فرزانه انظاری در گفتوگو با ایسنا با اشاره به اهمیت نقش پدر در رشد روانی و شخصیتی کودک، اظهار کرد: بازی یکی از ارکان مهم رشد و توسعه فردی و شخصیتی کودک است و نقش پدر در این فرآیند بسیار پررنگ است.
وی بیان کرد: اولین تاثیر مشارکت در بازی، تقویت ارتباط عاطفی است. زمانی که پدران با فرزندان خود بازی میکنند، نهتنها لحظات شادی برای کودک خلق میشود، بلکه این کار باعث تقویت رابطه عاطفی قوی و مطمئن بین پدر و فرزند خواهد شد و این ارتباط مثبت حس امنیت و اعتمادبهنفس کودک را افزایش میدهد.
این روانشناس و رواندرمانگر کودک و خانواده با بیان اینکه دومین موضوع، تقویت مهارتهای اجتماعی است، گفت: بازیها فرصت یادگیری چگونگی تعامل در گروههای اجتماعی را به کودک میدهد و مشارکت پدر در این بازیها میتواند به فرزند کمک کند تا مهارتهایی مانند همکاری، ایجاد حس همدلی، حل مسئله و ارتباطات غیرکلامی را بهتر بیاموزد.
وی حضور پدر در بازیهای کودکانه را عاملی موثر در کاهش اضطراب و استرس کودک دانست و افزود: این حضور میتواند احساس آرامش و امنیت را در کودک ایجاد کند. این فعالیتها بهویژه باعث کاهش اضطراب و استرسهای روزمره کودک میشود و در نتیجه، میتواند به بهبود سلامت روان او کمک کند.
انظاری با اشاره به نقش بازیهای مشترک در تقویت مهارتهای شناختی و هوش هیجانی کودک، تصریح کرد: بازیهای فکری و خلاقانهای که پدر با کودک انجام میدهد به تقویت مهارتهای شناختی مانند حل مسئله، تفکر انتقادی و همچنین کنترل هیجانات و مدیریت احساسات کمک میکند.
وی با بیان اینکه از دیگر تاثیرات مثبت بازی کردن پدر با کودک تقویت عزتنفس است، بیان کرد: زمانی که کودک در بازیها موفقیتهای کوچکی به دست میآورد و این موفقیتها از سوی پدر مورد تحسین قرار میگیرد، احساس عزتنفس او تقویت میشود و این موضوع میتواند در عملکرد تحصیلی و اجتماعی کودک در آینده تاثیر بسیار مثبتی داشته باشد.
این روانشناس و رواندرمانگر کودک و خانواده تاکید کرد: در نهایت بازی پدر با کودک نه تنها باعث ارتقای سلامت روانی کودک میشود، بلکه روابط خانوادگی را نیز تقویت میکند. پدران با داشتن نقش فعال در بازیها میتوانند سهم بزرگی در شکلگیری شخصیتی متعادلتر و سالمتر برای فرزندان خود داشته باشند.
انتهای پیام
نظرات