علي آهني، سفير ايران در پاريس تاكيد كرد: با توجه به نظارت دائم آژانس جای هیچ گونه نگرانی از برنامه هستهيی ایران وجود ندارد.
به گزارش خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، سفير ايران در فرانسه در مقالهاي كه در روزنامه لوموند به چاپ رسيده است نوشت: ایران 22 سال قبل از فرانسه معاهده ان.پی.تی را امضاء کرده است.
متن اين مقاله بدين شرح است:
«همانگونه که اولین تماسهای رسمی میان ایران و فرانسه (در اواخر قرن 13 میلادی) و یا سفرنامه شوالیه شاردن (قرن 17 میلادی) و یا کتاب «نامه های فارسی» اثر مونتسکیو (قرن 18 میلادی) و یا انتخاب نام سعدی به احترام سعدی شیرازی شاعر مشهور ایرانی، در خانواده «سعدی کارنو» رئیس جمهور معروف جمهوری فرانسه (قرن 19 میلادی) نشان میدهد، روابط 700 ساله دو ملت بزرگ ایران و فرانسه ریشههای عمیق در تاریخ دو کشور دارد.
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران در، شرائط بینالمللی و برخی مشکلات در روابط دو جانبه، مانع از آن شد که رابطه میان دو کشور تقویت شده و ظرفیتهای مشترک مورد استفاده قرار گیرد. علاوه بر آن، متاسفانه طی سالهای اخیر مناسبات و همکاریهای ایران و فرانسه به طرز غیر قابل قبول و ناعادلانهای، شدیدا تحت الشعاع موضوع هستهيی قرار گرفته است.
برنامه هستهيی ایران بیش از نیم قرن گذشته با مشارکت کشورهای غربی از جمله فرانسه، آغاز شده و با اهداف کاملا غیر نظامی و در راستای تامین نیازهای توسعهيی کشور ادامه یافته است. باید یادآور شد که ایران عضو آژانس بینالمللی انرژی اتمی است و سالها قبل از فرانسه معاهده عدم اشاعه هستهيی را تصویب كرده است؛ حتی قبل از آنکه فرانسه به عضویت آن درآید (معاهده NPT در ایران در سال 1970 و در سال 1992 در فرانسه به تصویب رسیده است). کلیه فعالیتهای هستهيی ایران تحت نظارت آژانس بین المللی انرژی اتمی قرار دارد و در نتیجه ادامه فعالیتهای هستهيی و غنی سازی اورانیوم در ایران جای هیچگونه نگرانی ندارد؛ همانگونه که بیش از 4000 نفر ـ روز بازرسی، از سوی بازرسان آژانس بین المللی در ایران، و دهها بازرسی سرزده اثبات کننده عدم وجود هرگونه انحراف در برنامه هستهيی ایران بوده است.
مذاکرات از سر گرفته شده در استانبول در ماه ژانویه با گروه 5 بعلاوه 1 ( آمریکا، روسیه، چین، فرانسه و انگلیس به علاوه آلمان)، روز 23 ماه می در بغداد ادامه خواهد داشت. این مذاکرات می تواند با اراده جدی طرفین و به شرط واقع بینی در مذاکرات ، راه را برای رسیدن به یک تفاهم هموار كند تا از یک طرف، نگرانی طرف مقابل مرتفع شود و از طرف دیگر ادامه برنامههای هستهيی و غنی سازی صلح آمیز در ایران و همچنین برقراری همکاری جامع و گسترده میان طرفین را تضمین كند. در این راستا، اگرچه قابل تصور نمیشود كه فرانسه از سایر متحدین خود فاصله بگیرد، اما لااقل میتوان امید داشت که فرانسه موضع واقع بینانه و سازندهای را اتخاذ کند و برای به رسیمت شناخته شدن حقوق مسلم ایران در زمینه فن آوری هسته ای غیر نظامی برمبنای اصل 4 معاهده 1968 در خصوص عدم اشاعه هسته ای ، اقدام نموده و نهایتا نقش خود را برای موفقیت مذاکرات ایفا نماید.
بدین ترتیب کانالهای گفت وگوی سازنده و در سطح بالا احیا شده و مجددا روابط تاریخی ویژه ایران و فرانسه ، آنگونه که شایسته عظمت این دو تمدن است، برقرار خواهد شد.
این روابط بازسازی شده، براساس احترام متقابل و تمایل برای تامین هرچه بهتر منافع مشترک دو کشور، امکان گشایش فصلی نوین در همکاریهای فیمابین را فراهم خواهد ساخت.»
انتهاي پيام
نظرات