به گزارش ایسنا، سلین دیبو، یک محصل دانشگاهی به رویترز می‌گوید، آرزو می‌کرد که سازمان ملل کنترل لبنان را به دست بگیرد، در همین حال ماریسه هایک که روانشناس است، امید دارد که یک کشور دیگر کنترل لبنان را عهده‌دار شود. در واقع، بیش از ۶۰ هزار تن با امضای طوماری از فرانسه خواستند تا حکمی که بین سال‌های ۱۹۲۰ و ۱۹۴۶ داشت (تحت‌الحمایه)، احیا کند. اما منتقدان علیه این ایده سخن می‌گویند.

امانوئل ماکرون، رئیس جمهوری فرانسه که خودش هم این ایده را که بتواند "جایگزین" رهبران لبنانی شود رد می‌کند، با سفر به این کشور پس از آن حادثه با وعده کمک و حتی آوردن سران جناح‌های سیاسی دارای اختلاف لبنان در یک موضع، مورد ستایش قرار گرفت. براساس گزارش‌های خبرگزاری آسوشیتدپرس، اما رئیس جمهوری فرانسه همچنین بابت یافتن راهی برای احیای نفوذ فرانسه بر لبنان و القای حس برتری بر سیاستمداران مورد انتقاد قرار گرفت و یک دانشجوی لبنانی متعجب است که چطور ماکرون که نتوانسته مسائل داخلی کشور خودش را حل و فصل کند، آنها را نصیحت می‌کند.  

جک لانگ، یک مقام دولتی سابق فرانسه به آسوشیتدپرس گفت که موضع فرانسه پیچیده است. به گفته او، فرانسه در بحث لبنان، در حال راه رفتن بر لبه یک پرتگاه است. این مقام سابق فرانسه تاکید می‌کند: ما باید حمایت کنیم، کمک کنیم و به مردم لبنان روحیه بدهیم اما همزمان نباید این حس را القا کنیم که می‌خواهیم یک کشور تحت‌الحمایه جدید ایجاد کنیم. این کاملا احمقانه است.

انتهای پیام