این هنرمند نقاش در یادداشتی به موضوع تاثیر شیوع ویروس کرونا بر اقتصاد هنر و تحولات مثبتی که در پیش داشته، پرداخته است.

متن یادداشت تارا نظم‌علیزاده که در اختیار ایسنا قرار گرفته، به شرح زیر است:

«در خبرها آمده بود موزه‌ متروپولیتن تعدادی از کارمندهایش از جمله ۸۱ کارمند را که مستقیما با مخاطب‌ها در ارتباط بودند، اخراج کرده است. این روزها از این جنس خبرهای ناخوشایند کم نیستند و با پیش‌­بینی کارشناسان اقتصاد هنر، با یک رکود اقتصادی در فروش آثار هنری و یا حتی روند مجموعه‌داری در جهان روبه‌رو خواهیم شد.

در ایران نیز مانند بسیاری از نقاط جهان، عرصه هنر در ماه‌های اخیر با چالش­‌های زیادی روبه‌رو شده است. سال‌هاست نمایشگاه‌های پررونقی در آخر سال برگزار می­‌شود که با استقبال گالری‌دارهای حرفه‌ای هم همراه بوده و هنرمندان نیز به شرکت در آن تمایل داشتند. این نمایشگاه­‌ها محفل مناسبی برای فروش آثار هنری و به چرخش درآوردن چرخ­‌های اقتصاد هنر بود؛ اسفندماه هر سال افتتاحیه­ این نمایشگاه­‌ها بود که امسال این افتتاحیه­‌ها با اعلام حضور بیماری کووید ۱۹ در ایران همزمان شد. توقف این نمایشگاه­‌ها اولین ضربه به اقتصاد هنر بود و من از نزدیک شاهد بودم که هنرمندان بسیاری در پی این وضعیت، با مشکلات مالی مواجه شدند.

اما من نقاش و مدرس هنر هستم و اقتصاد هنر را به کارشناسانش وا می­‌گذارم و از زاویه­ حرفه­ خودم به این ماجرا نگاه می­‌کنم. هنرمندان همواره در سخت­‌ترین شرایط و تاریک‌­ترین روزها به دنبال باز کردن روزنه­‌های جدید و برافروختن روشنایی­‌ها هستند.

در میان تیرگی­‌هایی که ویروس کرونا خلق کرده است، می­‌توان به نکات مثبتی از این دوران قرنطینگی هم اشاره کرد. این قرنطینگی نوعی فراغت زمانی برای هنرمندان ایجاد کرده تا به خلق آثار جدید و به نتیجه رساندن پروژه‌های نیمه‌کاره‌شان بپردازند.

از سوی دیگر این جریان شروعی شده برای تولید آثاری با محوریت ویروس کرونا و شروع خوبی هم بوده است. شروعی که یادآور دوران شیوع طاعون است که از آن به عنوان مرگ سیاه یاد می­‌شد، اما هنرمندان در آن شرایط سخت آثاری مرتبط با طاعون خلق کردند از جمله آثاری که در ونیز ایتالیا خلق شد. این روزها نیز در زمینه­ خلق آثار هم فرصت ویژه‌ای برای تفکر، ایده‌پردازی و خلق پیش آمده است. در فضایی که نگرانی سلامتی اطرافیان وجود دارد و هنرمندان گاهی صحبت از ترس‌های پنهانی می‌کردند، اما با تکیه بر ابزار و ایده‌هایشان، خلق‌های خیلی کنش‌داری انجام دادند.

از سوی دیگر موزه­‌ها و گالری­‌های جهان در حال خلق فرصت­‌های جدید برای مخاطبانشان هستند؛ فرصت­‌هایی که با استفاده از ظرفیت فضای مجازی خلق شده است. بازدید مجازی از موزه­‌ها و گالری­‌های مطرح جهان رونق گرفته است و به نظر می­‌رسد فناوری به طور جدی وارد عرصه‌ کار هنری شده است، گالری‌دارها از لایوهای اینستاگرامی و فضاهای آنلاین برای فروش آثار استفاده می­‌کنند. با درایت گالری‌دارها که گاه فروش­‌های آنلاین با حداقل قیمت‌ها را آغاز کردند یک حرکت مالی‌ هم آغاز شده است که می­‌تواند به تدریج فشارها را کم‌تر و کم‌رنگ‌تر کند.

در زمینه­ آموزش هم بحث­‌های جدی و تخصصی به صورت آنلاین ایجاد شده است، برخی هنرمندان در یک حرکت جالب بررسی و روند تولید آثارشان را در فضای مجازی به اشتراک گذاشتند. هرچند قبلا هم این فضا وجود داشت، اما هیچ­گاه با این شدت و حجم نبود.

حقیقت این است که بسیاری از ما هنرمندان فکر نمی­‌کردیم فضای مجازی بتواند تا این حد موثر باشد. اما این روزها با اپلیکیشن­‌های متفاوت کلاس­‌ها و کارگاه­‌های متنوعی برگزار کردیم. خلاقیت‌هایی در بحث آموزشی کارگاهی در فضای مجازی دیده شد که اکثر هنرجوها و دانشجوها از این کارگاه­‌ها رضایت دارند؛ البته در کارگاه­‌ها حضور فیزیکی خیلی مهم است، اما با به کارگیری خلاقیت­‌ها حس خیلی جدا و کَنده‌شده‌ای به شرکت‌کنندگان در کارگاه­‌های آنلاین دست نداده است.

بسیاری از هنرمندانی که قبلا در فضای مجازی منفعل بودند، حالا بسیار فعالانه در این فضا حضور یافته­‌اند. این اتفاق یک جریان سیال و روان را بین هنرمندان و مردم ایجاد می­‌کند. گویا در فضای مجازی امکان گفت‌وگوها بیشتر شده و اگر پیشتر میان برخی هنرمندان و گالری­‌دارها نوعی گارد وجود داشت، اکنون با فضای مجازی این فاصله کمتر شده است و هنرمندان تهرانی و شهرهای دیگر کشور هم فرصت ارتباط بیشتری با هم پیدا کرده­‌اند و حتی هنرمندانی که از ایران مهاجرت کرده بودند اکنون با هنرمندان داخلی ارتباط بیشتری دارند. 

کلام آخر این­که این ویروس کرونا، بحران مالی‌ شدیدی را برای هنر ایجاد کرده اما تا این­جا باعث ایجاد خلاقیت در آموزش، خلق اثر و بیزینسِ آرت هم شده و هنرمندان می­‌توانند از این روزنه­‌ها راه را به سوی افق­‌های تازه باز کنند.»

انتهای پیام