نوذر شفیعی در گفت‌وگو با ایسنا در خصوص به تعویق افتادن مذاکرات طالبان با دولت افغانستان که قرار بود در هفته جاری برگزار شود، اظهار کرد: وقتی بین دو نیرو درگیری وجود دارد مساله‌ی انجام مذاکره پیش می‌آید، در واقع به این معنی است که طرفین راه‌حل‌هایی که تاکنون در پیش گرفته بودند با چالش مواجه شده و نتوانسته‌اند به نتیجه برسند.

وی تصریح کرد: در واقع از نگاه طالبان یعنی این‌که آمریکا نتوانسته طالبان را نابود کند در عین حال طالبان نتوانسته آمریکایی‌ها را از افغانستان خارج کنند، ضمن این‌که نتوانسته دولت دست‌نشانده آمریکا در افغانستان را از بین ببرد.

این کارشناس مسائل شبه قاره همچنین اعلام کرد: بنابراین در مذاکره طرفین تلاش می‌کنند آنچه را که از طریق جنگ نتوانسته‌اند به دست بیاورند از طریق مذاکره حاصل کنند،. در این مساله به نظر می‌رسد مطالبات طرفین یعنی دولت افغانستان، آمریکا و طالبان مطالبات بزرگی است که برای هر کدام موضوع حیثیتی به شمار می‌رود.

شفیعی تصریح کرد: به عنوان مثال دولت افغانستان چگونه می‌تواند بپذیرد وقتی که حکومت، جمهوری اسلامی افغانستان است قانون اساسی تغییر کند و به امارت اسلامی تبدیل شود. این همان مساله‌ای است که تاکنون بر سر آن بحث و جدل وجود داشته است، در واقع دولت افغانستان چنین کاری را انجام نمی‌دهد برای همین است که جنگیده است.

این کارشناس مسائل شبه قاره در ادامه اظهار کرد: تفسیرها و دیدگاه‌های طالبان و دولت افغانستان با یکدیگر تفاوت دارد به عنوان مثال طالبان معتقدند که زنان باید در خانه باشند، تحصیل نکنند در حالی که چگونه می‌خواهند زنانی که امروز در افغانستان تحصیل می‌کنند و شاغل هستند را از این کار منع کنند، بنابراین تعارض دیدگاه‌ها میان دولت و طالبان بسیار زیاد است.

وی همچنین اظهار کرد: از سوی دیگر وقتی بحث خروج نیروهای آمریکایی مطرح می‌شود آیا به این معنی است که تمام نیروهای آمریکا باید خاک افغانستان را ترک کنند یا بخشی از آنها، در شعار طالبان آمریکا باید خاک افغانستان را ترک کند اما آیا به واقع چنین مساله‌ای امکان پذیر است.

شفیعی با اشاره به بحث آزادی زندانیان طالبان توسط دولت افغانستان گفت: کدام عقل سلیمی می‌پذیرد 5000 نیروی رزمی را آزاد کند بدون این‌که چشم‌اندازی نسبت به آینده داشته باشد و اگر دولت این کار را انجام دهد عملا دست به خودکشی می‌زند و با دست خودش نیروهایی را در اختیار طالبان قرار می‌دهد.

این نماینده سابق مجلس شورای اسلامی با بیان این‌که با این شرایط و اهمیت موضوع مذاکره امری پیچیده است، اظهار کرد: مذاکره طبیعتا با فرازونشیب‌های زیادی همراه خواهد بود اعم از لغو مذاکره، تعلیق و یا از سرگیری آن .

وی با اشاره به این‌که سه نوع مذاکره در افغانستان مطرح و صورت پذیرفته گفت: نخست مذاکرات میان آمریکا و طالبان است دوم مذاکرات بین‌الافغانی است که میان دولت و طالبان مطرح شده و دولت بسیاری از شهرهایی که آمریکا در قبال طالبان پذیرفته قبول ندارند و نهایتا مذاکرات سوم که طالبان با سایر کشورها از جمله چین، روسیه و ... انجام می‌دهند.

این کارشناس مسائل شبه قاره در پایان اظهار کرد: گره اصلی کار اینجاست که دولت معتقد است آمریکایی‌ها با طالبان مذاکره کرده‌اند و درباره دولت افغانستان معامله انجام شده بنابراین دولت بسیاری از شروط را نه تنها قبول نمی‌کند بلکه اجرایی هم نمی‌کند.

انتهای پیام