به گزارش ایسنا، آخرین آمارها از این حکایت دارد که حجم نقدینگی در پایان سال گذشته به ۱۵۳۰ هزار میلیارد تومان رسیده که افزایش بیش از ۲۸۰ هزار میلیارد تومانی را نسبت به ابتدای همان سال نشان می‌دهد. به گفته کارشناسان، به دلیل اینکه برنامه منسجم و مدل اقتصادی مناسبی برای جذب آن تعریف نشده، طی سال‌های گذشته در برخی مواقع این پول‌ها به بازارهایی از جمله مسکن، ارز و طلا سرازیر شده که گرانی‌ و برهم خوردن بازار را به همراه داشته است.

دست‌اندرکاران بازار نظرات مختلفی درباره علت افزایش نقدینگی‌ که روزانه هزار میلیارد تومان به آن اضافه می‌شود، دارند و همچنین راهکارهایی برای چگونگی جذب آن مطرح می‌کنند. برخی معتقدند که این میزان نقدینگی بیشتر مختص عدد و رقمی است که فقط روی کاغذ است و پولی در کار نیست و برخی دیگر کاهش سودهای بانگی را دلیل افزایش نقدینگی‌ها و برهم خوردن بازار طلا و ارز می‌دانند.

آنچه قابل تامل است اینکه اغلب کارشناسان و دست‌اندرکاران بازار تاکید دارند که با ایجاد جذابیت در بخش های تولیدی و صنایع کوچک، پول‌های سرگردان باید جذب شوند تا تولید و اشتغال ایجاد کنیم اما برخی معتقدند که با توجه به شرایط اقتصاید موجود که صنایع و صادرات قوی نداریم سرمایه گذاری در این بخش‌ها در شرایط فعلی جذاب نیست لذا با افزایش سودهای بانکی، باید ارزش سرمایه های مردم را حفظ کنیم تا نقدینگی‌ها وارد بخش‌های غیر مولد نشوند.    

در این میان محمدحسین برخوردار - عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی ایران - معتقد است که افزایش نقدینگی‌ها آثار بدهی‌ها و معوقات بانکی دولت‌های قبل بوده که پرداخت نشده است. به گونه‌ای که پول‌ها در بانک‌ها ساکن شده و نقل و انتقالات محدود شده است، به همین دلیل بانک‌ها مجبور شدند به یکدیگر پول قرض دهند.

وی همچنین خلق پول‌های کاذب که بهره‌ای ندارد را از دیگر علل افزایش نقدینگی عنوان کرد.

برخوردار با بیان اینکه ارزش پول ملی ۳۰ تا ۴۰ درصد کاهش داشته است، گفت: در این میان مردم برای حفظ ارزش پول خود گاها وارد بازارهای طلا، سکه، ارز و ... شدند که تورم را در پی داشته است.

این عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی ایران همچون دیگر اعضای اتاق بازرگانی معتقد است که باید برای کنترل و جلوگیری از افزایش قیمت‌ها، جهت‌گیری‌ها به سمت تولید و اشتغال باشد اما با توجه به وضعیت اقتصادی ایران و سایه افزایش نقدینگی‌ها این امری به سختی امکانپذیر است، چراکه صنایع، صنایع مادر نیستند و کارخانه‌ها نیز رو به ورشکستگی می‌روند. طبیعتا زمانی که تولید قوی نداشته باشیم صادرات نیز وجود نخواهد داشت؛ لذا جذابیت سرمایه‌گذاری در این زمینه وجود ندارد.

برخوردار اظهار کرد: بانک‌ها با سودهای قبلی نتوانسته‌اند چرخش پول داشته باشند، به همین دلیل اقدام به افزایش نرخ سود کردند که سبب اعتراض دولت به آنها شد؛ در نتیجه سود سپرده‌های بانکی کاهش یافت و این باعث شد مردم پول های خود را از بانک ها خارج و وارد بازارهای غیر مولد کنند.

انتهای پیام