به گزارش ایسنا، نشریه نیویورک تایمز با استناد به اظهارات یک مقام ارشد بازنشسته شاباک، گزارش داد که ترور «یاسر ابو شباب» (رهبر یک گروه محلی در غزه که از سوی اسرائیل حمایت می‌شد) نشان‌دهنده شکست استراتژی تل‌آویو برای جایگزینی حماس با عاملان محلی است. این گزارش تأکید می‌کند که همکاری آشکار با اسرائیل، اعتبار این گروه‌ها را در چشم مردم فلسطین نابود کرده و سرنوشت آن‌ها را به سوی «پایانی خونین» سوق می‌دهد.

نیویورک تایمز در گزارشی تحلیلی به شکست استراتژی اسرائیل در حمایت از گروه‌های شبه‌نظامی محلی در نوار غزه برای مقابله با حماس پرداخته و اذعان کرده است که این رویکرد نتیجه‌ای جز انزوا و خشونت به همراه نداشته است.

این گزارش بر ترور «یاسر ابو شباب»، سرکرده گروه «القوات الشعبی» در جنوب غزه که تل‌آویو تلاش داشت از او به عنوان جایگزینی محلی برای حماس استفاده کند، متمرکز شده است.

نیویورک تایمز به نقل از شالوم بن حنان، مقام ارشد بازنشسته سازمان اطلاعات داخلی اسرائیل (شاباک)، نوشت که گروه‌های فلسطینی که از حمایت و پشتیبانی اسرائیل برخوردار بودند و مأموریت‌های امنیتی و نظامی را به نیابت از ارتش این رژیم انجام می‌دادند، «تهدید واقعی برای حماس ایجاد نخواهند کرد.»

بن حنان تأکید کرد که ارتباط علنی این گروه‌ها با اسرائیل، تصویر آن‌ها را در افکار عمومی فلسطین کاملاً لکه‌دار کرده است. وی افزود: «این شبه‌نظامیان همیشه به عنوان خائن تلقی خواهند شد و هیچ‌کس تمایلی به نزدیک شدن به آن‌ها نخواهد داشت.»

به گفته این مقام سابق، اگرچه حضور این نیروها بار عملیاتی را از دوش نیروهای اسرائیلی سبک‌تر کرد، اما در عین حال سرکردگان آن‌ها را به اهدافی حتمی تبدیل ساخت.

بر اساس گزارش نیویورک تایمز، اسرائیل با حمایت و تجهیز گروه ابو شباب در اطراف رفح، سعی در یافتن جایگزین‌هایی برای حکومت حماس داشت. اما این «شرط‌بندی» با کشته شدن ابو شباب به دست یک عشیره فلسطینی در جنوب نوار غزه پایان یافت، در حالی که مرگ او در غزه با استقبال و به عنوان «سرنوشت محتوم هر خائنی» جشن گرفته شد.

این روزنامه آمریکایی همچنین تأکید کرد که اکثریت قریب به اتفاق فلسطینی‌ها، ابو شباب را شخصیتی مردود می‌دانستند؛ نه تنها به دلیل هماهنگی‌های امنیتی‌اش با اسرائیل، بلکه به دلیل اتهاماتی مبنی بر حمله به کاروان‌های کمک‌های بشردوستانه در اوج قحطی، که تصویر او را به عنوان «ابزار ایجاد هرج و مرج» که اسرائیل از آن بهره‌برداری می‌کرد، عمیق‌تر می‌نمود.

در پایان، گزارش با این نتیجه‌گیری خاتمه یافت که تجربه ابو شباب، شکست استراتژی اسرائیل در ساختن «عاملان محلی» را برجسته می‌کند و بر این حقیقت ریشه‌دار در جامعه فلسطین تأکید دارد که «همکاری با اشغالگر نه تنها مشروعیت نمی‌بخشد، بلکه به انزوا و پایانی خونین منتهی می‌شود.»

انتهای پیام