این نویسنده در گفت‌وگو با ایسنا درباره ارزیابی‌اش از نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران اظهار کرد: نکته اول در نمایشگاه کتاب مکان برگزاری این نمایشگاه است که نقش بسیار مهمی در بازدید مخاطبان دارد. با توجه به این‌که نمایشگاه کتاب تهران سه مکان را تجربه کرده است؛ محل نمایشگاه‌های بین‌المللی تهران، مصلای امام خمینی (ره) و شهر آفتاب، برگزاری دوباره نمایشگاه کتاب در مصلای امام خمینی (ره) اقدام درستی بود.
او با بیان این‌که از مخالفان انتقال نمایشگاه کتاب به شهر آفتاب بوده است، گفت: معتقد بودم مکان نمایشگاه نباید تغییر کند زیرا نقش مهمی در بازدید مردم دارد. نمایشگاه باید در دسترس عموم باشند تا مردم به راحتی بتوانند به آن‌جا بروند. خیلی از مردم زمانی که نمایشگاه در مصلی بود چندبار فرصت می‌کردند برای بازدید بروند اما در یکی دو سال گذشته که در شهر آفتاب بود این امکان را نداشتند. شهر آفتاب از حداقل‌ها برخوردار نبود؛ مسافتش دور بود، با توجه به این‌که ساختمان‌ها نو بودند این توقع را ایجاد می‌کرد که امکانات خوبی در اختیار مردم قرار دهد اما این‌گونه نبود. مردم در پیدا کردن غرفه‌ها مشکل داشتند و مشکلات دیگر که باعث می‌شد حجم بازدیدکننده در سال‌های گذشته کاهش پیدا کند و شاید یکی از دلایلی که وزارت ارشاد تصمیم گرفت به مصلی بازگردد همین موضوع بود.
پارسی‌نژاد سپس بیان کرد: فکر می‌کنم برگزاری نمایشگاه به صورت سالانه کافی نیست و بهتر است در سال دو بار برگزار شود. همچنین باید شراطی وضع شود که در خرید کتاب یک قانون‌مندی به وجود بیاید نه به این صورت که ناشری فکر کند برند است و کمی تخفیف دهد و یا ناشری تخفیف زیادی بدهد. در واقع باید نظارت بر تخفیف‌ها به وجود بیاید. از طرف دیگر با گرانی کاغذ، قیمت کتاب خیلی افزایش پیدا کرده است؛ باید شرایطی فراهم شود که مبالغ تخفیف بیشتر باشد.
این نویسنده تأکید کرد: وزارت ارشاد باید حمایت و نظارت بیشتری بر تخفیف و عرضه کتاب داشته باشد و این‌گونه نباشد که فقط برگزاری نمایشگاه و اجاره غرفه‌ها را وظیفه خود بداند، فکر نمی‌کنم این موضوع نتیجه مطلوبی داشته باشد. وزارت ارشاد باید هدف خود را اشاعه فرهنگ کتاب‌خوانی قرار دهد و اگر لازم بود در این زمینه سرمایه‌گذاری کند تا جلو سودجویی برخی از ناشران را بگیرد.
او با بیان این‌که برگزاری نمایشگاه کتاب طی سال‌ها تأثیر خوب و عمیقی داشته است گفت: برگزاری نمایشگاه کتاب اتفاق فرهنگی بزرگی در عرصه کتاب و کتاب‌خوانی است، حتی برگزاری نشست‌های وزرات ارشاد می‌تواند تأثیر خوبی داشته باشد و مسائل و مشکلات نشر را بررسی کند. اما در حوزه کتاب‌های خارجی فکر می‌کنم روند رو به افولی داشتیم و سهمیه‌بندی‌ای که دولت برای خرید کتاب خارجی داشت دیگر دیده نمی‌شود.
پارسی‌نژاد درباره انتقادی که به نمایشگاه کتاب به خاطر تبدیل آن به فروشگاه وارد است، است گفت: ما نمایشگاه برگزار می‌کنیم که ناشران بیایند و کتاب‌های‌شان را عرضه کنند، تنها چیزی که در نمایشگاه کتاب ما چشم‌گیر است همان تخفیف ۱۰ -۱۵ درصدی است که زیاد هم قابل تعمق نیست، چند نشستی که در سرای اهل قلم برگزار می‌شود به خاطر این‌که برنامه‌ریزی دقیقی ندارند، دیده نمی‌شود.
این نویسنده با تأکید بر این‌که باید جنبه فرهنگی نمایشگاه را وسعت دهیم اظهار کرد: نمایشگاه‌های خارجی کتاب مکان مناسبی برای عقد قرارداد کتاب است و ناشران آمادگی دریافت طرح‌های نویسنده‌ها را دارند، یعنی جنبه تولید کتاب خیلی مهم است اما در کشور ما این ارتباط بین ناشران و نویسندگان وجود ندارد و ناشران ما فقط فروشنده هستند.
او در ادامه افزود: تفاوت عمده‌ای در سطح نظام دانش و سطح فرهنگی ناشران خارج از کشور و داخل کشور وجود دارد. همان‌طور که گفتم عمده ناشران ما فروشنده کتاب هستند و خودشان صاحب اندیشه و تفکر نیستند که این موضوع لطمه بزرگی به کتاب است. همچنین اکثر فروشنده‌هایی که در غرفه‌ها هستند اطلاعات ناقصی دارند و خیلی از مواقع مراجعه‌کنندگان را به سمت ادبیات عامه‌پسند می‌کشانند.
کامران پارسی‌نژاد سپس بیان کرد: وزارت ارشاد نباید به برگزاری نمایشگاه فقط به عنوان یک وظیفه کاری نگاه کند و باید کارگروه‌هایی تشکیل دهد و نشست‌هایی را در حوزه کتاب با ناشران و کارشناسان حوزه‌های مختلف داشته باشد، نظرات آن‌ها را جویا شود و آن‌ها را به تدریج اعمال کند. وزارت ارشاد هر سال یک‌سری افراد خاص را که هیچ‌گاه تغییر نمی‌کنند به نمایشگاه‌های خارجی می‌فرستند که هیچ اتفاقی نمی‌افتد و هیچ عملکرد مثبتی هم در نمایشگاه ندارند، وزارت ارشاد حداقل افرادی را بفرستد تا نمایشگاه‌های خارجی را رصد و راه‌کارهای مناسبی را برای ارتقای نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران پیدا کنند و برای جامعه مفید باشند.
او همچنین از عرضه رمان «شب دنیا»ی خود در سی و یکمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران خبر داد و درباره این رمان گفت: این رمان را کانون اندیشه جوان چاپ کرده است. کتاب به بازنگری وقایع جنگ پس از زمانی طولانی اختصاص دارد. درون‌مایه و مضمون داستان به هشت سال دفاع مقدس مربوط می‌شود، اما داستان جنگ نیست، نوعی واکاوی وقایع جنگ است. اتفاقات، دیدگاه‌ها، نظرات و باورهایی که در آن دوره مطرح بوده مانند مقوله شهادت‌طلبی، جبر و اختیار و مسائل دیگر در رمان مطرح می‌شود، در عین حال داستان حادثه‌محور است و سعی شده فلسفه تاریخ جنگ‌مان هم واکاوی شود.
سی و یکمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران با شعار «نه به کتاب نخواندن» از تاریخ ۱۲ تا ۲۲ اردیبهشت‌ماه در مصلای امام خمینی (ره) برگزار خواهد شد.
انتهای پیام
نظرات