار از مکانی به مکان دیگر منتقل می‌شوند. قاچاق در شرایطی رونق می‌گیرد که افراد فاقد ثبات اقتصادی یا حمایت قانونی هستند.

کار کودکان و استثمار

کودکان در سراسر جهان مجبور به انجام کارهای خطرناکی می‌شوند که به رشد جسمی و روانی آنان آسیب می‌رساند. از کار در کارخانه‌ها و ساخت‌وساز گرفته تا خدمات خانگی و دستفروشی خیابانی، کودکان استثمار شده با ساعات طولانی و شرایط خطرناک روبرو و از آموزش محروم هستند همچنین در چرخه فقر گرفتار می‌مانند.

ازدواج اجباری و زودهنگام

میلیون‌ها دختر و زن جوان بدون رضایت خود، اغلب به دلیل فشار فرهنگی یا مشکلات اقتصادی، مجبور به ازدواج می‌شوند و پس از ازدواج، با بردگی خانگی، سواستفاده و وابستگی مادام‌العمر مواجه خواهند شد. ازدواج اجباری در سطح جهانی به‌عنوان نوعی برده‌داری شناخته می‌شود زیرا استقلال و آزادی انتخاب فرد را از بین می‌برد.

اسارت ناشی از بدهی

اسارت در بدهی، افراد را به کارفرمایان استثمارگری وابسته می‌کند که ادعای بازپرداخت وامی را دارند که به نظر نمی‌رسد هرگز کاهش یابد. کارگران ممکن است سال‌ها، گاهی اوقات حتی تمام عمر خود را در شرایط سخت با دستمزد کنترل شده کارفرما کار کنند.

بردگی خانگی

کارگران خانگی به ویژه هنگامی که در خانه کارفرمای خود زندگی می‌کنند، بسیار آسیب‌پذیر هستند. بسیاری از آنها از سواستفاده جسمی، عدم پرداخت دستمزد، ساعات کاری طولانی و محدودیت‌های رفت‌وآمد رنج می‌برند. انزوای آنان، درخواست کمک یا حمایت قانونی را دشوار می‌کند. 

برده‌داری مدرن به دلیل آسیب‌پذیری‌ها و نابرابری‌ها پابرجا می‌ماند و جوامع حاشیه‌نشین اغلب به دلیل فقدان سیستم‌های حمایتی، حمایت قانونی و ثبات اقتصادی، هدف قرار می‌گیرند. فقر و کمبود فرصت‌ها، دسترسی محدود به آموزش، مهاجرت و آوارگی، نابرابری جنسیتی و قوانین کار ضعیف از مهمترین عوامل ماندگاری برده‌داری مدرن هستند.

پیام دبیرکل سازمان ملل متحد به مناسبت روز جهانی لغو برده‌داری ۲۰۲۵

طبق گزارش سایت بنگلادش، در روز جهانی لغو برده‌داری، ما قربانیان گذشته، به ویژه بیش از ۱۵ میلیون مرد، زن و کودک در سراسر آفریقا را به یاد می‌آوریم.

ما زخم‌های دردناکی را که بردگی آنان بر جوامع ما گذاشته است، ازجمله نابرابری‌های ساختاری و بی‌عدالتی‌های سیستماتیک که نسل‌ها ادامه داشته است، به یاد می‌آوریم. ما برای محافظت از حدود ۵۰ میلیون نفری که اکنون در اَشکال معاصر برده‌داری در سراسر جهان گرفتار شده‌اند که بسیاری از آنان، زنان و کودکان هستند، تجمع می‌کنیم.

ما درخواست خود را برای جلوگیری از قربانی شدن قربانیان بیشتر توسط نقض حقوق بشر مانند کار اجباری و ازدواج اجباری تکرار می‌کنیم.

سال ۲۰۲۶، صدمین سالگرد کنوانسیون برده‌داری و زمانی است که جامعه بین‌المللی تعهد جسورانه‌ای برای پایان دادن به برده‌داری در تمام اَشکال آن انجام داد. ما باید با همان عزم برای ریشه‌کن کردن اشکال معاصر برده‌داری اقدام کنیم. جهانی ساخته شده بر اساس آزادی، کرامت و عدالت برای همه نه تنها ممکن است، بلکه مسوولیت مشترک ماست.

طبق گزارش ان جیو فید، پایان دادن به برده‌داری نیازمند اقدام جمعی از سوی دولت‌هایی است که قوانین محکمی را اجرا می‌کنند و جوامع هوشیار می‌مانند. سازمان‌های مردم‌نهاد از بازماندگان حمایت و افراد شفقت و مسوولیت‌پذیری را انتخاب می‌کنند، بنابراین جهانی بدون برده‌داری امکان‌پذیر است.

با ایستادن در کنار هم، افزایش آگاهی و محافظت از جوامع آسیب‌پذیر، می‌توانیم آینده‌ای بسازیم که در آن هر فرد با عزت، آزادی و امید زندگی کند.

انتهای پیام