.

عَلَم‌کِشی یا علامت کِشی، نوعی آئین نمایشی برای سوگواری در مناسبت‌های مذهبی شیعیان است. در این آئین، یک یا تعدادی علم عزاداری در معابر گردانده می‌شود. علم کشی در ایران بیشتر در روز تاسوعا و روز عاشورا به عنوان بخشی از سوگواری محرم انجام می‌گیرد. معمولاً در صبح و ظهر عاشورا، علم‌های عزا در پیشاپیش هیئت‌های عزاداری به نمایش در می‌آید و در کوچه خیابان یک محله گردانده می‌شود.

علامت را نمادی از عَلَم حضرت ابوالفضل (ع) و عَلَم کش (کسی که عَلَم را منتقل می کند) را نمادی از قمر بنی هاشم می دانند که در روز عاشورا به علمداری لشکر حسین ابن علی(ع) منصوب شد.

علم و علامت از گذشته بین هیأتی ها و شیعیان از تقدس و ارزش منحصر به فردی برخوردار بوده است؛ و تقدس آنها به سازندگان علم یا جنس مواد، آلیاژ و فلزی که علم از آن ساخته شده نیست بلکه رسالت اصلی که دارند این است که یاد کربلا و شهدای کربلا را در میان عزاداران و شیعیان زنده می کنند.