بنابر آمار دولت آمریکا، در سال ۲۰۱۳، نفت کش ها روزانه حدود ۲.۹ میلیون بشکه نفت خام و محصولات نفتی از طریق تنگه های ترکیه بین دریای سیاه و مدیترانه حمل می کردند که این رقم حدود ۳ درصد از کل عرضه جهانی نفت را تشکیل می دهد.

ترکیه هم چنین دو خط لوله ی مهم یکی از آذربایجان و دیگری از عراق را داراست که هر ۲ به  بندرگاه جیهان در مدیترانه ختم می شوند.

با این که گنجایش مشترک آنها به حدود ۲۰۷ میلیون بشکه در روز می رسد، اما انتقال به دلیل حمله های مکرر به خطوط  لوله گاز و کاهش تولید در آذربایجان، کم تر از این حد بوده است. بنابر گفته ی مقام دولتی کرد، ترکیه-کردستان هم چنان باز بوده و درحقیقت تاثیری بر انتقال گاز نگذاشته است.

درسال گذشته صادرات نفت آذربایجان از طریق ترکیه به طور میانگین ۷۲ هزار بشکه در روز بوده است در صورتی که صادرات از عراق از منطقه کردستان در شمال کشور، زمانی که حمله ها اختلالی در انتقال ایجاد نکرده بودند به حدود ۶۰ هزار بشکه در روز رسیده بود.

ترکیه همچنین مسیر مهمی برای انتقال گار به اتحادیه اروپا محسوب می شود. در سال ۲۰۱۳، شرکت بی‌پی، شرکت های همکار با ساخت دو لوله گاز جهت حمل گاز از آذربایجان موافقت کردند قرار است از این لوله که دالان جنوبی گاز نامیده شده اند در اواخر سال ۲۰۱۹ اولین انتقال گاز انجام شود.

هر سال از میدان گازی شاه دنیز آذربایجان، ۱۶ میلیارد متر مکعب گاز از این مسیر انتقال پیدا می کند دولت و شرکت‌های ترکیه ای برای انتقال گاز از میدان گازی لویاتان، با اسرائیل در حال مذاکره هستند.

جیسون بردوف، کارشناس انرژی  مرکز سیاست انرژی جهانی دانشگاه کلمبیا بیان کرد که ترکیه قطب مهم ترابری جهت انتقال نفت و گاز بوده است.

وی همچنین افزود: هرگونه اختلال عرضه نفت و گاز، تاثیری اساسی بر بازار جهانی خواهد گذاشت.

در سال های اخیر آمریکا از طرح های افزایش عرضه گاز به اتحادیه ی اروپا از طریق ترکیه و استفاده از لوله های گاز این کشور به عنوان مسیری اصلی در صادرات نفت عراق، حمایت کرده است.

بردوف همچنین افزود که نا آرامی‌های ترکیه اهمیت این کشور را برای تمام مصرف کنندگان انرژی که تامین کنندگان انرژی متعددی دارند بار دیگر نشان داد. او همچنین افزود: "امینت انرژی در هنگام بروز حوادث غیر قابل پیش بینی با افزایش تنوع عرضه، تامین می شود."

انتهای پیام