به‌ گزارش ‌ایسنا، با اجرایی شدن توافق هسته ای ایران ایر به عنوان ایر لاین حامل پرچم ایران توانست در جریان مذاکره با شرکت های بزرگ هواپیما ساز جهان سه قرارداد مجزا امضا کند.

در قالب این قراردادها این شرکت ایرانی ۱۰۰ فروند بوئینگ، ۸۰ فروند ایرباس و ۲۰ فروند ATR دریافت می‌کرد که می‌توانست پس از نزدیک به چهار دهه بار دیگر ناوگان این شرکت ایرانی را به جایگاه سابق خود نزدیک کند.

با وجود این که مقدمات نهایی شدن قرارداد در زمانی کوتاه به وجود آمده‌اند، اما اجرایی شدن آنها نیاز به مسائلی داشت که سنگ اندازی‌های سیاسی آمریکا مانع از آن می‌شد.  یکی از این بخش‌ها تامین منابع مالی مورد نیاز برای خرید هواپیماهای جدید ایران بود.

در متن قرارداد آمده بود که ایران ایر تنها پانزده درصد از مبلغ مورد نیاز برای خرید هواپیما به شکل نقدی پرداخت می‌کند و ۸۵ درصد باقی‌ مانده با استفاده از فاینانس بانک‌های خارجی تامین خواهند شد. با وجود آغاز مذاکرات با بسیاری از بانک‌ها فشارهای سیاسی آمریکا باعث شد هیچ یک از این قراردادها به مرحله نهایی نرسد و ایران ایر تنها بتواند ۱۶ فروند هواپیما که پول آنها به شکل نقدی تامین شده بود را وارد کشور کند.

با خروج رسمی دولت آمریکا از بر جام پرونده هواپیماهای بر جامی لااقل در کوتاه مدت با سه فروند ایرباس و ۱۳ فروند ATR بسته شد.

هواپیماهای ATR که با ظرفیت مسافری کمتر از ۱۰۰ نفر مناسب پروازهای کوتاه مدت و مسیرهای کم تقاضا هستند، در طول ماه‌های گذشته توانستند تعداد زیادی از فرودگاه‌های کوچک ایران را که برای سال‌های طولانی امکان پرواز گسترده نداشتند را فعال کنند. با این وجود یکی از اصلی‌ترین مقاصد پروازی ایران شهرها و کشورهای منطقه است که می‌تواند به عنوان یکی از اصلی‌ترین هدف‌ها برای گسترش نفوذ شرکت های ایرانی در نظر گرفته شود.

کشورهایی مانند امارات متحده عربی، قطر، عمان، عراق، سوریه، آذربایجان، ارمنستان و ترکمنستان به عنوان همسایگان ایران که از نظر مرزی نسبتا نزدیک به شمار می‌رود، گزینه مطلوبی برای هواپیماهای کوتاه برد  محسوب می‌شود. ‌

با توجه به این شرایط و نیازی که ایران ایر به استفاده از تمام ظرفیت ناوگان خود دارد، مدیرعامل این شرکت هواپیمایی خبر از آن داده است که ATR ها در مسیرهای بین‌المللی منطقه‌ای نیز فعال خواهند شد.

به گفته شرف بافی، پس از این که پرواز تهران ــ باکو با استفاده از هواپیماهای ATR برقرار شده است، حالا این شرکت تلاش می‌کند دیگر مسیرهای هوایی منطقه را نیز در نظر داشته باشد تا در صورت امکان پذیر بودن شرایط از ظرفیت این هواپیماهای کوچک برای برقراری پروازهای برنامه‌ریزی شده استفاده کند.

بر این اساس تمام مقاصد پروازی که تا ۶۰۰ کیلومتر از مرز ایران فاصله دارند، می‌توانند به عنوان مقاصد احتمالی پروازهای منطقه‌ای ATR به شمار روند و باید دید با توجه به نیاز جدی در فصل‌های پر مسافر مانند نوروز و تابستان ATRها توان آن را خواهند داشت که چگونه به این نیاز جدی ناوگان ایران پاسخ دهند.

انتهای پیام