فاطمه قربانی، دبیر شورای صنفی دانشجویان دانشگاه علموصنعت در گفتوگو با ایسنا، ۱۶ آذر و «روز دانشجو» را فرصتی مناسب برای دغدغه ها و مطالبات دانشجویی دانست و با بیان اینکه مهمترین چالش روزمره دانشجویان این دانشگاه همچنان مسئله تغذیه است، گفت: نارضایتیها عمدتاً به کیفیت، بهداشت و همچنین محدودیتهای بودجهای بازمیگردد؛ مسئلهای که به کوچکتر شدن سفره دانشگاهها منجر شده و بهطور مستقیم بر نوع و میزان غذای ارائهشده تأثیر گذاشته است.
نقش و اختیارات شورای صنفی در حل مسائل دانشجویی
وی با اشاره به وظایف شورای صنفی در پیگیری مسائل رفاهی و صنفی دانشجویان گفت: شورای صنفی در حوزههایی مانند تغذیه، اسکان، سرویسها، وامهای دانشجویی و چند بخش دیگر مسئولیت دارد، اما میزان تأثیرگذاری آن وابسته به اختیاراتی است که دانشگاه به شورا واگذار میکند.
این دانشجو بیان کرد: از آنجا که شورای صنفی زیرمجموعه معاونت دانشجویی است، تا زمانی که معاونت با شورا همراستا نباشد یا مانعتراشی کند، شورا عملاً نمیتواند اقدام مؤثری انجام دهد. اما اگر اختیارات مطابق آییننامه به شورا ارائه شود، میتواند نقش قابلتوجهی در پیشبرد امور دانشگاه ایفا کند؛ چراکه از یکسو مشکلات را از سطح دانشجویان دریافت و منتقل میکند و از سوی دیگر با بررسی جزئیات میتواند پیشنهادهای اصلاحی ارائه دهد.
تغذیه؛ مهمترین دغدغه روزمره دانشجویان
قربانی با اشاره به اینکه تغذیه اصلیترین مسئله صنفی دانشجویان علموصنعت است، گفت: این موضوع هم در کیفیت و هم در بهداشت با چالش مواجه بوده و دانشجویان طی سالهای گذشته بارها نسبت به آن اعتراض داشتهاند.
وی افزود: کاهش بودجه دانشگاهها در کنار وضعیت اقتصادی کشور موجب شده نوع و مقدار غذای دانشجویان محدودتر شود و کیفیت آن نیز در برخی موارد کاهش یابد.
دبیر شورای صنفی ادامه داد: پیش از تشکیل دوباره شورای صنفی، تقریباً هیچ نظارتی بر تغذیه وجود نداشت و حتی کنارغذا ارائه نمیشد؛ اما اکنون برنامه غذایی با همکاری شورا تنظیم میشود، کنارغذاها و میوه به سبد غذایی بازگشته و دانشجویان بر فرآیند توزیع و بهداشت غذا نظارت دارند.
خوابگاهها؛ چالشی بزرگ و مزمن
وی با اشاره به وضعیت خوابگاهها گفت: با تشکیل کمیسیون اسکان در شورای صنفی، امکاناتی مانند سماورهای آبجوش و ونینگها به خوابگاه افزوده شد و کیفیت زندگی دانشجویان تا حدی بهبود یافت.
این دانشجو بیان کرد: تابستان گذشته شرایط اسکان بسیار دشوار و مشابه شرایط اضطراری بود، اما با همکاری شورا مدیریت شد و دانشگاه حتی برای دانشجویان کارشناسیارشد و دکتری بدون محدودیت خوابگاه فراهم کرد. حتی دانشجویانی که برای کارآموزی نیاز به خوابگاه داشتند نیز اسکان داده شدند.
قربانی افزود: با وجود این اقدامات، مشکل اصلی خوابگاهها کمبود ظرفیت است؛ چراکه ظرفیت آموزشی دانشگاه افزایش مییابد اما ظرفیت رفاهی متناسب با آن توسعه پیدا نمیکند. به همین دلیل اتاقهایی که استانداردشان چهار نفر است، اکنون با شش نفر تکمیل میشوند و این شرایط زندگی دانشجویان را بهشدت تحتتأثیر قرار داده است.
حملونقل و امکانات آزمایشگاهی
وی در بخش دیگری از سخنان خود گفت: در حوزه حملونقل تاکنون چالش جدی نداشتهایم و مشکل خاصی گزارش نشده است. برخی امکانات آزمایشگاهی نیز نیازمند تقویت است؛ اما در مقایسه با مسائل تغذیه و خوابگاه، اهمیت آن کمتر بوده است.
اینترنت؛ بزرگترین چالش جاری دانشجویان
قربانی با اشاره به اینکه یکی از مهمترین مشکلات فعلی دانشگاه، اینترنت است، گفت: چه در خوابگاهها و چه در فضای دانشگاه، مسئله قطعونوصل مکرر اینترنت و ضعف آنتندهی به یکی از اصلیترین گلایههای دانشجویان تبدیل شده است.
دبیر شورای صنفی دانشجویان دانشگاه علموصنعت با اشاره به تداوم مشکلات زیرساختی گفت: وضعیت آنتندهی در خوابگاهها بهشدت نامطلوب است و بسیاری از دانشجویان حتی برای تماس با خانواده با مشکل مواجهاند.
وی توضیح داد: در بلوکهای خوابگاهی و حتی در برخی نقاط دانشگاه آنتن وجود ندارد و اینترنت نیز در شرایط بسیار ناپایداری قرار دارد؛ با وجود صرف هزینه، مراجعه کارشناسان و همکاری پیمانکاران، مشکل همچنان حل نشده و سرعت اینترنت بهویژه در خوابگاههای حکیمیه و مجیدی بسیار پایین است.
دسترسی اینترنت بدون فیلتر پس از جنگ
وی با اشاره به اجرای طرح دسترسی بدون فیلتر به یوتیوب گفت: دانشگاه علموصنعت یکی از نخستین دانشگاههایی بود که پس از جنگ این دسترسی برای آن فعال شد و در مقطع کوتاهی نیز کاملاً بدون فیلتر بوده است.
چالشهای آموزشی و بهداشتی در دانشکدهها
قربانی در ادامه با اشاره به مشکلات دانشکدهها افزود: بخش قابلتوجهی از مسائل دانشکدهها به کمبود فضای آموزشی و تجهیز ناکافی آزمایشگاهها مرتبط است. برخی آزمایشگاهها فضای بسیار محدودی دارند و تجهیزاتشان پاسخگوی نیاز دانشجویان نیست. از سوی دیگر، مسائل بهداشتی دانشکدهها مانند وضعیت سرویسهای بهداشتی و نظافت فضاهای آموزشی با استاندارد مطلوب فاصله دارد و شورا تلاش میکند این موارد را مدیریت و به دانشگاه منتقل کند.
میزان توان تشکلهای دانشجویی در پیگیری مطالبات
وی در پاسخ به پرسشی درباره میزان توانایی تشکلها در پیگیری مطالبات گفت: توان هر تشکل به دو عامل اصلی بستگی دارد؛ نخست پیشینه فعالیت و دوم میزان اختیاراتی که دانشگاه واگذار میکند.
این فعال دانشجویی توضیح داد: برخی تشکلها که نزدیک به ۱۰ سال فعالیت مداوم دارند بهدلیل سابقه قوی، در پیگیری مطالبات با قدرت و سرعت بیشتری به نتیجه میرسند. اما شورای صنفی علموصنعت پس از حدود پنج سال تعلیق، فعالیت خود را از صفر آغاز کرد و ماههای نخست صرف قانعکردن مسئولان نسبت به تعریف قانونی شورا و لزوم پاسخگویی به دانشجو شد.
تغییر معاون دانشجویی و اثر آن بر عملکرد شورا
قربانی با اشاره به نقش تعیینکننده معاونت دانشجویی در میزان قدرت شورا گفت: در یک سال گذشته دو معاونت مختلف در دانشگاه مستقر بودهاند و تفاوت عملکرد آنان بسیار چشمگیر بوده است.
وی بیان کرد: در دوره نخست حتی اجازه ورود شورا به سلف داده نمیشد، اما با تغییر معاونت، رویکرد دانشگاه کاملاً متفاوت شد و فضای تعامل دوستانهتری با دانشجویان شکل گرفت. نتیجه این تغییر، افزایش چشمگیر دستاوردهای شورا بود؛ تا آنجا که طی پنج، شش ماه گذشته حدود ۴۰ تا ۵۰ مورد مطالبه دانشجویی به نتیجه رسیده، در حالی که در دوره پیشین این عدد به پنج مورد هم نمیرسید.
فشار تحصیلی و تأثیر کمبود تجهیزات بر سنوات دانشجویان
وی با اشاره به سختیهای آموزشی رشتههای مهندسی گفت: فشار پاسکردن درسها بهویژه در رشتههای فنی بسیار بالاست و بخش زیادی از این فشار ناشی از کمبود تجهیزات آزمایشگاهی است.
قربانی افزود: بسیاری از رشتهها مانند مهندسی مواد یا مهندسی شیمی بخش عمده دروسشان عملی و آزمایشگاهی است و نبود تجهیزات کافی سبب شده برخی دانشجویان نتوانند آزمایشهای خود را بهموقع انجام دهند؛ مسئلهای که به افزایش سنوات و تحمیل بار مالی بر آنها منجر میشود.
دبیر شورای صنفی توضیح داد: براساس مصوبه سازمان امور دانشجویان، هزینه غذا و خوابگاه پس از ورود به سنوات مازاد با ضریب دو محاسبه میشود و پس از دو ترم به ضریب سه میرسد؛ این در حالی است که تأخیر در فارغالتحصیلی بهدلیل کمبود امکانات، ناشی از قصور دانشگاه است نه دانشجو.
وی با اشاره به تداوم مشکلات سنوات و بار مالی تحمیلشده به دانشجویان گفت: این موضوع بارها در جلسات مختلف با مسئولان دانشگاه و همچنین مسئولان سازمان امور دانشجویان، از جمله دکتر حبیبا و سایر مدیران، مطرح شده است.
قربانی توضیح داد: سنواتی که برای دانشجویان در نظر گرفته شده با امکانات واقعی دانشگاهها ـ نه فقط علموصنعت، بلکه حتی دانشگاههایی مانند شریف یا دانشگاههای علامه و تهران ـ همخوانی ندارد و به دانشجو فشار مالی مضاعف وارد میکند.
وامهای دانشجویی و حذف وام ضروری
دبیر شورای صنفی دانشجویان دانشگاه علموصنعت درباره چالشهای مالی دانشجویان بیان کرد: شهریهها یا وامهای دانشجویی ارتباطی به دانشگاه ندارند و مستقیماً توسط سازمان امور دانشجویان تعیین میشوند. متأسفانه سال گذشته بهدلیل مشکلات مالی سازمان، وام ضروری که برای خرید لپتاپ و تجهیزات کمکآموزشی بود حذف شد؛ در حالی که این وام یکی از نیازهای جدی دانشجویان است.
وی افزود: امسال این موضوع را دوباره در سازمان و حتی در مجلس و کمیسیون تلفیق مطرح کردیم و قرار شد حذف وام تکرار نشود، اما مبالغ همچنان بسیار پایین است. بهطور مثال، حداقل هزینه خرید یک لپتاپ ساده حدود ۲۵ میلیون تومان است، در حالی که سقف وام خرید لپتاپ تنها ۱۰ میلیون تومان تعیین شده؛ رقمی که تناسبی با واقعیت بازار ندارد.
قربانی همچنین به وضعیت شهریهها اشاره کرد و گفت: هزینههایی که دانشگاه دریافت میکند در برابر این وامها بسیار بالاست؛ بهگونهای که شهریه برخی رشتهها حداقل ۲۰ میلیون تومان است و وامهای ۵ میلیونتومانی عملاً تأثیری در کاهش فشار اقتصادی بر دانشجویان ندارند.
کاهش مشارکت دانشجویان در فعالیتهای صنفی و تشکلی
دبیر شورای صنفی با اشاره به کاهش رغبت دانشجویان برای فعالیت در تشکلها گفت: اکنون دانشجوها کمتر تمایل دارند وارد فعالیت صنفی یا تشکلی شوند. دلیل اصلی این وضعیت، کاهش امید به تغییر و احساس بیاثر بودن مطالبهگری است.
وی توضیح داد: زمانی دانشجوها امیدوار بودند که با فعالیت، شرایط را بهتر کنند؛ اما امروز بسیاری ترجیح میدهند بدون ایجاد چالش، درسشان را بخوانند و برای خروج از کشور آماده شوند. این وضعیت باعث شده مشارکت در تصمیمگیریهای دانشگاه کاهش پیدا کند.
افزایش تمایل به مهاجرت در میان دانشجویان
قربانی با تأکید بر اینکه مهاجرت دانشجویان بهشدت افزایش یافته گفت: اکنون از مقطع کارشناسی تا دکتری بسیاری از دانشجویان قصد خروج از کشور دارند و این موضوع در دانشگاه ما بسیار پررنگ شده است. دلیل اصلی این روند، مشکلات اقتصادی و نبود چشمانداز روشن برای آینده است.
تبعیض میان تشکلها و محدودیتهای فرهنگی
وی با انتقاد از وضعیت فعالیت تشکلهای دانشجویی گفت: در علموصنعت تشکلها عملاً به دو دسته خودی و غیرخودی تقسیم شدهاند؛ برخی تشکلها حمایت کامل دریافت میکنند و در مقابل، برخی دیگر هیچ حمایتی ندارند.
قربانی افزود: در برگزاری اردوی معارفه امسال، حتی به شورای صنفی و بسیاری از تشکلهای فرهنگی و سیاسی اجازه دخالت داده نشد و صرفاً دو تشکل خاص ـ بسیج و دفتر فرهنگی ـ آن را برگزار کردند؛ آنهم با حمایت مستقیم برخی مسئولان دانشگاه. این اتفاق باعث شد فضای دانشگاه به سمت یکسویه شدن پیش برود.
نبود فضاهای جمعی و تفکیک گسترده در دانشگاه
وی با اشاره به شرایط فرهنگی و محیطی دانشگاه گفت: در علموصنعت تقریباً همه فضاها تفکیکشدهاند؛ از سلفها و کافهها گرفته تا فضاهای استراحت و حتی مکانهای عمومی.
دبیر شورای صنفی دانشجویان دانشگاه علموصنعت افزود: شاید عجیب باشد، اما فضای سبز دانشگاه نیز تفکیک شده و پارک بانوان با حصار از سایر بخشها جدا شده است؛ تنها فضای سبز بزرگ دانشگاه مختص دختران است و پسران اجازه ورود ندارند. استادیوم دانشگاه نیز بهصورت روزهای جداگانه برای دختران و پسران فعال است، با وجود اینکه فضای باز و دارای دوربینهای نظارتی است.
قربانی گفت: این شرایط باعث شده دانشجویان علموصنعت پس از پایان کلاسها به سرعت دانشگاه را ترک کنند و فضای تعامل و پویایی مشابه سایر دانشگاهها مانند دانشگاه تهران وجود نداشته باشد.
نقد بر نحوه برگزاری اردوی معارفه
وی با اشاره دوباره به اردوی معارفه تأکید کرد: اگر قرار است تشکلهای دانشجویی برگزارکننده باشند، باید همه آنها بهصورت برابر حق رأی و حق نظر داشته باشند؛ اما اگر قرار است دانشگاه برگزار کند، نباید تنها یک گروه محدود اختیار کامل داشته باشد.
او گفت: این روند باعث شده جو دانشگاه دچار دوگانگی و بیانگیزگی شود و بخشی از بدنه فعال دانشجویی عملاً کنار گذاشته شود.
امکانات دانشگاه برای دانشجویان دارای معلولیت
قربانی در ادامه به وضعیت دانشجویان دارای معلولیت اشاره کرد و گفت: دانشگاه بهطور معمول برای دانشجویان دارای معلولیت امکانات لازم را فراهم میکند. بهعنوان نمونه، دانشجویی در خوابگاه دختران داریم که یک پا ندارد و یک سوییت کامل و اتاقی همطبقه برای او در نظر گرفته شده تا در رفتوآمد دچار مشکل نشود. در حوزه معلولین تا جایی که مطلعم، مشکل خاصی گزارش نشده و حمایتها در حد امکان انجام میشود.
سختگیریهای پوشش در دانشگاه علموصنعت
وی درباره وضعیت پوشش دانشجویان دختر نیز توضیح داد: اگر دانشگاههای تهران یا دانشگاه شریف را نگاه کنید، بسیاری از دانشجویان دختر با شال در محوطه تردد میکنند؛ اما در دانشگاه علموصنعت، با مانتویی کوتاهتر از حد تعیینشده حتی اجازه عبور از ورودی داده نمیشود. تمام ورودیهای دانشگاه برای دختران و پسران جداست و هر دانشجو باید از دو مرحله کنترل حراست عبور کند؛ جایی که جزئیات پوشش بهدقت بررسی میشود. این سختگیریها حتی زمانی که دانشجو از خوابگاه خارج میشود – نه از درِ اصلی دانشگاه – نیز اعمال میشود و پوشش باید حتماً مورد تأیید باشد. شرایط پوشش در علموصنعت هیچ شباهتی به سایر دانشگاهها ندارد و بهمعنای واقعی، تفاوت زمین تا آسمان است.
قربانی با اشاره به تجربه تحصیل در سه دانشگاه گفت: در هیچیک از دو دانشگاه قبلی، حتی ۱۰ سال پیش، چنین سختگیریهایی وجود نداشت. برخوردها کاملاً سلیقهای است؛ لباسی که دو سال بدون مشکل با آن رفتوآمد کردهای، ممکن است ناگهان توسط فرد دیگری غیرمجاز شناخته شود و مجبور شوی به خوابگاه برگردی و لباس عوض کنی. اگر پوشش از نظر حراست تأیید نشود، کارت دانشجو ضبط میشود و انواع محدودیتها اعمال میگردد. در مقابل، دانشجویان اتباعی خارجی دانشگاه میتوانند با شال یا روسری آزادانه تردد کنند و هیچ سختگیریای وجود ندارد؛ موضوعی که عملاً نوعی تبعیض آشکار است.
مطالبات شورای صنفی و بهبود فضاهای دانشجویی
وی با اشاره به فرا رسیدن ۱۶ آذر، روز دانشجو، درباره برنامههای آینده شورای صنفی نیز گفت: در سطح کلان، مهمترین مطالبه ما پیگیری اصلاح آییننامه شورای صنفی است. این آییننامه نسبت به نسخه سالهای ۹۸ و ۹۹ بسیار محدودتر شده و بخش قابل توجهی از اختیارات شورا سلب شده است. بهعنوان نمونه، برگزاری برنامههای فرهنگی و آموزشی که پیشتر در اختیار شورا بود، اکنون بهطور کامل از شورا گرفته شده و این موضوع ارتباط دانشجویان با شورای صنفی را تضعیف کرده است. تا زمانی که این اختیارات بازنگردد، شورا نمیتواند نقش واقعی خود را در دانشگاه ایفا کند.
دبیر شورای صنفی دانشجویان دانشگاه علموصنعت ادامه داد: در مقیاس دانشگاه نیز پیگیر بهبود فضاهای فیزیکی هستیم. از جمله درخواستهایی که داشتیم، راهاندازی گیمنت دانشجویی است؛ فضایی که در اغلب دانشگاههای بزرگ از جمله دانشگاه تهران وجود دارد و حتی در دانشگاههای شهرستان نیز تأسیس شده، اما در علموصنعت هیچ مجوزی برای آن صادر نمیشود. همچنین تلاش کردیم فضای کار گروهی برای دانشجویان ایجاد شود تا بتوانند پروژههای خود را بهصورت جمعی انجام دهند، اما این موضوع هم تاکنون به نتیجه نرسیده است. حتی درخواست سادهای مانند برداشتن حصار پارک دانشگاه نیز به دلایل غیرمنطقی با مخالفت مواجه شده است.
قربانی در پایان تأکید کرد: امیدواریم با همراهی مجموعه وزارت علوم و سازمان دانشجویان، بخشی از این مشکلات برطرف شود تا شورا بتواند نقش واقعی خود را در پیگیری مطالبات دانشجویان ایفا کند.
انتهای پیام
نظرات