سیاوش منجزی، دبیر شورای صنفی دانشجویان دانشگاه صنعتی امیرکبیر در گفتوگو با ایسنا، با اشاره به مهمترین چالشهای صنفی و رفاهی دانشجویان گفت: مهمترین مشکلات امروز دانشجویان در حوزه خوابگاه، تغذیه و تجهیزات آموزشی ریشه در افزایش ظرفیت پذیرش دارد؛ در حالی که زیرساختهای دانشگاهی همپای آن توسعه نیافته است.
وی با بیان اینکه شورای صنفی باید نماینده جدی دانشجویان در تصمیمگیریها باشد، اظهار کرد: نقش ایدهآل شورای صنفی این است که بتواند دیدگاهها و مطالبات دانشجویان را وارد مسیر تصمیمسازی دانشگاه کند، اما در عمل نقش شورا بیشتر به انتقال دغدغهها و مشکلات دانشجویان به مدیران محدود شده است و میزان اثرگذاری آن وابسته به فضای مدیریتی هر دوره بوده؛ موضوعی که بارها باعث کاهش قدرت شورا شده است.
بحران خوابگاه و تغذیه؛ دو مطالبه اصلی دانشجویان
منجزی با اشاره به جلسات مشترک شوراهای صنفی با مسئولان وزارت علوم و مجلس گفت: در این جلسات، ۸۰ تا ۹۰ دبیر صنفی مهمترین شکایت خود را کمبود خوابگاه و ضعف جدی در تغذیه اعلام کردند. در شرایطی که سیاست وزارت علوم و دولت، افزایش روزانه ظرفیت پذیرش دانشجوست، دانشگاهها دیگر توان گسترش امکانات رفاهی متناسب با این افزایش را ندارند و ناچار از کاهش کیفیت یا حذف بخشی از خدمات میشوند.
وی درباره وضعیت تغذیه اظهار کرد: دانشگاهها به دلیل قراردادهایی که با نرخهای گذشته بسته شده، امروز قادر به تأمین مواد اولیه با کیفیت نیستند و این موضوع باعث افت شدید کیفیت غذا شده است. اکنون اعتراض اصلی دانشجویان حول همین دو مسئله، یعنی خوابگاه و تغذیه، متمرکز شده؛ در حالی که نباید چنین باشد.
دبیر شورای صنفی دانشجویان دانشگاه صنعتی امیرکبیر از جلسات مشترک شوراهای صنفی با مجلس و وزارت علوم خبر داد و گفت: محور اصلی شکایات دانشجویان، کمبود خوابگاه و افت کیفیت تغذیه است.
فرسودگی تجهیزات آموزشی و عقبماندگی در نوسازی آزمایشگاهها
دبیر شورای صنفی دانشگاه امیرکبیر درباره وضعیت امکانات آزمایشگاهی گفت: اگرچه مشکل حملونقل در امیرکبیر کمتر است، اما کمبود شدید تجهیزات آزمایشگاهی همچنان ادامه دارد. بهعنوان نمونه، برخی آزمایشگاهها مانند آزمایشگاه محیطزیست بیش از ۱۵ سال است که نوسازی نشدهاند. به گفته او، بسیاری از دانشکدهها حتی برای اداره امور روزانه یا خدمات رفاهی با محدودیت بودجه مواجهاند و بودجه نوسازی آزمایشگاهها عملاً گم شده است.
مطالبهگری دانشجویی زیر سایه فشارها
منجزی با اشاره به وضعیت فعالیت صنفی در فضای کنونی گفت: در سالهای اخیر اعتراضات دانشجویی به حاشیه رانده شده و با آنها مانند تجمعات خیابانی برخورد شده است، بنابراین ترجیح میدهم درباره این بخش اظهارنظر نکنم.
فشارهای تحصیلی بر دانشجویان فنی و نقش شورا در کاهش تنشها
وی درباره فشار شدید دروس و پروژههای عملی برای دانشجویان رشتههای مهندسی توضیح داد: یکی از نقاط مثبت دانشگاه امیرکبیر وجود مرکز مشاوره قوی است که میتواند تا حدی از فشارهای روانی دانشجویان بکاهد. اما در حوزه کیفیت آموزش، مشکلات رفاهی روزمره باعث شده این مسائل در اولویت قرار نگیرد و در حق دانشجو کوتاهی شود.
منجزی ادامه داد: شورای صنفی تلاش میکند با ارتباط مستمر با مسئولان دانشکدهها، اگر دانشجویی در زمینه کیفیت آموزش یا کمبود تجهیزات دغدغهای داشته باشد، موضوع را منتقل کرده و پیگیری کند. اما واقعیت این است که حجم مشکلات روزانه باعث شده بسیاری از مسائل آموزشی کمتر مورد توجه دانشجویان قرار گیرد.
فشار مالی؛ جدیترین چالش زندگی دانشجویی
منجزی با اشاره به اینکه مشکلات مالی بخش جداییناپذیر زندگی دانشجویی است، گفت: مسائل مالی مانند شهریه و وامهای دانشجویی بهویژه برای دانشجویان خوابگاهی و کمبرخوردار بسیار تعیینکننده است. حل این بحران نیازمند توجه جدی دولت و حمایت مالی دانشگاههاست. علاوه بر این، دانشگاهها میتوانند با همکاری خیرین، صنعت و نهادهای بیرونی بخش مهمی از نیازهای مالی دانشجویان را جبران کنند؛ موضوعی که همزمان به تقویت ارتباط دانشگاه و صنعت نیز کمک خواهد کرد.
وی افزود: بحث وامهای دانشجویی از پرتکرارترین دغدغهها در جلسات با وزیر علوم و کمیسیونهای مجلس بود و در صورت رسیدگی صحیح، میتواند کمک بزرگی به دانشجویان باشد.
مطالبات دانشجویان دختر و گروههای خاص
دبیر شورای صنفی دانشگاه امیرکبیر درباره وضعیت دانشجویان دختر و دیگر گروههای کمتر برخوردار توضیح داد: با توجه به شرایط جامعه امروز، حضور بانوان در حوزههای مختلف پررنگ است و دیگر نمیتوان آنان را در دستهای با عنوان اقلیت تعریف کرد. در عین حال، کمبودهای فرهنگی و ساختاری در برخی بخشها همچنان قابل مشاهده است. یکی از مهمترین وظایف شورای صنفی و نهادهای مشابه، فراهم کردن فرصت، ایجاد انگیزه و تقویت باور در میان دانشجویان دختر برای استفاده از این فرصتهاست.
نبود دسترسی مناسب برای دانشجویان دارای معلولیت
منجزی در ادامه با اشاره به وضعیت دانشجویان دارای معلولیت گفت: کوچکترین امکانات زیرساختی مناسبسازی در بسیاری از دانشکدهها وجود ندارد. دانشجویان دارای معلولیت حرکتی برای رسیدن به کلاسها یا فضاهای آموزشی ناچارند مسیرهای متعدد و دشوار را طی کنند. این مشکل تقریباً در اغلب دانشکدهها دیده میشود و ضروری است که دانشگاه در این زمینه اقدامات فوری انجام دهد.
کاهش امید دانشجویان به کارآمدی شورای صنفی
وی درباره میزان استقبال دانشجویان از فعالیتهای صنفی اظهار کرد: با توجه به تجربه سالهای گذشته و کمرنگ شدن نقش شورا توسط برخی دستگاهها، طبیعی است که بخشی از دانشجویان ناامید شوند. اما وظیفه ما این است که این اعتماد از دست رفته را تقویت کنیم و دوباره میان دانشجو و فضای مطالبهگری ارتباط ایجاد کنیم.
میزان تمایل دانشجویان به فعالیت صنفی یا سیاسی
منجزی درباره اینکه دانشجویان بیشتر به فعالیت صنفی تمایل دارند یا فعالیت در تشکلهای سیاسی بیان کرد: این موضوع به فضای هر دانشکده و دانشگاه بستگی دارد. اگر دانشجو ببیند شورای صنفی فعال است، در موضوعات مختلف به او کمک میکند و برای احقاق حقوق دانشجویان اثرگذار است، طبیعتاً به سمت فعالیت صنفی جذب میشود. این تمایل وابسته است به اینکه چه حقوق و امکاناتی برای شورای صنفی تعریف شده و شورا تا چه حد اختیار لازم برای پیگیری مطالبات دانشجویی دارد.
برنامه شورای صنفی برای سال آینده
وی با اشاره به برنامههای شورای صنفی برای سال تحصیلی پیش رو گفت: دانشگاه و دانشجو بخشی آگاه از جامعه هستند و میتوانند در شکلدهی فضای مطالبهگری سازنده نقش جدی داشته باشند. اگر این نقش در محیط دانشگاه تقویت شود، دانشجوی امروز به فرد آگاه و اثرگذار فردا تبدیل خواهد شد و سهم مهمی در ساختن آینده بهتر خواهد داشت.
منجزی در پاسخ به پرسشی درباره پیامش به دانشجویان امیرکبیر و جامعه دانشجویی کشور تأکید کرد: مهمترین توصیه من این است که دانشجویان نسبت به مسائل خود دغدغهمند بمانند و از پیگیری حقوق خود دست نکشند.
ضرورت عبور از نمایش و حرکت به سمت عمل
وی در پایان با اشاره به تجربه جلسات متعدد شورا با مجلس و وزارت علوم گفت: امروز توجه بیشتری به شوراهای صنفی ایجاد شده و این دیده شدن موضوع مثبتی است؛ اما زمانی اثربخش خواهد بود که بهجای نمایش و ظاهرگرایی، اقدام عملی صورت گیرد. ما در جلسات مختلف با مسئولان مشاهده کردیم که همه از مشکلات آگاهاند و میگویند قرار است حل شود، اما وقتی عمل اتفاق نمیافتد، طبیعی است که دانشجو دلسرد شود. اگر فضای جدیدی که برای شورا ایجاد شده به اقدام واقعی منجر شود، میتواند امید دانشجویان به آینده را افزایش دهد.
انتهای پیام
نظرات