كارشناسان استان سيستان و بلوچستان به‌ندرت در پروژه‌ي شهر سوخته به‌كار گرفته مي‌شوند؛ درحالي‌كه آنها بومي منطقه‌اند و بيشتر از كارشناساني كه از استان‌هاي شمالي يا خارج كشور مي‌آيند، با محيط آشنا هستند. گروه كاوش و مطالعه‌ي شهر سوخته شامل كارشناسان داخلي و خارجي هر سال به سرپرستي دكتر منصور سجادي در اين محوطه تاريخي به حفاري و پژوهش مي‌پردازند و اكنون در نيمه راه فصل نهم كاوش شهر سوخته هستند. احمد رضا شيخ - باستان شناس - يكي از اعضاي اين هيات است. وي با اشاره به اين‌كه در هر فصل كاوش در گورستان، منطقه‌ي صنعتي و منطقه‌ي مسكوني حفاري مي‌شود، گفت: در زمينه‌هايي كه متخصص داخلي نداشته باشيم، به دعوت سرپرست هيات، كارشناساني از كشورهاي ديگر با پروژه‌ همكاري مي‌كنند. همچنين اشيايي كه در حفاري‌ها به‌دست مي‌آيند، اگر به مطالعه نياز داشته باشند، در پايگاه نگهداري مي شوند و اگر شي موزه‌يي باشند، به موزه‌ي زاهدان منتقل مي‌شوند تا پس از ساخت موزه‌ي شهر سوخته، تمام اشياي مربوط به اين محوطه به همان منطقه منتقل شوند. وي با بيان اين‌كه باستان‌شناسان پس از پايان فصل كاوش و در طول سال نمي‌توانند شهر سوخته را حفاري كنند، اظهار داشت: مجوز كاوش در اختيار دكتر سجادي است و در طول سال، كارشناسان اطراف محوطه را بررسي و سفال‌هاي به دست آمده را طراحي مي‌كنند. البته در طول دو ماه فرصتي كه براي كاوش در نظر گرفته شده است، به اندازه‌اي مواد فرهنگي به دست مي‌آيد كه مطالعه‌ي آن‌ها زمان زيادي مي‌گيرد. شيخي در پاسخ به اين پرسش كه آيا وضعيت نگهداري از اشياي تاريخي در پايگاه شهر سوخته، استاندارد است، گفت: تا حدودي شرايط براي نگهداري اشيا در داخل پايگاه مطلوب است، ولي اين شرايط صد درصد نيست؛ همان‌طور كه بسياري از موزه‌هاي كشور نيز استانداردهاي واقعي را ندارند. در راستاي بهبود شرايط نيز تعدادي از كارشناسان استان براي آموزش به موزه‌ي ملي اعزام شده‌اند. وي درباره‌ي نحوه نگهداري از آثا ر معماري به دست آمده در هر فصل كاوش نيز، توضيح داد: بقاياي معماري پس از بيرون آمدن از خاك با پلاستيك پوشانده و روي آنها كاهگل گرفته مي‌شود؛ هرگاه كه كاهگل‌ها از بين برود، نيز دوباره تجديد مي‌شوند تا رطوبت و ديگر عوامل جوي بر آثار تاثير نگذارد. انتهاي پيام